Polecamy

skup monet
skup monet
Numizmatyka
Sklep numizmatyczny
Monety
monety skup

Polecamy

skup monet
skup monet
Numizmatyka
Sklep numizmatyczny
Monety
monety skup
Witamy, Gościu
Użytkownik: Hasło: Zapamiętaj mnie
  • Strona:
  • 1

TEMAT: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka

    • Paw27
    • Paw27

    Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 13 lat temu Ostatnio zmieniany: przez . #23187

    witam czy ktoś coś powie na temat tej monety moneta chyba złota lub pozłacana była średnica 19mm waga 2.1g zdjęcia poniżej


    <a target='_blank' title='ImageShack - Image And Video Hosting' href='img29.imageshack.us/i/zlo3.jpg/'><img src='img29.imageshack.us/img29/4743/zlo3.jpg' border='0'/></a>

    Uploaded with <a target='_blank' href='imageshack.us'>ImageShack.us</a>

    <a target='_blank' title='ImageShack - Image And Video Hosting' href='img816.imageshack.us/i/zlo1.jpg/'><img src='img816.imageshack.us/img816/7908/zlo1.jpg' border='0'/></a>

    Uploaded with <a target='_blank' href='imageshack.us'>ImageShack.us</a>

    <a target='_blank' title='ImageShack - Image And Video Hosting' href='img855.imageshack.us/i/zlo2.jpg/'><img src='img855.imageshack.us/img855/2502/zlo2.jpg' border='0'/></a>

    Uploaded with <a target='_blank' href='imageshack.us'>ImageShack.us</a>

    <a target='_blank' title='ImageShack - Image And Video Hosting' href='img828.imageshack.us/i/zlot1.jpg/'><img src='img828.imageshack.us/img828/8191/zlot1.jpg' border='0'/></a>

    Uploaded with <a target='_blank' href='imageshack.us'>ImageShack.us</a>
    • Offline
    • Oklaski: 151
    Numizmatyka uczy czytac znaki czasu.

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 13 lat temu #23189

    Swietnie zachowany egzemplarz wrecz gabinetowy,niestety nie jest zloty ;)
    Co gorsza nie jestem pewna czy oby napewno jest to moneta.
    • Offline
    • Oklaski: 119
    Nemo est mortalium, qui sapiat omnibus horis
    TPZN nr 46
    forum.tpzn.pl/index.php

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 12 miesięcy temu #23191

    Valkiria napisał:
    Swietnie zachowany egzemplarz wrecz gabinetowy,niestety nie jest zloty ;)
    Co gorsza nie jestem pewna czy oby napewno jest to moneta.



    E tam to niezwykle rzadki i cenny złoty posmrodek ;)
    • Paw27
    • Paw27

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 12 miesięcy temu #23198

    Witam wstępnie oczyszczona monetka już widać znaczne zmiany :p czy ktoś może coś powiedzieć na temat tego krążka jak widać metal ten sam po oczyszczeniu:0



    Uploaded with ImageShack.us



    Uploaded with ImageShack.us



    Uploaded with ImageShack.us



    Uploaded with ImageShack.us



    Uploaded with ImageShack.us
    • Offline
    • Oklaski: 5

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 12 miesięcy temu #23199

    Czyszczenie a wytarcie papierem ściernym to dwie rożne sprawy.

    I jeśli masz chociaż trochę oleju w głowie to nie pytaj się więcej o identyfikację.
    • Paw27
    • Paw27

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 12 miesięcy temu #23200

    przepraszam bardzo ale sformułowanie czegoś czego nie było miejsca czyli ścieranie papierem ściernym jest nie na miejscu :) Pytanie czy to jest złoto czy nie poprzednie wypowiedzi raczej sceptycznie podchodzące do sprawy ;p
    • Offline
    • Oklaski: 5

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 12 miesięcy temu #23201

    Nic nie zrozumiałem.
    • Paw27
    • Paw27

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 12 miesięcy temu #23202

    nie szkodzi zrozumiesz jak dorośniesz :)
    • Offline
    • Oklaski: 26

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 12 miesięcy temu Ostatnio zmieniany: przez ludojad. #23203

    @Paw27
    identyfikacja tego krążka jest raczej nie możliwa, również po zdjęciu nie można jednoznacznie stwierdzić czy coś jest złotem, czy też nie, złoto raczej nie powinno wchodzić w reakcję z otoczeniem, co innego stopy innych metali ze złotem, podejdź do jubilera to ci sprawdzi lub kup wodę królewską na allegro
    pozdrawiam
    • Offline
    • Oklaski: 119
    Nemo est mortalium, qui sapiat omnibus horis
    TPZN nr 46
    forum.tpzn.pl/index.php

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 12 miesięcy temu #23206

    ludojad napisał:
    kup wodę królewską na allegro
    pozdrawiam


    To akurat kiepski pomysł bo ona rozpuszcza złoto ;)
    • Offline
    • Oklaski: 26

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 12 miesięcy temu Ostatnio zmieniany: przez ludojad. #23207

