W dniu dzisiejszym Narodowy Bank Polski na swoich stronach opublikował plan techniczny monet okolicznościowych i kolekcjonerskich na rok 2009. Plan jest bardzo ogólnikowy i okrojony. Z pewnością będą wprowadzane w nim mniejsze lub większe zmiany, ale najważniejsze że takowy się pojawił, gdyż czekało na niego wielu kolekcjonerów. Przyjrzyjmy mu bliżej przyjrzeć i zwróćmy uwagę na kilka szczegółów pozytywnych i negatywnych.  Warto się także zastanowić nad tym w jakim kierunku będą zmierzały zmiany w opublikowanym dziś planie.

Aukcji numizmatycznej takiej rangi w Polsce jeszcze nie było. Średnia cena oferowanych monet, medali i odznaczeń sięga kilkudziesięciu tysięcy złotych. Antykwariat Numizmatyczny Pawła Niemczyka po raz pierwszy organizuje aukcję stacjonarną, ale za to z jakim rozmachem. Do aukcji został jeszcze blisko miesiąc, ale już teraz wiem, że będzie o niej głośno na całym świecie jeszcze długo po jej zakończeniu.

17 września na stronie antykwariatu www.aukcjamonet.pl ukazała się pełna wersja katalogu aukcyjnego. Można go ściągnąć w formacie PDF (całość waży ok. 200 MB). Za kilka dni katalog ten będzie do nabycia również w wersji papierowej. Sam w sobie będzie z pewnością ogromną ciekawostką numizmatyczną. Katalog to nie tylko przedmiot niezbędny dla licytujących to również z może przede wszystkim doskonałe uzupełnienie numizmatycznej biblioteki z ogromną ilością profesjonalnej wiedzy numizmatycznej – a przypominam, że aukcji takiej rangi z taką ilością unikatowych przedmiotów w Polsce jeszcze nie było. Będą chcieli go mieć w swoich zbiorach wszyscy Ci dla których zgłębianie wiedzy numizmatycznej jest równie ważne co samo tworzenie kolekcji.

W dniu 7 listopada 2015 roku w hotelu Novotel w Warszawie (ul. Marszałkowska 94/98) odbędzie się aukcja stacjonarna Warszawskiego Centrum Numizmatycznego numer 62. Aukcja rozpocznie się o godz. 9:00. Ilość pozycji: 1020. Licytacje na aukcjach stacjonarnych oraz składanie limitów odbywa się w serwisie . WCN opublikowało katalog aukcyjny pozycji, które znajdą się na najbliższej aukcji stacjonarnej. Jak zwykle pojawiło się w nim wiele ciekawych monet, banknotów, medali i odznaczeń.

Zrobić jedną dobrą aukcję nie jest sztuką. Sztuką dopiero jest zrobić dwie profesjonalne aukcje o światowej randze. Tego dokonał właśnie Antykwariat Numizmatyczny Paweł Niemczyk. W okresie kilkunastu miesięcy zorganizował dwie aukcje numizmatyczne, które ściągnęły do Polski numizmatyków światowej sławy. Niedzielna aukcja utwierdziła mnie w tym, że ANPN to absolutny numer 1 na polskim rynku numizmatycznym i główny pretendent do objęcia tej samej pozycji na europejskim i światowym rynku monet.

Druga aukcja ANPN odbyła się 15 maja 2011 roku w warszawskim hotelu Hilton. Miłośnicy pięknych i rzadkich monet już od piątku zjeżdżali do hotelu. Podobno warszawską aukcję zaszczycił sam Kunker – numizmatykom nie musze chyba pisać o kim mowa. Sobota była dniem, w którym każda zarejestrowana osoba mogła z bliska przyjrzeć się wyjątkowym, często unikatowym monetom, które kolejnego dnia wystawiono do licytacji. Dla wielu osób była to pierwsza i być może jedyna okazja aby móc choć przez chwilę potrzymać w ręku monetę wartą 200-300 tysięcy złotych. Wszyscy jednak z ogromnym zainteresowaniem oczekiwali tego jedynego, wyjątkowego dnia aukcji.

Jak to jest z tymi nakładami monet podawanymi przez popularne katalogi? Czy one są określane „na oko” czy też wydawcy bazują na sprawdzonym informacjach?

Z moich obserwacji wynika, że ta pierwsza teoria jest prawdziwa. Wielu z nas traktuje informacje podawane w katalogach jako wyrocznię a niestety tak nie jest – musimy pamiętać, ze katalogi redagują też ludzie i wszystkim mogą przytrafić się pomyłki.

Jeden z moich znajomych przysłał mi kilka dni temu bardzo interesujące zdjęcia przedstawiające sztabkę złota, która złota była tylko z zewnątrz. Sztabkę ten przyniósł do jednego z warszawskich kantorów człowiek, który chciał ją spieniężyć – kiedy właściciel skupu przeciął ją na pół (co jest normalną praktyką w kantorach) okazało się, że sztabka wybita jest nie ze złota a  z najzwyklejszej miedzi, a szlachetny metal pokrywał ją ciekną warstwą na powierzchni.