6 Aukcja GNDM i II Sesja wykładowa – „W numizmatyce widzisz tyle ile wiesz”

W dniach 6-10 października 2018 roku odbędzie się 6 Aukcja Gabinetu Numizmatycznego D. Marciniak. Licytacja na sali w hotelu Marriott (Warszawa, Al. Jerozolimskie 65/79) na żywo i w internecie. Ilość pozycji: 4921. Lista pozycji Aukcji 6 jest dostępna na stronie aukcyjnej – zobacz TUTAJ. Licytacja oraz składanie limitów odbywać się będzie na stronie aukcje.gndm.pl oraz , aukcja zostanie otwarta do licytacji online 20 września 2018 r. Finałowa licytacja odbędzie się w dniach 6-10 października 2018 r., dwa pierwsze dni na sali w Hotelu Marriott i na żywo przez internet. Trzy kolejne sesje, w poniedziałek, wtorek i środę 8-10 października będą tylko internetowe. SESJA 1 - 06.10.18 i SESJA II - 07.10.18 rozpoczną się o godz. 09:00, SESJA III - 08.10.18, SESJA IV - 09.10.2018 i SESJA V - 10.10.2018 rozpoczną się o godz. 17:00.

Gabinet Numizmatyczny D. Marciniak serdecznie zaprasza do Hotelu Marriott już od piątku 5 października 2018 roku, gdyż na piątkowy wieczór, w godzinach 17:00-22:00 zaplanowano II Sesję wykładową, pt. „W numizmatyce widzisz tyle ile wiesz” z odczytami zaproszonych gości i panelem dyskusyjnym. 

PROGRAM SESJI:

17:00 PREZENTACJE NOWOŚCI WYDAWNICZYCH:

- „Złoto czasów dynastii Wazów. Tom IV - Pomorze”, Jarosław Dutkowski
- „Mennictwo wschowskie”, Ryszard Kozłowski

17:30 Krótka historia szeląga polskiego - Dariusz Marzęta

18:30 Medale polskie XVI-XVIII wiek - Tomasz Bylicki

19:30 Aspekty podatkowe kolekcjonerstwa - Tomasz Dziadura

20:30 MENNICTWO ŚREDNIOWIECZNE:

- Polskie brakteaty z napisami hebrajskimi - Dobrochna Gorlińska
- Świat brakteatów i ich ikonografia - Witold Garbaczewski

Wstęp wolny.
Organizacja i patronat GNDM.pl

                         

Wybrane pozycje z aukcji GNDM nr 6:

                    

3. Walewski, Trojaki koronne Zygmunta III, 1884 r.

Rzadkie, oryginalne wydanie.
Wnętrze bez uwag. Blok w stanie drukarskim. Podniszczone, ale zachowane oryginalne okładki drukarni.
Piękne, szerokie, nieprzycinane marginesy.
Komplet oryginalnych tablic, zachowany wraz z rzadko spotykaną, dedykowaną im teczką.
Oprawa wykonana na zamówienie, współcześnie, przez Dominikę Świątkowską (Librarium). W pełną skórę, z tłoczeniami: po części na ślepo, po części ze znakomitej jakości złoceniami. Góra bloku woskowana, poza nią brzegi nieprzycinane.
Na odwrocie superekslibris Gabinet Numizmatycznego (pozycja wycofana z biblioteki Gabinetu).
Stan, pomijając kartonowe okładki wydawnicze, idealny.
Wymiary: 29 x 21 cm.
223 strony + 19 tablic.
Wydanie Kraków 1880 rok.
Duża rzadkość, klasyka polskiej numizmatyki, bibliofilska pozycja.

Cena wywoławcza: 1600 PLN

                               

17. Zygmunt III Waza, Denar Łobżenica 1613 - Bróg - rzadkość

Piękny egzemplarz, z rzadkim dla tych monet zachowanym srebrzeniem i wyraźnym połyskiem. Nieobiegowa, praktycznie mennicza sztuka.
Moneta wybita w pierwszym okresie działalności mennicy łobżenickiej (1612-1615), w drugim roku bicia w niej tego nominału.
Bardzo charakterystyczna emisja, której ikonografia mogła zakrawać wręcz na obrazę majestatu króla. W miejscu umieszczanych na denarach koronnych monogramu królewskiego, wybito herb Bróg (Krotoskich), po bokach którego umieszczono skróconą datę (1-3). Na drugiej stronie umieszczając ukoronowanego orła, z herbem Wazów w tarczy na jego piersi.
Rzadkość, którą Tyszkiewicz wyceniał na 50 marek, a Opozda w 1975 r. dotarła jedynie do 7 egzemplarzy.
Pozycja poszukiwana typologicznie, nieobecna w wielu zaawansowanych zbiorach.