    @borsuk1977
    oczywiście jeżeli wrzuci tę monetę (?) do wody, co również może się zdarzyć ;)
    forum.pclab.pl/topic/208789-Woda-kr%C3%B3lewska/
    ale jeśli zamoczy w niej np. wykałaczkę i przytknie do monety (?) nie powinno to jej chyba za bardzo zaszkodzić, oczywiście mam na myśli tę konkretną blaszkę z wątku
    ps. oczywiście troszkę pokręciłem, znacznie lepszym (bezpieczniejszym) sposobem będzie sprawdzenie chlorkiem złota otrzymanym z wody królewskiej i to właśnie jego roztwór dostępny jest w sprzedaży m. in. na allegro
    • Offline
    • Oklaski: -58

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 11 miesięcy temu #23254

    Woda królewska reaguje z ołowiem i wytrąci się na dnie złoto. :) rozwiązane zadanie :) aluminium też może być pochodną.
    • Offline
    • Oklaski: 1

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 11 miesięcy temu #23255

    Paw z kad masz taką monete?
    • Offline
    • Oklaski: 4

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 11 miesięcy temu #23313

    Xbarok21 napisał:
    Woda królewska reaguje z ołowiem i wytrąci się na dnie złoto. :) rozwiązane zadanie :) aluminium też może być pochodną.
    W jedynym znanym mi w procesie rafinacji złota ołów jest traktowany jako zanieczyszczenie i jest wytrącany oraz usuwany, a nie dodawany. Następnie w celu wytrącenia złota stosuje się kwas siarkawy lub siarczan żelaza.
    • Offline
    • Oklaski: -58

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 11 miesięcy temu #23315

    baz napisał:
    Xbarok21 napisał:
    Woda królewska reaguje z ołowiem i wytrąci się na dnie złoto. :) rozwiązane zadanie :) aluminium też może być pochodną.
    W jedynym znanym mi w procesie rafinacji złota ołów jest traktowany jako zanieczyszczenie i jest wytrącany oraz usuwany, a nie dodawany. Następnie w celu wytrącenia złota stosuje się kwas siarkawy lub siarczan żelaza.


    W odwrotnym procesie p
    • Offline
    • Oklaski: -58

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 11 miesięcy temu Ostatnio zmieniany: przez Xbarok21. #23316

    Opis procesu technologicznego otrzymywania złota z wypałków po produkcji arszeniku metodą ich chlorowania (Plattnera).

    Jerzy Tichanowicz, Złoty Stok, 2010


    Opis procesu technologicznego otrzymywania złota z wypałków po produkcji
    arszeniku metodą ich chlorowania (Plattnera).

    W procesie wzbogacania grawitacyjnego i flotacyjnego, z wydobytej w kopalni rudy, otrzymywano koncentraty arsenowe. Zawierały one więcej złota w 1 tonie niż było go w rudzie. Prażąc je, w Hucie Arsenowej w piecu obrotowym, uzyskiwano z nich arszenik i wypałki w postaci czerwonego piasku. Kolejką elektryczną, w wózkach-kolebach, transportowano je na Oddział Złota do zbiornika magazynującego.
    Skład chemiczny wypałków:
    Au 0,003% użytecznego
    As 1,23%
    Fe2O3 77,19 % w tym Fe++ max 1%
    SiO2 9,49%
    MgO 4,79%
    Al2O3 4,29%
    CaO 1,23%
    CuO 1,11%
    S 0,51%

    Proces produkcyjny oparty na metodzie Karla Plattnera przebiegał następująco:

    Ługowanie złota
    Strącanie siarczków
    Spalanie siarczków
    Rozpuszczanie w wodzie królewskiej
    Strącanie złota
    Wytapianie
    Kontrola procesu

    Omówione także zostaną:
    Warunki i higiena pracy
    Metody stosowanych analiz
    Urządzenia służące do produkcji

    Stosowanie metody ługowania chlorem w odróżnieniu od metody hutniczej, umożliwiało odzyskanie około 60 % złota z wypałków. Tą część złota określano „złotem użytecznym”.





    Ługowanie złota

    Ze zbiornika (1) zasypywano wypałki do podstawionych na szynach koleb i wyciągarką linową wyciągano je na pomost. Kolebę (2) zawierającą 500 kg wypałów ręcznie przetaczano do hali produkcyjnej zwanej „Chlorownią”, w której znajdowało się pięć mieszalników chloracyjnych (3). Do każdego mieszalnika, wyłożonego blachą ołowianą, wlewano 250 l wody i wsypywano kolebę wypałków do odzłocenia. Przesuwając pas na wale transmisyjnym, uruchamiano mieszadło i stopniowo zanurzano w zawiesinie, wlewając do niej jednocześnie 6,5 kg wapna chlorowanego (zawierającego ok. 26% chloru aktywnego) rozpuszczonego w 10 l wody. Następnie dodawano jeszcze 25 l kwasu solnego (HCl) i całość mieszano przez 25 minut. W czasie tego ługowania złoto przechodziło do roztworu.
    Z otwartych mieszalników, do słabo wentylowanej hali, w czasie ługowania ulatniał się chlor. Operację prowadzono więc w wojskowych maskach przeciwgazowych z odpowiednimi pochłaniaczami.
    Po wyłączeniu mieszadeł roztwór z ługowania spływał przez sito do podłączanego pod każdym mieszalnikiem zbiornika próżniowego (4), wyłożonego ołowiem. Zależnie od granulacji wypałków, odsączanie trwało od 20 do 60 minut. Granulacja wypałków zależała od tego czy w hucie prażono koncentraty wzbogacone grawitacyjnie, czy też drobnoziarniste koncentraty flotacyjne. Próżnię w zbiornikach uzyskiwano za pomocą inżektora parowego, zasilanego parą z oddziałowej kotłowni. Proces ługowania wypałków powtarzano jeszcze dwa razy wlewając do mieszalnika: 200 l wody, 2,5 kg roztworu wapna chlorowanego i 10 l kwasu solnego, mieszając teraz jego zawartość przez 20 min. Wyługowany roztwór chlorków złota filtrowano do zbiornika próżniowego (4).
    W procesie ługowania złoto pod działaniem chloru in statu nascendi ulegało rozpuszczeniu, tworząc kwas chlorozłotowy, wg następujących reakcji:

