Wkrótce zakończy się wymiana pieniędzy
Wymiana pieniędzy nie jest czymś nowym. W XX w. Polacy aż 3-krotnie wymieniali pieniądze: w 1923 r. wraz z reformą Grabskiego dokonano wymiany w stosunku 1 800 000 marek polskich na 1 złoty polski, po wojnie dokonano bardzo szybkiej wymiany w stosunku 100 złotych przedwojennych na 3 złote PRL, ostatnia wymiana była zapoczątkowana w 1995 r. wraz z reformą Balcerowicza i dokonana była w stosunku 10 000 starych złotych na 1 nowy złoty. Tyle, że wymiana ta jeszcze oficjalnie trwa. Zakończy się dopiero wraz z końcem 2010 r. A więc w 2011 r. wszystkie niewymienione pieniądze stracą wartość obiegową i zyskają wyłącznie wartość kolekcjonerską, która w nielicznych tylko przypadkach wartość obiegową przewyższa.
Warszawskiemu Muzeum Narodowemu trafiła się niepowtarzalna okazja aby być drugim na świecie muzem, które będzie miało pełną kolekcję złotych monet z czasów rzymskich. Jak dotąd jedynym jest British Muzeum. Kolekcjoner, który chce sprzedać stołeczenu muzeum trzy brakujące w kolekcji monety chce je zbyć po cenie niższej niż rynkowa. Za wszystkie wyznaczył cenę 35 tysięcy złotych. I właśnie na taką kwotę Muzeum Narodowe szuka sponsora bądź sponsorów.
Heinrich Himmler w 1941 r. zajął się niezwykle ważną sprawą dla potęgi III Rzeszy. Zebrał grupę naukowców, której zadaniem było poszukiwanie małej polskiej średniowiecznej monety - brakteata Jaksy - księcia Kopanicy (więcej o brakteatach w artykule 
Jednym z okresów historycznych nierozerwalnie połączonych z historią mennictwa w Polsce jest początek rozbicia dzielnicowego datowany przez historyków na rok 1138. Bolesław Krzywousty wydając w owym roku ustawę sukcesyjną podzielił kraj na pięć dzielnic. Każda z dzielnic po śmierci Krzywoustego była pod panowaniem jednego z synów. Princepsem – czyli seniorem Polski lub inaczej księciem zwierzchnim – miał każdorazowo zostać najstarszy z rodu Piastów. Jako pierwszy tytuł ten piastował w latach 1138 – 1146 Władysław Wygnaniec, a następnie w latach 1146 – 1173 Bolesław Kędzierzawy. To właśnie za panowania tych władców polskie mennictwo uległo całkowitemu upadkowi. Rozpoczął się koniec panowania denarów lekkich, a kolejną monetą miały zostać brakteaty.
Zagadnienie celowości dziurkowania monet jest dziś o wiele bardziej zawiłe niż w przeszłości, kiedy numizmatyka nie istniała i nikomu nie przyszło do głowy zajmować się takimi błahymi problemikami. Dlatego też w dawniejszych czasach dziurki w monetach służyły zazwyczaj jednemu celowi: przewieszeniu. Nikt nie zaprzątał sobie głowy czy będzie to miało w przyszłości jakieś znaczenie, miało być najzwyczajniej w świecie praktyczne.
W gmachu Centrali Narodowego Banku Polskiego w Warszawie, przy ul. Świętokrzyskiej 11/21, dostępna jest stała wystawa numizmatyczna prezentująca historię polskich banknotów i monet.
Z każdą monetą w naszych zbiorach związana jest ciekawa historia. Długo wypatrywana, po długiej i zaciętej licytacji trafiła do naszej kolekcji. Albo została kupiona na targu, wygrzebana spod "złomu" a stała się prawdziwa perełką. A może macie monety lub medale oznaczone puncą starej kolekcji, w której znajdowało się wiele pięknych i rzadkich monet. 
Bolesław Krzywousty - syn Władysława Hermana, który objął tron po ojcu sprawował władzę w latach 1102-1138. W tym dość długim okresie system monetarny w Polsce zmienił się bardzo w stosunku do poprzednich emisji władców. Rynek Polski w pełni opanowuje rodzima waluta, a co za tym idzie duża produkcja mennicza pozostawia po sobie bardzo dużo typów i odmian monet. My skupimy się tylko na tych najważniejszych i najciekawszych z punktu widzenia rynku numizmatycznego i kolekcjonerskiego.