Literatura: Kopicki 7863 (R7), Opozda I.b, Tyszkiewicz 50 mk

Stan zachowania: 2+
Cena wywoławcza: 1000 PLN

                  

69. Zygmunt III Waza, Szeląg Wilno 1589 - piękny i rzadki

Piękny egzemplarz bardzo rzadkiego szeląga.
W roku 1589, w niecałe dwa lata po koronacji, mennica wileńska wybija pierwsze szelągi za Zygmunta III Wazy. Stemple do nich wykonuje Petras Platina (którego znak, listki, znajdują się u góry rewersu), umieszczając pod tarczami herbowymi herb Leliwa aktualnego podskarbiego, Teodora Tyszkiewicza.
Odmiana z tytulaturą zakończoną POL.
Bardzo rzadka moneta.

Literatura: Kopicki 3421 (R5), Ivanauskas 2SV2-1 (RRR), Tyszkiewicz 15 mk

                          

107. Zygmunt III Waza, Grosz Bydgoszcz 1599 - B - rzadkość

Jeden z najrzadszych groszy czasów Zygmunta III Wazy.
Ostatni rocznik groszy bydgoskich z okresu ich pierwszej emisji, wybity przed niemal piętnastoletnią przerwą w biciu. Duży, szeroki grosz, który podczas kolejnych dewaluacji tego nominału był wyławiany z obiegu i przetapiany, przez co do dziś przetrwał w nielicznych egzemplarzach.
Emisja niewątpliwie bydgoska, o czym świadczy litera B umieszczona na lewo od korony (od nazwy Bromberg).
Rzadkość.
Sam rocznik jest już bardzo rzadko spotykany w handlu, tu dodatkowo w nienotowanej odmianie. Odmianie z SIGISMVN (zamiast SIGISM) w tytulaturze króla. Nie miał jej Hutten-Czapski, nie odnotował Jarosław Dutkowski w swoim katalogu groszy Zygmunta III.
W archiwach 3 warszawskich firm tylko 3 wysokie notowania (innej odmiany), z czego najnowsze to rok 2013.
Pomimo wad blachy na awersie, ładny egzemplarz, w patynie starego zbioru. Zważywszy na rzadkość, zdecydowanie polecamy.

Literatura: Hutten-Czapski jak 5755 (R7), Dutkowski -, Kopicki jak 766 (R7), Tyszkiewicz 60 mk

 Stan zachowania: 3/3+
Cena wywoławcza: 2500 PLN

             

225. Zygmunt III Waza, Półtorak Wilno 1619 - błąd RX - b. rzadki

W roku 1619 mennica wileńska rozpoczyna zaledwie dwuletnią emisję półtoraków wileńskich. Podczas tej krótkiej emisji, przypadającej na czasy podskarbiego wielkiego litewskiego Krzysztofa Naruszewicza (herbu Wadwicz), bije wiele dziś rzadkich i ciekawych wariantów, jak chociażby ten półtorak.
Odmiana z herbem Wadwicz w otoku awersu.
Wariant z błędem w tytulaturze króla, w słowie REX (jest RX).
Zabrudzenia, dużo świeżości.
Bardzo rzadki.

Literatura: Nieczitajło 603 (R6), Górecki W.19.4.i (F4), Ivanauskas 4SV12-1 (RR), Kopicki 3506 (R6), Tyszkiewicz 15 mk 

Stan zachowania: 2-
Cena wywoławcza: 400 PLN

                        

282. Zygmunt III Waza, Trojak Poznań 1596 - 2x data - b. rzadki

Odmiana z datą umieszczoną dwa razy: w otoku na awersie i u dołu rewersu.
Bardzo rzadka, wysoko wyceniana przez Tyszkiewicza.