    CaOCl2 + 2 HCl → CaCl2 + H2O +2 Cl

    2 Au + 6 Cl → 2 AuCl3

    2 Au + 6 Cl + 2 HCl → 2 HAuCl4

    Wydajność tego procesu zależała głównie od zawartości w wypałkach:
    -złota użytecznego,
    -żelaza dwuwartościowego (Fe++),
    -arsenu (As) pozostałego po sublimacji.

    Wyługowane wypałki dwukrotnie płukano mieszając po 10 min z 20 l wody i filtrując do zbiorników próżniowych (4). Po każdej operacji ługowania i płukania roztwór ze zbiornika spuszczano ołowianymi korytkami (9), do pierwszej z pięciu drewnianych kadzi-odstojników (11), znajdujących się w hali „Siarczkowni”. Przelewami w tych kadziach zdekantowany roztwór przepływał do kolejnych dwóch, a z trzeciej, dolnym połączeniem, do następnych.
    Okresowo osady z kadzi-odstojników, w postaci szlamu wytrąconych chlorków oraz drobnej zawiesiny wypałków, spuszczano do zbiornika (12). Z niego po przemyciu wodą i zdekantowaniu spływał do kadzi, odstojnika (11). Przemyty osad (S-1) wypuszczano do kanału.
    Po chlorowaniu i przepłukaniu wodą, odzłocone wypałki wysypywano do koleb (10). Przechylając mieszalnik, przy podniesionym mieszadle. W kolebach wywożono je na hałdę. W ciągu 6-cio godzinnej zmiany wykonywano 1 pełny cykl ługowania we wszystkich 5 mieszalnikach chloracyjnych. Roztwór chlorku złota i innych metali, po 8 godzinnym odstaniu w kadziach (11) spływał grawitacyjnie, ołowianymi przewodami, do kadzi w której wytrącano z nich siarczki.


    Strącanie siarczków

    Proces strącania siarczków metali prowadzono na pierwszej zmianie w sposób ciągły. Do kadzi reakcyjnej (13) otwierano regulowany dopływ wyługowanych chlorków i równocześnie, ze zbiornika (14), dozowano ręcznie roztwór wielosiarczku sodu Na2Sx ogrzanego (żywą parą) do temp. 60-70℃. W kadzi reakcyjnej (13) przy pH 4-6 wytrącały się siarczki metali, a wśród nich i złoto, w postaci koloidalnej zawiesiny.

    AuCl3 + Na2S → Au + 2 NaCl + ClS

    Wielosiarczek sodu uzyskiwano rozpuszczając siarkę w ługu sodowym.

    2 AuCl3 + Na2S → Au2S3 + 6 NaCl

    2 HAuCl4 +3 Na2S → Au2S3 + 6 NaCl + H2

    Zawiesinę siarczków, bezpośrednio po ich wytrąceniu, przepompowywano inżektorem parowym, do jednej z dwu kadzi zbiorczych (15). Mieściły się w nich zawiesiny siarczków z pięciu kadzi-odstojników (11). Po 18-24 godzinnej sedymentacji przeprowadzano dekantację, lewarując wężem roztwór z nad osadu siarczków, z obu kadzi (15), do kadzi filtrującej (16) wypełnionej trocinami. Na trocinach wyłapywano pozostałe jeszcze cząsteczki siarczków. Przesącz (S-2), po przejściu przez filtr trocinowy, spuszczano do kanału. W kadziach (15) gromadzono siarczki przez około 12 tygodni. Po tym okresie osad z każdej z tych kadzi przepompowano inżektorem parowym do kadzi (17), w której mieszano je z roztworem kwasu solnego (300 litrów wody i 10 litrów kwasu). Po 24-godzinnym odstaniu, roztwór z nad osadu dekantowano, lewarując go wężem (S-3) do kanału.
    Wypłukaną zawiesinę siarczków (17), pompowano inżektorem do stalowego zbiornika ciśnieniowego (18). Następnie sprężonym powietrzem, pod ciśnieniem 1,5-2,0 atm, zawiesinę przetłaczano przez ramową prasę filtracyjną (19). Napełnioną prasę pozostawiano na kilkanaście godzin, do obcieknięcia, kierując ściekający filtrat do kanału (S-4).
    Osad siarczków zebrany na ramach prasy, zawierający około 10% wody, strącano do koryta pod nimi.
    Wszystkie roztwory z filtracji i przemywania osadów (S-1),(S-2),(S-3),(S-4) a także (S-5) i (S-6) odprowadzano do kanału ściekowego, którym spływały do potoku Trująca.


