„Europa nie potrzebuje euro”
Ukazał się polski przekład książki „Europa nie potrzebuje euro”, której autorem jest Thilo Sarrazin, kontrowersyjny niemiecki ekonomista. Jego zdaniem wspólna europejska waluta ma małe szanse, by przetrwać dłużej niż 40 lat. Autor udowadnia, że nie da się przewidzieć, jak będzie wyglądał świat za dziewięćdziesiąt lat a często nie da się tego określić nawet w perspektywie pięcioletniej. Patrząc jednak na całokształt istniejących wad i niedociągnięć systemu walutowego Wspólnoty Europejskiej można zaobserwować szereg przesłanek wskazujących, a tym bardziej w dłuższej perspektywie czasu, na jego małe szanse na przetrwanie.
W dniu 1 marca 2014 roku w hotelu Sofitel Victoria Warszawa (ul. Królewska 11) odbędzie się aukcja stacjonarna Warszawskiego Centrum Numizmatycznego numer 56.
W dniach 7-9 lutego 2014 roku, w Centrum Konferencyjnym zlokalizowanym w Hotelu Estrel, w berlińskiej dzielnicy Neukölln, już po raz 43. odbywać się będą międzynarodowe targi numizmatyczne World Money Fair. Targi te są największymi targami numizmatycznymi na świecie a przez wielu uznawane są za najlepszą imprezę w tej branży. Na 8 tys. m² powierzchni wystawowej swoje stoiska rozstawia blisko 300 wystawców - mennic, dystrybutorów, banków centralnych oraz firm współpracujących z branżą numizmatyczną. Wystawiane są numizmaty (od czasów antycznych do współczesnych), metale kruszcowe, złoto i srebro lokacyjne a także park maszynowy niezbędny do nowoczesnej produkcji monet. W tym roku gościem honorowym będzie mennica austriacka. Na targach spotyka się wielu pasjonatów i kolekcjonerów, którzy zawsze mogą znaleźć coś dla siebie. Targom towarzyszą aukcje monet.
Szwedzki Bank Narodowy (Riksbanken) od 2011 roku przygotowuje się do wymiany swoich monet i banknotów. Wówczas to na nowe ich projekty ogłoszono konkursy, które zostały rozstrzygnięte w 2012 roku, w którym to również po raz pierwszy je zaprezentowano. Nowe szwedzkie monety zaczną obowiązywać od października 2016 roku, zaś banknoty mają wejść do obiegu w latach 2015-16.
Historia tej monety rozpoczęła się w roku 1870, gdy mennica w San Francisco wybiła tylko 2 sztuki wyjątkowych złotych monet o nominale 3 dolarów. Znakiem rozpoznawczym dla tych monet są litery „S” na awersie, które różnią się od tych na typowych 3-dolarówkach z tamtego okresu. Powstały one na specjalne zamówienie superintendenta San Francisco i miały zostać zatopione w fundamencie, którejś z nowych budowli na terenie miasta. Zwyczaj taki praktykowano już od średniowiecza, a jego rolą była ochrona mieszkańców przed złymi siłami.
„Z dziejów pieniądza. Polska – Śląsk” to stała wystawa dostępna w Muzeum w Chorzowie. Wystawa ta obrazuje historię mennictwa w Polsce i na Śląsku. Całość poprzedzona jest wstępem dotyczącym początków mennictwa europejskiego, począwszy od przedmonetarnych środków płatniczych poprzez mennictwo greckie, celtyckie oraz rzymskie. Na wystawie zaprezentowano także chronologicznie monety poszczególnych władców Polski od Bolesław Chrobrego i Mieszka II poprzez ich następców aż do okresu II Rzeczypospolitej. Zobaczyć można również pieniądze papierowe, począwszy od pierwszych biletów skarbowych wprowadzonych w okresie insurekcji kościuszkowskiej do 1939 roku.
Przeglądając aukcje na Allegro trafiłem na coś takiego:
Brytyjskie Wyspy Dziewicze wyemitowały okolicznościowe monety z okazji „125. rocznicy powstania Wieży Eiffla”. Wydano dwie wersje monet: 1 dollar bity w miedzioniklu i 10 dollars bite w srebrze (Ag.925). Numizmatom tym nadano nieregularny kształt, który wiernie odwzorowuje wizerunek Wieży Eiffla. Dziś nikt już nie wyobraża sobie Paryża bez tej budowli, która w swych zamierzeniach miała istnieć tylko przez dwadzieścia lat. Stalowa konstrukcja wieży podkreślająca architektoniczne walory żelaza jako materiału budowlanego przetrwała jednak do dnia dzisiejszego. Stała się nawet największą atrakcją turystyczną Paryża, którą odwiedziło już ponad 200 milionów ludzi.
Bolesław Chrobry, książę polski od 992 roku, król od 1025 roku. Najstarszy syn Mieszka I i księżniczki czeskiej Dobrawy. Urodził się już w kraju chrześcijańskim. Gdy miał sześć lub siedem lat, jego ojciec, Mieszko, został zmuszony oddać go jako zakładnika na dwór cesarski. Nie wiemy, jak długo tam przebywał. Być może wtedy właśnie zawarł wiele przyjaźni z przedstawicielami niemieckiej arystokracji. Może też wtedy nauczył się niemieckiego. Wydaje się, że wraz z dojściem do pełnoletności i zawarciem małżeństwa uzyskał Bolesław własną dzielnicę, najprawdopodobniej była nią ziemia Wiślan ze stolicą w Krakowie.