Literatura: Iger P.96.6.a (R5), Tyszkiewicz 25 mk

Stan zachowania: 3+
Cena wywoławcza: 500 PLN

              

390. Zygmunt III Waza, Trojak Kraków 1607 - bardzo rzadki

Ostatni rocznik wśród trojaków krakowskich wybitych w pierwszym okresie bicia tego nominału w Krakowie (1600-1607).
Moneta sporadycznie pojawiająca się w handlu (podczas 15 lat działalności firmy w sprzedaży mieliśmy tylko jeden egzemplarz... z dziurą).
Nierównomierny, charakterystyczny nalot i połysk ujemnie wpływa na prezencję monety, ale niniejszy egzemplarz jest w bardzo dobrej kondycji.
Odmiana z datą rozdzieloną herbem Lewart w prostej tarczy.
Ciekawszy wariant z dodatkowymi krzyżykami u dołu rewersu.
Emisję trojaków Kraków wznawia dopiero po ~10 latach, bijąc trojaki widocznie mniejsze niż te z lat wcześniejszych.
Bardzo rzadki, ładnie zachowany trojak.

Literatura: Iger K.07.1.c (R5), Kopicki 1219 (R5), Tyszkiewicz 20 mk

Stan zachowania: 2
Cena wywoławcza: 2000 PLN

                         

413. Zygmunt III Waza, Trojak Wilno 1608 - Bogoria - b. rzadki i piękny

Piękny, nieobiegowy egzemplarz bardzo rzadkiego trojaka.
Charakterystyczny, ostatni rocznik trojaków wileńskich Zygmunta III, wybity po kilkuletniej przerwie w emisji tego nominału na Litwie.
Jedyny trojak z herbem Bogoria należącym do podskarbiego wielkiego litewskiego - Hieronima Wołłowicza.
Odmiana z niepełnymi krzyżami po bokach cyfry nominału.
Jedna z ozdób niniejszej kolekcji drobnych nominałów z czasów Zygmunta III.

Literatura: Iger jak V.08.1.d/b (R4), Ivanauskas 5SV102-61 (RRR), Tyszkiewicz 20 mk

Stan zachowania: NGC MS62
Cena wywoławcza: 3000 PLN

                           

430. Zygmunt I Stary, Grosz Elbląg 1538 - ładny i RZADKI

Najrzadszy rocznik elbląskich groszy Zygmunta I.
Wydarzenia związane z protestami szlachty na elbląskie emisje monet bez portretu królewskiego znajdują swoje rozwiązanie w roku 1538. Wówczas to król, w specjalnym przywileju potwierdza, że bicie monet bez jego wizerunku odbywa się za jego zgodą. Elbląg, po roku przerwy, wraca do bicia groszy.
Bardzo ładny stan zachowania. Praktycznie bez śladów obiegu, z połyskiem w tle. Z szansą na dobrą notę w USA.
Niepozorna, acz bardzo rzadka, poszukiwana moneta.

Literatura: Kopicki 7083 (R7), CNCE 181 (R5), Tyszkiewicz 8 mk

Stan zachowania: 2
Cena wywoławcza: 1000 PLN

               