    Spalanie siarczków

    Siarczki z koryta nakładano na blaszane tace i suszono w suszarni komorowej (20), przez 24 godziny.
    Suche, zawierające poniżej 2% wilgoci, siarczki umieszczano na tacach w piecu trzonowym (21), ogrzewanym węglem kamiennym. Prażono je około 5 godz. w temp. 500-700℃. W tych warunkach siarka spalała się. Powstający dwutlenek siarki SO2 emitowany był do atmosfery (E-2). Przyjmowano, że siarczek złota spalał się tworząc tlenek, zgodnie z reakcją:

    Au2S3 + 3½O2 → Au2O + 3 SO2

    Bardziej prawdopodobny był przebieg reakcji spalania z powstaniem złota koloidalnego:

    Au2S3 + 3O2 → 2 Au + 3 SO2

    Koniec wypalania sprawdzano wzrokowo kierując się barwą osadu, zmieniała się od szaro-czarnej do szaro-białej, w zależności od ilości zawartego w nich żelaza.
    Trociny wybrane z filtra (16) suszono, a następnie spalano w piecu (20), łącząc popiół z nich z pozostałością po po spalonych siarczkach.


    Rozpuszczanie w wodzie królewskiej

    Wyprażone tlenki metali przenoszono do hali „Rozpuszczalni”. Tu w otworach łaźni parowej znajdowało się 8 mis kamionkowych, o średnicy 800 mm (23). Misy ogrzewano przepływającą pod nimi "żywą" parą wodną (Pw), pochodzącą z oddziałowej kotłowni (K).
    Do każdej misy wsypywano 1/8 część tlenków, mniej więcej po 6 - 9 kg oraz po 0,5 - 4 kg popiołu z trocin i wlewano po 2 litry kwasu solnego HCl na każdy 1 kg tlenków metali. Po 1 - 2 godzinach ogrzewania wlewano do mis kwas azotowy HNO3 w ilości 1/3 w stosunku do kwasu solnego (ta aby utworzył wodę królewską). W misach złoto rozpuszczało się w roztworze kwasów, przy częstym mieszaniu drewnianym wiosełkiem.

    2 Au + 9 HCl + 3 HNO3 → 2 AuCl3 + 3NO + 1½ Cl2 + 6 H2O

    Po zamknięciu dopływu pary, do każdej misy wlewano po 30 litrów kwasu solnego i dalej ogrzewano często mieszając zawartość mis. Proces prowadzono tak długo, aż z mis przestawały się ulatniać brunatne tlenki azotu. Wtedy wlewano do nich ostatnią porcję kwasu solnego i odparowywano go do końca. Na dnie misy, w osadzie, znajdował się osad trójchlorku złota AuCl3. Proces ten trwał około 36 godzin.

    Misy znajdowały się za wykonaną z drewna obudową zakończoną okapem, z otworem do wywietrznika w dachu. Naturalnym ciągiem opary z tlenkami azotu i chlorowodorem uchodziły przez wywietrznik (E-3) do atmosfery.

    Pozostałość w każdej misie zalewano 8-10 litrami wody i 30 litrami kwasu solnego. W roztworze tym chlorek złota przechodził w kwas chlorozłotawy.

    2 AuCl3 + 2 HCl → 2 HAuCl4

    Po podgrzaniu i ostudzeniu zawartość mis wlewano do kamionkowej nuczy próżniowej (26), wyłożonej bawełnianą tkaniną filtracyjną. Osad przemywano gorącą wodą aż do zaniku chlorków (ołowiu) w przesączu. Pozostały na tkaninie osad (S-5) spłukiwano do kanału.
    Przesącz chlorków z nuczy, w konwiach kamionkowych (24 i 25), pozostawiano na 24 godziny do ostudzenia i wytrącenia się zanieczyszczeń (osadu chlorku ołowiu).Jeszcze raz roztwór zawierający chlorek złota filtrowano, w próżniowej nuczy (26), tym razem przez bibułę filtracyjną. Osad na bibule. Przemyty na niej osad stanowił odpad (S-6) spłukiwany do kanału.


    Strącanie złota

    Przesącz chlorków i kwasu chlorozłotawego H3AuCl4 z nuczy (26) wlewano do konwi kamionkowej (24) i po ogrzaniu żywą parą do 70℃ redukowano chlorkiem żelazawym FeCl2, pobranym z kadzi 22, wytrącając złoto.

    AuCl3 + 3 FeCl2 > Au + 3 FeCl3
    H3AuCl4 + FeCl2 → 3 Au + FeCl3 + 3 HCl

    Po odstaniu roztwór z nad osadu „bezpostaciowego” złota zlewano do drugiej konwi (25). Resztę znajdującego się w nim złota wytrącano zanurzając w roztworze blachę cynkową.

