20 andersenów / Hans Christian Andersen (mosiądz srebrzony oksydowany)
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
Emisja: 2011 r. / Na monecie rok emisji - 2010
MONETA (WZORZEC PRODUKCYJNY DLA MONETY) 20 ANDERSENÓW / Hans Christian Andersen - wyemitowano sześć typów monet - różne wizerunki Hansa Christiana Andersena
Wyemitowano również żetony:
- 20 andersenów / mosiądz - Φ 38 mm - 1000 szt.;
- 20 andersenów / mosiądz srebrzony oksydowany - Φ 38 mm - 500 szt.;
- 20 andersenów / aluminium - Φ 38 mm - 500 szt.;
- 20 andersenów / mosiądz miedziowany lustro - Φ 38 mm - 200 szt.;
- 20 andersenów / mosiądz srebrzony lustro - Φ 38 mm - 200 szt.;
- 20 andersenów / mosiądz niklowany lustro - Φ 38 mm - 200 szt.
Każdy zna postać Andersena czy Brzechwy. Nie wyobrażamy sobie dzieciństwa bez bajek tych autorów. Bajki dla dzieci są jednym z najważniejszych przeżyć emocjonalnych okresu dzieciństwa. Dzięki bajkom łatwiej zrozumieć świat, łatwiej znaleźć w nim swoje miejsce. Bajki to rodzaj emocjonalnej zabawy, podczas której działa przede wszystkim wyobraźnia. Mennica Gyges ARD pragnie ożywić te wspomnienia wydając serię monet będących pocztem najwybitniejszych twórców tego gatunku. Serię rozpoczyna wielki duński bajkopisarz Hans Christian Andersen.
Niestety zapowiadana seria nie doczekała się kontynuacji.
Andersen Hans Christian (1805-1875), duński baśniopisarz i prozaik. Potomek ubogiej rodziny, od dziecka marzył o karierze aktorskiej, jednak nie dość atrakcyjne warunki fizyczne uniemożliwiły mu realizację planów.
Hans Christian Andersen - fot. WIKIPEDIA
Twórczość literacką zaczął jako nastolatek, ale swoje pierwsze dojrzałe dzieło, Improwizator (1835), napisał w wieku 30 lat. Była to powieść o karierze biednego dziecka, które mimo osiągniętych sukcesów nie potrafi uwolnić się od kompleksu niskiego pochodzenia. Kolejne powieści, O.T. (1836) i Tylko grajek (1837), podobnie jak pierwsza i późniejsze, zawierają wątki autobiograficzne.
W 1835 ukazał się pierwszy zbiorek baśni Anderse-na, Baśnie opowiedziane dla dzieci, po czym, sukcesywnie, w formie zeszytów, wychodziły kolejne części - zeszyt 1-6: Baśnie opowiedziane dla dzieci (1835-1842), zeszyt 1-5: Nowe baśnie (1843-1848), zeszyt 1-2: Opowieści (1852-1853) oraz zeszyt 1-10: Nowe baśnie i powieści (1858-1872); łącznie około 150 baśni.
Źródłem inspiracji były dla pisarza: folklor, jak w Krzesiwie (1835), Księżniczce na ziarnku grochu (1835) i Świniopasie (1841); Baśnie tysiąca i jednej nocy, jak w Latającym kufrze (1839); oraz tradycja hiszpańska – Nowe szaty cesarza (1837). Królowa śniegu (1844) i Brzydkie kaczątko (1843) zrodziły się w wyobraźni autora. Ostatni z wymienionych utworów odczytano jako metaforę losu samego pisarza, który podsumował baśń w słowach: “Nieważne, że urodziłem się na kaczym podwórku, ważne, że wyklułem się z łabędziego jajka”. Łączące tendencje -romantyczne i realistyczne, baśnie Andersena urzekają prostotą fabuły i stylu, a jednocześnie głębią refleksji. Pełne ciepła i sentymentalnego humoru, niosą optymistyczne przesłanie. Stały się ulubioną lekturą dla dzieci i dorosłych.
Oprócz baśni na dorobek Andersena złożyły się: powieść Książka z obrazkami bez obrazków (1840), opis podróży po Europie Bazar poety (1842), powieść Dwie baronówny (1848), libretto do opery narodowej Mała Kirsten (1846), autobiografia Baśń mojego życia (1855) oraz powieść Piotr Szczęściarz (1870).