449. Jan II Kazimierz, Ort Elbląg 1651 WvE - RZADKOŚĆ

Ort elbląski 1651 to moneta, której obecnością mogły pochwalić się tylko nieliczne, zaawansowane zbiory. Bardzo rzadko spotykany w handlu ort, którego rzadkość wynika z ciężkich losów jakie przetrwał.
Czasy Jana II Kazimierza stanowią dla Elbląga burzliwy okres intensywnej działalności menniczej, którą rozpoczyna w pierwszych miesiącach jego panowania. Już w roku 1650, gdy wydana zostaje ordynacja mennicza zezwalająca na bicie nominałów niższych niż talar i dukat, miasto organizuje swą działalność. Odpowiedzialny za nią jest przedsiębiorca menniczy Wilhelm van Ecke, z którym miasto podpisuje umowę. Pierwsze monety wybija jeszcze w roku 1650, a są nimi orty, z niewielkiej, prawdopodobnie próbnej, emisji.
W roku 1651 mennica przebija już znaczące ilości srebra bijąc pełnowartościowe: dwugrosze, orty i talary. Działalność mennicy urywa się w 1652 roku, gdy nie jest bita żadna nowa moneta, mimo, iż po śmierci Ecka zatrudniony zostaje Mikołaj Hennig. Wybite wówczas dobre monety krążą przez lata w obiegu, gdy w kraju pojawia coraz więcej obcej monety z lichego srebra.
Sytuacja znacznie pogarsza się w roku 1655, gdy rozpoczyna się Potop szwedzki, który pod koniec roku dociera do Elbląga. Po kilkudniowym oblężeniu, miasto zostaje zmuszone do kapitulacji 12 grudnia 1655, nie unikając przy tym znaczących zniszczeń. W trakcie trwającej pięć lat okupacji Szwedzi wykorzystują działającą w Elblągu mennicę, bijąc monetę Karola Gustawa , którą opłacano kolejne działania wojenne. Część srebra na tę emisję pozyskiwano z wyłowionych z obiegu monet polskich.
Pokój Oliwski z 1660 roku, kończący okupację miasta, nie kończy jednak fatalnej sytuacji gospodarki Państwa. Po próbie ratowania jej podwartościową monetą miedzianą, wprowadzana jest złotówka projektu Tymfa. Moneta wartości 30 groszy, choć jej rzeczywista zawartość srebra stanowiła raptem 12 groszy. Jej masowa emisja powoduje regularne wyławianie z obiegu dobrej, pełnowartościowej monety i sukcesywne pogarszanie się jakości polskiego pieniądza. Stąd, mimo wykorzystania co najmniej kilku par stempli orta 1651 roku, dziś stanowi on bardzo rzadką monetę.
Wyraźnie obiegowy egzemplarz, w pełni czytelny. O słabszym awersie, z rewersem, który zachował się w lepszej kondycji.
Odmiana z inicjałami W-v-E wpisanymi w podstawę i tytulaturą zakończoną PR.
Awers: popiersie króla w zbroi i koronie. W otoku: IOAN.CASIM.DG.REX POL.&SV.MDL.R.PR.
Rewers: anioł nad tarczą miejską w barokowym kartuszu. Po bokach 1-8 i 2 festony, w podstawie W-v-E, w otoku: MON.ARGENT.CIVIT.ELBINGENS.1651.
Moneta wielkiej rzadkości.

Literatura: Hutten-Czapski 2010 (R5), Kopicki 7116 (R6), CNCE 2010 (R6), Tyszkiewicz 30 mk

Stan zachowania: 4-3
Cena wywoławcza: 1500 PLN

                              

461. August III Sas, Tymf Elbląg 1763 - Secund : red - ex CZAPSKI - piękny

Moneta, która łączy w sobie trzy najbardziej pożądane kolekcjonersko cechy: rzadkość, proweniencję i urodę.
Bardzo rzadka odbitka w czystym srebrze jedynego rocznika tymfów elbląskich.
Pochodząca z kolekcji Emeryka Hutten-Czapskiego, z jego puncą własnościową nabitą za portretem.
Tymfy to nominał, który w Elblągu, wybito dopiero w ostatnim roku działalności tej mennicy. Po rezygnacji dotychczasowego zarządcy Josta Carla Schrödera, mennicę przejął Fryderyk Ludwik Stieber, którego inicjały F.L.S. umieszczane były na monetach.
Znane są dwie odmiany tych tymfów, różniące się głównie formą zapisu sentencji "Secundae Reductionis" (według redukcji): "Sec - red" i jak na niniejszym egzemplarzu "Secund: red".
Podczas swojej działalności za Augusta III, mennica emituje również szereg próbnych, a także kolekcjonerskich emisji, bijąc oryginalnymi stemplami monety w czystym srebrze, złocie, czy w formie klip. Jedną z nich jest właśnie ten tymf.
Piękna, rzadka moneta, która była częścią zbioru Czapskiego.

Literatura: Kopicki 7193 (R5), Kahnt 748.b, CNCE 439 (R7), Tyszkiewicz 30 mk

Stan zachowania: 2+
Cena wywoławcza: 10 000 PLN

                                

462. August III Sas, Ort Elbląg 1763 ICS - RZADKOŚĆ

Najrzadszy nominał wśród srebrnych monet Elbląga z czasów Augusta III.
Jedyny ort tego króla wybity w ostatnim roku działalności mennicy, do którego emisji użyto jednej pary stempli.
Będący monetą przeznaczoną do obiegu, nie zaś odbitką kolekcjonerską w czystym srebrze.
Wybity w początkach roku 1763, przed odejściem z mennicy Josta Carla Schrödera, który zrezygnował ze stanowiska ze względu na duże problemy z pozyskiwaniem srebra. To jego inicjały I.C.S. widzimy pod tarczą miejską.
Moneta o pięknej, menniczej świeżości. Wyraźne lustro w zakamarkach, na otwartych przestrzeniach stłumione patyną. Niedobity centralnie, o bardzo ładnej prezencji.
Moneta bardzo rzadko występująca w handlu. W ciągu ostatnich 18 lat znajdujemy tylko trzy notowania: ort z kolekcji Karolkiewicza (Triton IV, w 2000 r.), ten egzemplarz (WCN 30/350, rok 2004) i egzemplarz z kolekcji Pfaua (ANMN 10/147, rok 2016).
Rzadkość.