    2 AuCl3 + 3 Zn → 2 Au + 3 ZnCl2

    2 H3AuCl4 + Zn → 2 Au + ZnCl2 + 6 HCl

    Osady strąconego „bezpostaciowego” złota, z obu konwi (24 i 25), sączono przez bibułę wykorzystując nuczę próżniową(26) i przemywano wodą.
    Przesącz zawracano do kadzi zbiorczej chlorku żelazawego (22), gdzie po uzupełnieniu kwasem solnym i złomem żelaza, redukowano chlorek żelazowy FeCl3 do chlorku żelazawego FeCl2. Tak zregenerowany jego roztwór używano ponownie.


    Wytapianie

    Wytop kończył 3 miesięczny cykl ługowania i gromadzenia strącanych siarczków złota.
    Osad złota zebrany z bibuły filtracyjnej zgarniano do szamotowej tacy i wstawiano do pieca muflowego (27). W piecu ogrzewano go węglem kamiennym do temperatury ok. 900℃. W efekcie na tacy tworzyły się w żółte matowe grudki złota. Po ostygnięciu wkładano je do tygla grafitowego (29), przykrywając 2 cm warstwą mieszaniny topników w składzie:
    Boraks = 70 %,
    NaNO3 = 15%,
    KHSO3 =10%,
    Na2CO3 = 2%,
    SiO2=2%.

    Przykryty pokrywką grafitową tygiel wstawiano do pieca (28) ogrzewanego węglem drzewnym do temperatury powyżej 1150℃. Proces topienia złota w tyglu trwał, w zależności od wielkości wsadu, od 2 do 3 godzin. W efekcie przechodzenia resztek zanieczyszczeń do topników, wypływających na powierzchnię tygla, uzyskiwano czyste złoto. Stopione wylewano z tygla do żeliwnej formy. Po ostygnięciu, odbijano młoteczkiem szlakę, pod którą ukazywała się lśniąca tabliczka złota, zawierającego 99,9% Au i ważąca 4-8 kg. Ważono ją komisyjnie i pakowano do płóciennego woreczka, który po zaszyciu stemplowano pieczęcią lakową.


    Kontrola procesu

    Kontrola Społeczna

    Polegała na oddelegowaniu na Oddział Złota 2 budzących zaufanie pracowników Zakładu, na dwa tygodnie przed zakończeniem każdego kwartału w roku. (zobacz)large Ich zadaniem było kontrolowanie pracownika produkcyjnego prowadzącego końcową fazę procesu otrzymywania złota, aby nie dopuścić do powstania strat i uchybień. Kontrolę zaczynano od czynności przetłaczania zebranych, w ciągu 12 tygodni, siarczków złota z 2 kadzi (15) i prowadzono aż do odlania płytki złota. Codziennie po zakończeniu pracy (prowadzonej wyłącznie na pierwszej zmianie) delegowani pracownicy plombowali urządzenia, w których aktualnie znajdowało się złoto. Rozpoczynali pracę od sprawdzenia i zerwania pieczęci na urządzeniach. Prowadzone czynności ze swoimi spostrzeżeniami odnotowywali w książce raportów.(zobacz)large
    Kontrola analityczna

    Polegała na oznaczaniu zawartości złota w poszczególnych fazach procesu.


    Warunki i higiena pracy

    W pierwszych latach po wojnie przejęto, po niemieckiej załodze, 8 godzinny dzień pracy. Od 1950 r. skrócono go do 6 godzin. Dla ochrony przed szkodliwym działaniem: kwasu solnego, azotowego i ługu sodowego oraz wydzielających się w procesie produkcji oparów zawierających chlor, chlorowodór, tlenki azotu i SO2 - wydawano pracownikom - regularnie wg. czasookresów zużycia: odzież roboczą i sprzęt ochrony osobistej.
    Odzież z czystej wełny – była odporna na kwasy. Robotnicy otrzymywali też bieliznę, buty gumowe, ręczniki, środki czystości i higieny osobistej. Codziennie każdy pracownik otrzymywał litr mleka i witaminę C. Sprzęt ochrony osobistej stanowiły: maska przeciw gazowa z pochłaniaczem typu wojskowego, okulary ochronne i rękawice gumowe.
    Zatrucia chlorem nie zdarzały się zbyt często. W pierwszych latach po wojnie, do 1953 roku pracownik, któremu zdarzyło się nawdychać chlor, jako pierwszą pomoc otrzymywał od dozoru 30 g spirytusu. Jeśli to nie pomagało kierowany był do zakładowego lekarza .


