Emisja: maj 2015 r.

Mosina – miasto w środkowej części województwa wielkopolskiego, w powiecie poznańskim, położone 22 km na południe od Poznania, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Mosina. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. poznańskiego.
Według danych z 31 grudnia 2009 miasto liczyło 12 397 mieszkańców.
Nazwa miasta pochodzi od staropolskiego wyrazu moszyna, którego używano na określenie miejsca zarośniętego mchem.

Herb Mosiny - ilustracja: WIKIPEDIA

Miejscowość po raz pierwszy pojawia się w źródłach pochodzących z 1247 roku. Z 1302 roku pochodzi z kolei najstarszy dokument wymieniający Mosinę jako miasto. Data samej lokacji pozostaje nieznana, doszło do niej jednak z pewnością wskutek starań ówczesnego właściciela, wojewody kaliskiego, Mikołaja Przedpełkowica z rodu Łodziów - być może doszło do niej jeszcze za panowania Przemysła II.
Prawa miejskie zostały potwierdzone przez króla Władysława Jagiełłę w roku 1429. Z tą miejscowością związał sie ród Mosińskich. Starostą był tu Piotr Bniński (Piotr z Bnina) herbu Łodzia (1390-1448)- kasztelan gnieźnieński (1428-1437), podróżnik. Potem syn jego Maciej Mosiński (zm. 1492-1493), był starostą generalnym Wielkopolski (1475) i wojewodą poznańskim (1477) oraz kaliskim (1476) przyjął nazwisko od miejscowości Mosina. Tu przebywały wojska hetmana Stefana Czarneckiego w 1660 r. W 1848 r. była siedzibą władz Rzeczypospolitej Mosińskiej.
9 września 1939 roku Mosina została zajęta przez wojska niemieckie. Rozpoczęły się represje, pierwsze aresztowania miały miejsce pomiędzy 17 a 18 września 1939. Część mieszkańców miasta była przetrzymywana w bożnicy (współcześnie Izba Muzealna), a następnie wybierano spośród nich zakładników i kierowano ich przed sądy doraźne (niem. Standgericht) policji bezpieczeństwa. Dla zachowania pozorów egzekucję poprzedziło "postępowanie sądowe" stanowiące parodię procesu sądowego, trwającego nie dłużej jak kilkanaście minut i ograniczonego jedynie do sprawdzenia personaliów i wysłuchania opinii miejscowych Niemców na temat "antyniemieckiej postawy" i działalności podsądnych. W wyniku wydanych przez sąd doraźny wyroków śmierci, 15 osób rozstrzelano publicznie na rynku 20 października 1939 roku. W czasie okupacji niemieckiej z miasta wysiedlono 57 rodzin (225 osób), aresztowano i umieszczono w obozach zagłady dalsze 513 osób (w tym 58 dzieci z Mosiny). Dzieci zostały wywiezione do rejencji łódzkiej i umieszczone w obozie koncentracyjnym dla dzieci w Łodzi. W lasach okalających miasto w latach 1940-1943 dokonano licznych egzekucji ludności cywilnej. Terror i prześladowania okupanta niemieckiego spowodowały narastanie oporu społecznego - w Mosinie działały grupy bojowe Związku Walki Zbrojnej, Armii Krajowej, Związku Odwetu oraz harcerskich Szarych Szeregów. Armia Czerwona zajęła Mosinę w dniu 25 stycznia 1945 roku.
Obecnie gmina inwestuje w budownictwo wielorodzinne. We wsi Krosno rozbudowane zostało Osiedle TBS oraz budowane są nowe osiedla: Osiedle Słoneczne, Osiedle Miodowe, Osiedle Olszynka, Osiedle Harmonia i Osiedle Morena.

Rzeczpospolita Mosińska to proklamowana przez Jakuba Krotowskiego-Krauthofera w dniu 3 maja 1848 r. niepodległa republika polska. Przetrwała tylko 5 dni i przestała istnieć po przegranej przez powstańców bitwie pod Rogalinem.

Harcmistrz Marian Janusz Strenk - fot. http://www.mosina.pl/

Harcmistrz Marian Janusz Strenk (1948 – 2009) – harcerz, społecznik, redaktor, laureat Medalu Rzeczypospolitej Mosińskiej.
W latach 60-tych XX wieku wstąpił do Związku Harcerstwa Polskiego, złożył Przyrzeczenie Harcerskie, a następnie Zobowiązanie Instruktorskie, słowa które ze wzruszeniem powtarzał, stały się na długie lata drogowskazem jego postępowania. Ideałom harcerskim pozostał wierny do końca, cechowała go pozytywna postawa wobec drugiego człowieka, przyjacielska i serdeczna postawa wobec innych.
Rozkazem L5/80 Komendanta Chorągwi Poznańskiej otrzymał stopień harcmistrza. Na przestrzeni wielu lat pełnił w organizacji różnorodne funkcje: drużynowy drużyny zuchowej, drużynowy drużyny starszoharcerskiej, przewodniczący komisji rewizyjnej, członek Rady Hufca im. Bolesława Chrobrego, komendant obozu starszego w Szklarskiej Porębie (1976). Z harcerstwem nie rozstał się nigdy, do chwili odejścia na „Wieczną Wartę” działał w Kręgu Instruktorskim przy Komendzie Ośrodku ZHP Mosina. Druh Marian to wielki społecznik, redaktor pierwszej lokalnej gazety „Ziemi Mosińskiej”, na łamach której dokumentował służbę Mosińskich Harcerzy. Wyróżniał się pracowitością i życzliwością, w stosunku do innych, stąd różnorodność podejmowanych zadań na wielorakich płaszczyznach. Jeżeli mógł pomóc – nigdy nie odmawiał wsparcia.   Podejmował wciąż nowe wyzwania. Pragnął wydać Antologię osób związanych z Mosiną – dzieło o charakterze encyklopedycznym, zawierającym biografie wybitnych Mosiniaków. Nie zdążył... Druh Marian swoją postawą, zachowanie, umiejętnościami i codziennym postępowaniem był przykładem dla zuchów, harcerzy i instruktorów. Podejmowane działania w różnych sferach budziły uznanie nie tylko harcerzy, a także lokalnego środowiska. Swój wolny czas oraz pracowitość oddał harcerstwu, ale nie tylko. Pracował na rzecz drugiego człowieka, robił to, nie dlatego, że musiał, ale dlatego, że chciał. Nie spotkamy Druha już na ulicach naszego miasta, ale zachowany go w pamięci, jako oddanego człowieka sprawom mosińskim, ponieważ na trwale wpisał się w lokalną historię.
„Człowiek nie umiera do końca, gdy się o nim pamięta”. Tak jest z druhem Marianem. Swoją postawą, dokonaniami sprawił, że pamiętamy i pamiętać będziemy.

http://www.twaelita.org/