Literatura: Hutten-Czapski 2996 (R5), Kopicki 7189 (R7), Kahnt 746, CNCE 433 (R6) Tyszkiewicz 45 mk

Stan zachowania: 2/2+
Cena wywoławcza: 12 000 PLN

                            

471. Władysław I Herman, Denar - piękny stan - mennicza świeżość

Standardowe niedoskonałości bicia, ale niespotykana dla monet tego okresu zachowana naturalna świeżość mennicza. Seledynowa patyna, połysk. Piękny jak na Hermana.
Styl i metrologia charakterystyczna dla emisji późniejszych Hermana.
Odmiana z budowlą z trzema wieżami zwieńczonymi krzyżami na rewersie.
Srebro, średnica 14 mm, waga 0.57 g.

Literatura: Kopicki 32 (R1), Stronczyński T.35.b

Stan zachowania: 2+
Cena wywoławcza: 800 PLN

                  

471. Bolesław III Krzywousty, Denar - Książę na tronie - rzadki

Pięknie zachowana, efektowna moneta.
Dobrze czytelne zarówno wyobrażenia, jak i legenda. Całość w starej, ładnej patynie.
Rzadki typ denarów Krzywoustego. Odmiana z imieniem króla na obydwóch stronach.
Awers: książę na tronie, z mieczem, z prawą dłonią uniesioną. W otoku: BO•[L]Z•E•L•AVS•
Rewers: krzyż z kulami w polach. W otoku: B•O•LZ•E•L•AVS:
Srebro, średnica 16.5 mm, waga 0.80 g.

Literatura: Kopicki 38 (R4), Stronczyński T.37.a

Stan zachowania: 2
Cena wywoławcza: 1000 PLN

                            

490. Mieszko III, Brakteat hebrajski - "Anioł" - rzadkość

Bardzo rzadki, charakterystyczny brakteat przedstawiający księcia stojącego na murze, między dwiema wieżami zwieńczonymi kulami. U dołu, w lekko wygiętej, perełkowej listwie, napis BRACHA (błogosławieństwo).
Znana jest również wersja tego brakteatu, gdzie postać władcy stoi między wieżami zwieńczonymi krzyżami. Zdaniem Witolda Garbaczewskiego zastąpienie krzyży kulkami było celowym zabiegiem żydowskiego rytownika.
Bardzo zbliżony ikonograficznie brakteat interpretowany jest w literaturze jako postać anioła i rzeczywiście są egzemplarze, na których wyobrażenie to zdecydowanie bardziej pasuje do postaci anielskiej z rozpostartymi skrzydłami niż postaci pomiędzy wieżami. Czy jest to rzeczywiście odmienny typ czy jest to kwestia niedokładności wykonania stempla, jego zużycia, czy też słabego odwzorowania wyobrażeń przy biciu kilku brakteatów na raz, pozostaje kwestią trudną do jednoznacznego określenia.
Wykruszenia obrzeża, ale moneta w polu pięknie zachowana, o bardzo dobrej czytelności.
Srebro, średnica 17.5 mm, waga 0.14 g.

Stan zachowania: ~2
Cena wywoławcza: 1500 PLN

                      