    Metody stosowanych analiz chemicznych

    Oznaczenie zawartości złota użytecznego dla metody Plattnera w wypałkach

    500g wypałków wsypywano do butli szklanej o poj. 2000 ml (ze szczelnym korkiem gumowym) dodawano: 300 ml wody destylowanej, 80 ml zawiesiny wapna chlorowanego oraz 30 ml kwasu solnego o c. wł. 1,19. Butlę zatykano gumowym korkiem i mieszano jej zawartość w aparacie wstrząsowym. Wytrząsanie powtarzano 2 razy po 10 minut i raz przez 5 minut, każdorazowo wlewając do osadu podane wyżej ilości odczynników. Po każdym wytrząsaniu roztwór znad osadu sączono na bibule w lejku Büchnera umocowanym na kolbie próżniowej o poj. 2000 l. W końcu całą zawartość butelki wylewano na lejek Büchnera, a osad na bibule przemywano kilkakrotnie destylowaną wodą . Z przesączu wytrącano siarczek złota, za pomocą siarkowodoru otrzymywanego w aparacie Kippa. Dozując go przez około 0,5 godz. Następnego dnia oddzielano osad na lejku Büchnera. Bibułę z osadem siarczków spalano, w miseczce szamotowej w piecu muflowym, w temp do 500℃. Po ostudzeniu do osadu w miseczce dodawano 25 g metalicznego ołowiu i razem stapiano w piecu muflowym przez około 1 godzinę. w temp. do 500℃. Stop wylewano do żeliwnej foremki. Po ostygnięciu, powstałą na powierzchni szlakę usuwano młotkiem, a ziarno ołowiu umieszczano na magnezytowej kupelce. Kupelkę z ołowiem ogrzewano w piecu muflowym, w temp.950- 1150℃ w atmosferze utleniającej. Po wsiąknięciu ołowiu w kupelkę, na jej powierzchni pozostawało błyszczące ziarenko złota. Ważono je z dokładnością do piątego miejsca po przecinku i przeliczano na zawartość złota w rudzie w g/tonę lub w % Au.
    Przygotowanie zawiesiny CaOCl2. Do 500 g wapna chlorowanego wlewano 5 l. wody i wytrząsano w dużej butli około 15 minut. Do analizy używano czysty roztwór z nad odstałego osadu.
    Oznaczenie zawartości złota w roztworze po strąceniu siarczku złota

    Do kolby okrągłej o poj. 2000 ml. wlewano 1500 ml badanej cieczy i przez 0,5 godziny wysycano siarkowodorem z aparatu Kippa. Następnego dnia osad siarczków oddzielano na sączku z bibuły. Bibułę z osadem spalano na miseczce szamotowej. Pozostałość przykrywano warstwą 25 g ołowianych wiórek i wstawiano do pieca muflowego. Trzymano ją w piecu, w temp. około 500℃. Po 1 godzinie wylewano stop do żelaznej foremki. Kiedy zastygł odbijano z niego szlakę, a odsłoniętą bryłkę ołowiu umieszczano na kupelce. Kupelkę wstawiano do pieca muflowego rozgrzanego do temp. 950-1000℃. Po odparowaniu ołowiu na kupelce pozostawało ziarno czystego złota. Ważono go z dokładnością do piątego miejsca po przecinku i obliczano zawartość w roztworze złota w g Au/l.
    Oznaczenie zawartości złota w popiele spalonych siarczków

    Odważano 1 gram zmielonego popiołu wsypywano go na miseczkę szamotową i przykrywano 25 g ołowianych wiórek oraz warstwą boraksu. Na2B4O7.10H2O). Miseczkę ogrzewano w piecu muflowym, w temp. ok.500℃ przez 1 godzinę topiąc jej zawartość. Stop wylewano do metalowej foremki i po ostygnięciu odbijano z niego szlakę. Uzyskaną bryłkę ołowiu umieszczoną na kupelce ogrzewano w piecu muflowym w temp. 950-1000℃. Po odparowaniu ołowiu na kupelce pozostawało ziarno czystego złota. Po zważeniu z dokładnością do piątego miejsca po przecinku obliczano procentową zawartość złota w popiele.
    Oznaczenie całkowitej zawartości złota w rudzie lub w wypałkach poarsenowych

    Odważano:
    50 g dobrze zmielonych wypałków lub 100 g zmielonej rudy arsenowej,
    25 g mąki żytniej,
    75 g kwaśnego węglanu sodu,
    50 g boraksu wymieszanego z tłuczonym szkłem w stosunku 7:5,
    125 g glejty ołowianej,
    Wszystkie składniki, po dokładnym zmieszaniu, wsypywano do szamotowego tygla Rosego. Powierzchnię ich pokrywano warstwą soli kuchennej i tygiel nakrywano pokrywką. Po wstawieniu do pieca opalanego węglem drzewnym ogrzewano go, przez 2,5 godziny, w temp. około 1000℃. Po ostygnięciu tygiel rozbijano młotkiem. Ziarno ołowiu, po odbiciu szlaki, umieszczano na miseczce szamotowej. Miseczkę wkładano do pieca muflowego na 1 godzinę w temp. ok. 500℃. Po wyjęciu z pieca stop wylewano do żelaznej foremki. Z zastygłego stopu,odbiciu i usunięciu szlaki, wyjmowano grudkę ołowiu i umieszczano ją na kupelce. Obok niej umieszczano,w celu inkwartacji, grudki srebra (5-7 mg). Kupelkę wkładano do pieca muflowego i ogrzewano w nim do temp. 950-1000℃. Po wyjęciu i ostudzeniu wytopione ziarno rozklepywano na cienką blaszkę. Blaszkę tą wrzucano do zlewki o poj. 50 ml, zalewając 25 ml kwasu azotowego 22°Be i ogrzewano w niej do wrzenia. Po 10 minutach gotowania, roztwór z nad osadu wylewano, a do zlewki wlewano kolejne 25 ml kwasu azotowego, jeszcze raz gotując jej zawartość przez 10 min. Z nad pozostałego na dnie osadu złota zlewano roztwór kwasu azotowego i kilkakrotnie przemywano go wodą destylowaną. Spłukując w końcu złoto do maleńkiego tygielka porcelanowego. Po wysuszeniu w suszarce, ważono je z dokładnością do piątego miejsca po przecinku.
    Obliczenie wyników:
    Ciężar złota pomnożony przez 20000 = Au g/tonę w wypałkach.
    Ciężar złota pomnożony przez 10000 = Au g/tonę w rudzie.


