25 marca zakończyła się aukcja trzech monet upamiętniających 1. rocznicę katastrofy smoleńskiej. Zamieszanie medialne wokół emisji zrobiło swoje – monety wylicytowano wyjątkowo wysoko co z pewnością  wykorzystają spekulanci. Według mnie cena końcowa tych monet jest znacznie wyższa od ich realnej wartości.

Każda moneta składa się z pewnych komponentów, czyli elementów składowych, których nazewnictwo nie jest ujednolicone i dość kłopotliwe. O ile nazewnictwo awersu i rewersu zostało w jakiś sposób znormalizowane, to nazewnictwo innych części monety nie podlega żadnym konkretnym normom i panuje na tym polu pełna swoboda, co raczej nie sprzyja rozwojowi numizmatyki i rodzi wiele niejasności. Katalogi dostępne na rynku polskim używają innych nazw dla określenia np. części bocznej monety. Raz jest to rant, innym razem obrzeże, kiedy indziej bok. Jako polonista chciałbym przybliżyć semantyczne znaczenie owych określeń, aby ułatwić właściwy wybór nazewnictwa, a może raz na zawsze położyć kres wszelakiej dobrowolności w tej kwestii, co jest moim cichym życzeniem.

Jeden z największych europejskich skarbów pod względem liczby monet można oglądać w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie. Zbiór składa się z ponad 20 tys. srebrnych numizmatów, kilku tysięcy ich fragmentów, siedmiu sztabek srebra. Całość waży prawie 7kg. Warszawa jest pierwszym miejscem jego nowej ekspozycji.

Ekspozycję można oglądać do 21 kwietnia.

Na początku kwietnia Narodowy Bank Polski wprowadzi do obiegu monety okolicznościowe, aby upamiętnić ofiary katastrofy samolotu, który 10 kwietnia 2010 roku rozbił się pod Smoleńskiem.