493. Brakteat "MILOST" - ex Bartynowski, Kałkowski - b. rzadki

Rzadki, charakterystyczny typ o znakomitej proweniencji.
Bicie lekko mdłe (wynikające prawdopodobnie z bicia kilku egzemplarzy na raz), ale relief nie nosi żadnych śladów przytarcia obiegiem. Piękna, połyskowa patyna kryjąca pod sobą lustro.
Pochodzenie udokumentowane od momentu odkrycia skarbu w miejscowości Jarosławin w 1908 roku (obecnie Jarosławiec, gmina Środa Śląska, województwo dolnośląskie).
Opisany przez Gumowskiego w 1910 roku (Szkice Numizmatyczne, str. 41).
Będący elementem zbioru Władysława Bartynowskiego z Krakowa, gdzie w roku 1942 w ramach likwidacji jego zbioru przeszedł do kolekcji Tadeusza Kałkowskiego, z którego został następnie sprzedany do niniejszego zbioru w roku 1974 za cenę ówczesnych 3.000 złotych.
Cała ta proweniencja udokumentowana dołączonymi do monety zapiskami poprzednich właścicieli.
Moneta przedstawia głowę na wprost, w perełkowej obwódce. W otoku napis MILOST.
MILOST to zapewne wczesnośredniowieczny zapis słowa "MIŁOŚĆ". Tak jak pisze Gumowski "jeszcze w końcu XV wieku (...) zakończenia na ŚĆ pisano przez ST. (...) Z punktu widzenia numizmatycznego możemy naszą monetkę położyć w szereg innych z napisami cnót (...) CARITAS, IVSTITIA, FIDES, VIRTVS.". W kwestii napisu MILOST Borys Paszkiewicz zauważył, że może on mieć również czeską etymologię.
Wybicie tej monety Gumowski przypisywał Mieszkowi I Plątonogiemu (1163-1211), przypisywano jej wybicie również Henrykowi I Brodatemu (1201-1238). Obydwaj byli synami Władysława II Wygnańca, wnukami Bolesława Krzywoustego. Po podziale dzielnicowym Polski, na mocy testamentu Bolesława Krzywoustego, stali się oni założycielami dynastii Piastów Górnośląskich. Mieszko Plątonogi, jako zwierzchnik dzielnicy senioralnej, jest tytułowany Mieszkiem IV, ale w literaturze występuje wymiennie również jako Mieszko I, pierwszy tego imienia książę opolsko-raciborski (tak jak i w zapisie na kopertce Kałkowskiego). Gumowski łączył wybicie tej monety z okolicznością ustanowienia pokoju między Mieszkiem, a jego bratem Bolesławem Wysokim po 1190 roku. Witold Garbaczewski w "Świat Brakteatów" pisze "Obecnie brakteaty ratajskie (w tym omawiany egzemplarz) uważa się za monety dolnośląskie".
Intrygująca, znakomita i piękna moneta.
Srebro, średnica 16.5-17.5 mm, waga 0.19 g.

Literatura: Friedberg 517, Gumowski 63

Stan zachowania: 1
Cena wywoławcza: 2000 PLN

                     

511. Zygmunt I Stary, Trojak Toruń 1530 - bardzo rzadki

W roku 1528, po niemal pięćdziesięciu latach przerwy, ponownie zostaje otwarta mennica toruńska.
Już w tym samym roku rozpoczyna ona bicie szeregu nominałów, m.in. trojaków. Są to emisje dla ziem pruskich, które od 1530 roku, w związku z unifikacją tych monet z emisjami koronnymi, obiegają cały obszar Rzeczypospolitej. I właśnie z tego pierwszego rocznika monet toruńskich, używanych w całej Polsce, pochodzi ta moneta.
Rzadziej spotykana dla tego rocznika odmiana z portretem królewskim z małą głową władcy.
Wariant z PRVSS w legendzie awersu.
Stare przerysowanie na awersie, ale moneta dobrze zachowana, o ładnej prezencji, dobrym reliefie, podkreślonym starą, kontrastową patyną.
Bardzo rzadki.

Literatura: Iger T.30.1.b (R5), Kopicki 3094 (R5), Tyszkiewicz 18 mk

Stan zachowania: ~3+
Cena wywoławcza: 2500 PLN

                      

614. Zygmunt II August, Grosz na stopę litewską 1546 - data rozdzielona (RR)

Ładny egzemplarz drugiego rocznika groszy litewskich Zygmunta II.
W starej patynie, z połyskiem.
Odmiana z datą przedzieloną Kolumnami.
Legendy zakończone LIT / LITVA.
Rzadki.

