„Reklama dźwignią handlu” – to powiedzenie zna chyba każdy kto cokolwiek kiedyś sprzedawał. Bardzo często zadajemy sobie pytania dotyczące cen monet jakie oferowane są na aukcjach internetowych. Zdarza się, że różnica cenowa pomiędzy dwoma takimi samymi numizmatami sprzedawanymi w tym samym czasie, sięga często  kilkunastu procent. Czy zastanawialiście się kiedyś dlaczego tak się dzieje, dlaczego jednym sprzedaż monet wychodzi lepiej, innym zaś idzie jak po grudzie? Otóż ważne jest to w jaki sposób przedstawiasz swój produkt potencjalnemu klientowi.

W zeszłym tygodniu na Allegro zakończyła się niecodzienna aukcja Allegro. Jej przedmiotem był destrukt dwuzłotówki z 1994 roku lub 1995 roku. O ile destrukty z przesunięciem rdzenia często można spotkać w obrocie numizmatycznym, to przesunięcie stempla jest bardzo rzadkim błędem mennicy. Prawdopodobnie tego typu destrukty nie wychodzą poza mennicę ze względu na to, że kontroler jakości z większą łatwością zauważy przesunięcie bicia niż prawidłowe wybicie na przesuniętym rdzeniu.
Moneta z aukcji została sprzedana za kwotę  2 650 zł co chyba stanowi rekord cenowy dla kategorii destruktów monet obiegowych III RP.

Dziś o swojej pasji do miedzianych szelągów Jana Kazimierza opowie Cezary Wolski. Autor wielu artykułów dotyczących boratynek, będących "małym świadkiem najburzliwszego okresu historii Rzeczypospolitej". "Miedziaki" przez wielu numizmatyków ignorowane i uznawane za nieatrakcyjne, są pełne fascynujących historii. Większość z nich poznamy dopiero po wydaniu katalogu boratynek, o którym p. Cezary opowie, lecz już dziś spróbujemy uchylić rąbka ich tajemnic.

Historia pieniądza polskiego jest ściśle związana z wydarzeniami jakie miały miejsce w naszym kraju. Szczególnie burzliwy był XIX wiek, kiedy to status naszego kraju był - nazwijmy to "bliżej nieokreślony". Przełom 1830/31 były dla narodu polskiego jednym z najważniejszych okresów, gdyż wtedy Polacy zawalczyć o swoją wolność i tożsamość narodową. Wtedy to też naród polski zapragnął mieć swoją walutę - pieniądz powstańczy.

            Kilka dni temu angielska mennica Royal Mint zaprezentowała projekty nowych rewersów monet obiegowych Anglii. W sierpniu 2005 roku ogłoszono konkurs na owe projekty. Wpłynęło ponad 4.000 prac. Zwycięskim okazał się dość nowatorski, ale ciekawy projekt autorstwa 26-letniego  Londyńczyka Matthew Dent. Jego projekt jest dość nowatorki, gdyż dopiero po ułożeniu obok siebie  wszystkich monet mamy obraz tego co autor chciał przedstawić. Herb Zjednoczonego Królestwa podzielony jest na sześć części. Każda z nich znajduje się na rewersach poszczególnych nominałów: 1, 2, 5, 10, 15, 20 i 50 pence (pensów). Najwyższy nominał tj. 1 pound (funt) ma na swoim rewersie herb w całości.

Każda moneta składa się z pewnych komponentów, czyli elementów składowych, których nazewnictwo nie jest ujednolicone i dość kłopotliwe. O ile nazewnictwo awersu i rewersu zostało w jakiś sposób znormalizowane, to nazewnictwo innych części monety nie podlega żadnym konkretnym normom i panuje na tym polu pełna swoboda, co raczej nie sprzyja rozwojowi numizmatyki i rodzi wiele niejasności. Katalogi dostępne na rynku polskim używają innych nazw dla określenia np. części bocznej monety. Raz jest to rant, innym razem obrzeże, kiedy indziej bok. Jako polonista chciałbym przybliżyć semantyczne znaczenie owych określeń, aby ułatwić właściwy wybór nazewnictwa, a może raz na zawsze położyć kres wszelakiej dobrowolności w tej kwestii, co jest moim cichym życzeniem.