    Charakterystyka urządzeń

    Magazyn wypałków: Do hali zwanej „Chlorownią” w której prowadzono ługowanie złota, przylegał magazyn wypałków–bunkier (1) o pojemności 15 ton, nakryty drewnianym dachem. Wypałki do magazynu dostarczano z Huty, w kolebach kolejką elektryczną. Tu wysypywano je do pięciu zasobników betonowych z zsypami zakończonych zasuwami. Pod nimi znajdowały się tory z wózkami ( 2 ), prowadzące przez wagę do mieszalników na I-piętrze hali „Chlorowni”.

    Wzdłuż torów znajdowało się 5 mieszalników chloracyjnych.(3).

    Mieszalnik chloracyjny (3) wykonany ze stali w kształcie otwartej misy o średnicy 1800x600 mm zakończony stożkowym dnem. Od wewnątrz cały wyłożony ołowianą blachą.
    Część cylindryczną oddzielona była od stożkowej drewnianym sitem (z 10 mm otworami), obciągniętym bawełnianą tkaniną filtracyjną.
    Mieszadło wolnoobrotowe 30 obr/min, dwuramienne, z wałem pokrytym blachą ołowiową, zakończonym drewnianymi (bukowymi) zgarniakami przymocowywanymi do niego śrubami. Mechanizm opuszczania i podnoszenia wału mieszadła oraz sposób mocowania mieszalnika umożliwiał jego przechylanie o 90°, tak aby można było wysypać z niego odzłocone wypałki wprost do koleb. Mieszadła wszystkich 5 mieszalników obracane były pasami ze wspólnego wału transmisyjnego. Napędzał go silnik o mocy 12 kW.

    Zbiornik próżniowy ( 4 ) cylindryczny V = 400 l, stalowy, wewnątrz wyłożony blachą ołowianą. Połączony z mieszalnikiem wężem gumowym odłączanym na czas wyładunku. Poza zaworami wlotu i wylotu, w jego części cylindrycznej, znajdował się zawór do przewodu próżniowego z wężem podłączanym do inżektora parowego.

    Zbiornik odstojnik wody (5) czerpanej ze strumienia Trująca. Kadź modrzewiowa V = 8000 l z zaworem i wężem gumowym doprowadzającym wodę do mieszalników.

    Kadź do odmierzania kwasu solnego (6), modrzewiowa V = 500 l z pokrywą, poziomowskazem (szklaną rurką )i zaworem.

    Turyle kamionkowe (7) magazynujące kwasu solny o pojemności 1000 l. Przez szczelną pokrywę połączone ołowianą rurą z kadzią (6)i przewodem (P) do sprężarki powietrza.

    Naczynie kamionkowe (8) V = 50 l z uchwytami.

    Koryta spływowe (9) drewniane wyłożone ołowianą blachą. Łączące wypływy zbiorników (4) z kadziami(11) w hali strącania.

    Kadzie odstojniki (11) chlorku złota - szt.5, z modrzewia, V = 8000 l. przelewy pierwszych trzech połączone ołowianymi rurami, następne wylewami (10 cm powyżej dna). Wszystkie z zaworami do spuszczania zebranego szlamu .

    Wózki wywrotki (10) do wywożenia wypałków odzłoconych.

    Zbiornik stalowy (12) V = 4000 l do płukania szlamów z kadzi (11).

    Kadź do strącania siarczków złota (13) z modrzewia V = 200 l. z dwoma zaworami.

    Kadź wielosiarczku sodu (14) z modrzewia, V = 1000 l. z zaworem.

    Kadzie dekantacyjne siarczku złota (15) sztuk - 2 , modrzewiowe V = 24000 l. z zaworem, trwale zakryte z otworem na klapę zamykaną kłódką i plombowaną.

    Kadź filtracyjna (16) z modrzewia, V = 6000 l w połowie drewniane sito perforowane z otworami o średnicy 10 mm, z nałożoną warstwą (0,5 m) trocin z drewna liściastego, przykryte takim samym drewnianym sitem.

    Kadź zbiorcza siarczku złota (17), z modrzewia V= 8000 l.

    Zbiornik ciśnieniowy (18), stalowy, V = 300 l. z zaworami dopływu sprężonego powietrza oraz wlewu i wypływu zawiesiny siarczków do prasy.

    Prasa ramowa (19) ręcznie dociskana, z drewnianymi ramami 50 x 50 cm i płytami pokrytymi bawełnianą tkaniną filtracyjną, pod spodem koryto zbierające odciek odprowadzany do kanału.

