Nieuczciwy złotnik
Nieuczciwy złotnik
W Zamościu w czerwcu ubiegłego roku 37-letnia kobieta przyniosła do jubilera naszyjnik, bransoletkę oraz złote monety o nominale 20 marek z zamiarem przetopienia przedmiotów i wykonania z nich kolczyków, kolii oraz bransoletki (o braku opłacalności przetapiania złotych monet pisaliśmy w artykule pt. Dziurki w monetach). Zamówienie zostało przyjęte. Miało być wykonane do 21 sierpnia. Umówionego dnia klientka przyszła do pracowni jubilera po odbiór biżuterii. Niestety, biżuteria nie była jeszcze gotowa. We wrześniu kobieta wyjechała w Irlandii. Kiedy zadzwoniła do złotnika, żeby się upewnić, czy zamówienie zostało zrealizowane, złotnik zapewnił, że dokona tego w ciągu najbliższych tygodni. W ten sposób mijały nie tylko tygodnie, ale i miesiące, a kobieta nadal nie mogła doczekać się biżuterii. Tłumaczenia jubilera były różne, np. że nie może doprosić się zwrotu złota z odlewni.
W czerwcu 2010 r., a więc rok po złożeniu zamówienia u złotnika, klientka po powrocie do Polski odwiedziła zakład jubilera chcą sfinalizować swoje zamówienie. Niestety, biżuteria nadal nie była gotowa, a bezczelny jubiler prosił o jeszcze kilkanaście dni na wywiązanie się z realizacji zamówienia. Zdeterminowana klientka poprosiła o pomoc policję. Złotnik przyznał się do przywłaszczenia wyrobów ze złota o wartości ok. 15 tys. zł. Odmówił składania wyjaśnień. Ze swojej pazerności będzie się spowiadał przed Sądem Rejonowym w Zamościu.
Jednym z okresów historycznych nierozerwalnie połączonych z historią mennictwa w Polsce jest początek rozbicia dzielnicowego datowany przez historyków na rok 1138. Bolesław Krzywousty wydając w owym roku ustawę sukcesyjną podzielił kraj na pięć dzielnic. Każda z dzielnic po śmierci Krzywoustego była pod panowaniem jednego z synów. Princepsem – czyli seniorem Polski lub inaczej księciem zwierzchnim – miał każdorazowo zostać najstarszy z rodu Piastów. Jako pierwszy tytuł ten piastował w latach 1138 – 1146 Władysław Wygnaniec, a następnie w latach 1146 – 1173 Bolesław Kędzierzawy. To właśnie za panowania tych władców polskie mennictwo uległo całkowitemu upadkowi. Rozpoczął się koniec panowania denarów lekkich, a kolejną monetą miały zostać brakteaty.