    Suszarka (20), wydzielone murowane pomieszczenie w siarczkowni (1,5 x 1 x 2 m), z półkami na tace blaszane, zamykana na klucz.

    Piec do spalania siarczków złota (21), z cegły szamotowej, opasany klamrami stalowymi,
    Palenisko z rusztem do spalania węgla kamiennego, połączone z przewodem kominowym z wylotem E-2. Nad paleniskiem drzwiczki żeliwne do komory trzonowej pieca o powierzchni 2 m2.

    Kadź chlorku żelazawego (22) modrzewiowa, V = 1000 l bez zaworu.

    Misy kamionkowe w łaźni parowej (23) - szt. 4, o średnicy = 80 cm umieszczone w otworach płyty pod, którą wprowadzano parę wodną (Pw) z kotłowni (K), ujście nie skroplonej pary i ulatniających się tlenków azotu i chloru ciągiem naturalnym z pod okapu do kominka (E-3).

    Faska kamionkowa(24), V = 60 l do strącania złota chlorkiem żelazawym.

    Faska kamionkowa (25), V=60 l do strącania złota cynkiem.

    Nucza kamionkowa (26), średnicy = 40 cm, z kamionkowym sitem pokrytym bawełnianą tkaniną filtracyjną, podłączona do próżniowej pompki wodnej.

    Piec muflowy (27), do spiekania „ złota surowego”, z cegły klinkierowej, opasany klamrami stalowymi. W centralnym miejscu mufla szamotowa półokrągła o wymiarach 50 x 30 cm, h = 15 cm (otwór zasłaniany kształtką szamotową), niżej palenisko na węgiel połączone z kominem.

    Piec (28), z cegieł szamotowych o wymiarach 60 x 60 x 60 cm, do rafinacji i wytapiania złota. Obudowany blachą z otworem (i pokrywą) w sklepieniu, do wstawiania tygla grafitowego wprost do paleniska opalanego węglem drzewnym.

    Tygiel grafitowy (29), V = 1,25 l.

    Forma żeliwna (30) do odlewania sztabek złota.

    Kotłownia (K) dostarczająca parę (Pw) do: procesów technologicznych, ogrzewania pomieszczeń oraz ciepłej wody. Wyposażona w: kocioł jedno płomienicowy firmy H. Pankach, pow. ogrzewania 24 m2, rok budowy 1895, wydajność ok. 0,5t/h, ciśnienie 5atn.

    Wentylacja (31) – w hali „Chlorowni”, winidurowe przewody o przekroju prostokątnym wzdłuż mieszalników chloracyjnych (3), z odnogami zakończonymi ssawką przy każdym mieszalniku. Wentylator odśrodkowy wydmuchujący opary powstające w czasie chlorowania wypałków (zawierające chlor i chlorowodór), kominkiem(E-1) do atmosfery.
    • Offline
    • Oklaski: 4

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 11 miesięcy temu #23317

    Ale o jakim procesie pisałeś tak konkretnie? Bo zaczynam się gubić.
    • Offline
    • Oklaski: -58

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 11 miesięcy temu Ostatnio zmieniany: przez Xbarok21. #23318

    Przy zastosowaniu dodatkowo rtęci. Chodzi o to gdy stracimy lub rozpuścimy w inną postać złoto aby uzyskać złoto z powrotem trzeba to owo złoto zanieczyścić kwasami bądź rtęcią lub ołowiem lub innymi pochodnymi. Z tego procesu w pierwszym etapie uzyskuje się od 60 % do 80 % czystego złota.

    Polecam artykuł:

    www.wydawnictwoagh.pl/pliki/48849288.pdf
    • Offline
    • Oklaski: 4

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 11 miesięcy temu #23320

    A to wszystko jasne, bo ja miałem na myśli reakcję z Kf.
    • Offline
    • Oklaski: 4

    Odp: Złoto czy nie !! Bardzo stara Moneta ciekawostka 12 lat, 11 miesięcy temu #23329

    Gdzie tu logika? Żeby oczyścić złoto trzeba je zanieczyścić?
    W przytoczonym tekście, wyraźnie napisano że wytracenia złota z w. królewskiej dokonano za pomocą FeCl2 oraz płyt Zn, o ołowiu nic nie wspomniano, o rtęci i "innych pochodnych" też. Wytracenie złota z w. królewskiej daje czystość rzędu 99,9995 nie 60 do 80%.

    Z ciekawością czekam na reakcję wody k. z ołowiem która daje złoto. Stawiam jednak na to, że zachodzi ona tylko w obecności Kf względnie Ol jako katalizatora.
  • Strona:
  • 1
Moderatorzy: bartek
Wygenerowano w 0.42 sekundy

Nowe zasady dotyczące ciasteczek (cookies). Wykorzystujemy pliki cookies, aby nasz serwis lepiej spełniał Wasze oczekiwania. W razie potrzeby można zablokować ciasteczka w przeglądarce jak to zrobić tutaj.

Akceptuję zapisywanie ciasteczek (cookie) dla tej strony:

EU Cookie Directive Module Information