Literatura: Ivanauskas-Cesnulis 6SA37-10 (RR), Kopicki 3293 (R3), Tyszkiewicz 3 mk

Stan zachowania: 2
Cena wywoławcza: 500 PLN

                    

668. Stefan Batory, Talar Nagybanya 1585 NB - ładny

Charakterystyczny talar Stefana Batorego z mennicy nagybańskiej.
Piękny, drugi stan zachowania. Nieznaczne ślady obiegu na reliefie. Bardzo dobra prezencja, zachowany lekki połysk, a moneta w starej, naturalnej patynie.
Talary nagybańskie Batorego to ciekawa emisja. Jest ona najprawdopodobniej wynikiem pożyczki zaciągniętej przez Batorego w rodzimym kraju, którą wypłacono mu nie w tamtejszej monecie, ale w monecie wybitej pod jego stemplem, jako króla Polskim. Nie jest obecnie znana niestety żadna dokumentacja to potwierdzająca, ale teoria ta brzmi bardzo prawdopodobnie.
Brak kopertki w komplecie.
Srebro, średnica 41.5 mm, waga 28.50 g.

Literatura: Hutten-Czapski 731 (R3), Kopicki 10504 (R4), Davenport 8457, Tyszkiewicz 70 mk

Stan zachowania: 2
Cena wywoławcza: 15 000 PLN

                      

689. Zygmunt III Waza, Talar Bydgoszcz 1629 II - błąd SISGIS - rzadkość

Bardzo ciekawy egzemplarz talara koronnego - z błędem w imieniu króla!
Dużej rzadkości odmiana z SISGIS zamiast SIGIS.
Nieobecna w zbiorze Czapskiego, nieodnotowana w monografii mennicy bydgoskiej M. Gumowskiego.
Odmiana, której opis w artykule na łamach Biuletynu (7-12/1988) Janusz Kurpiewski zaczął tak:
"Błąd bardzo znaczny, jeśli się zważy, że występuje na awersie najgrubszej, reprezentacyjnej monety srebrnej i do tego jeszcze - w imieniu królewskim..."
Niniejszy egzemplarz bity tą samą parą stempli, co prezentowany tam talar.
Atrakcyjny stan zachowania. Stara patyna, połysk. Przed popiersiem króla stary napis tuszem (OeT?).
Odmiana z błędem i herbem Półkozic na awersie.
Srebro, średnica 42 mm, waga 28.81 g.

Literatura: Dostych 29.4.24 (R6), Hutten-Czapski -, Kurpiewski 1636 (R7), Kopicki jak 1379, ale z błędem, Tyszkiewicz 6 mk

Stan zachowania: 2
Cena wywoławcza: 2500 PLN

                       

801. Władysław IV Waza, Talar Bydgoszcz 1642 GG - b. ładny

Pięknie zachowany egzemplarz, szczególnie rewers zachwycający menniczą świeżością i praktycznie nietkniętą obiegiem ostrością reliefu. Śliczny okaz monety rzadkiego rocznika.
Odmiana ze znakiem i inicjałami Gabriela Gerloffa nad datą.
Wariant z datą zapisaną 16-4Z i legendą awersu zakończoną PR.MA••.
Srebro, średnica 42 mm, waga 28.75 g.

Literatura: Dostych 42.3.01A (R6), Kopicki 1505 (R2), Tyszkiewicz 12 mk

Stan zachowania: 2
Cena wywoławcza: 15 000 PLN

                           

813. Jan II Kazimierz, Talar Toruń 1650 - rzadki i ładny

Bardzo ładny egzemplarz. Naturalny, w lekkiej patynie. Kilka drobnych rysek, ale ostry relief i dużo połysku menniczego.
Charakterystyczny, drugi rocznik talarów Jana Kazimierza. Emisja z czasów zarządów Hansa Dawida Lauera, do wybicia której wykorzystano stemple rewersu z 1649 roku. Rzadziej pojawiająca się w handlu, niż emisja przypisywana 1659 (z dorobionym na stemplu ogonkiem do 0 w dacie).
Najwyższy nominał srebrnego mennictwa toruńskiego ostatniego z Wazów na tronie polskim.
Rzadka i atrakcyjnie zachowana moneta.
Srebro, średnica 45 mm, waga 28.50 g.

Literatura: Dutkowski T.04 (R5), CNCT 1598 (R4), Kopicki 8340 (R4), Tyszkiewicz 20 mk

Stan zachowania: 2/2-
Cena wywoławcza: 15 000 PLN

                               

875. Poniatowski, Talar 1766 FS - Zbrojarz - bardzo ładny

Pierwszy, charakterystyczny talar z popiersiem króla Stanisława Augusta w zbroi.
Przytarte najwyższe partie reliefu na awersie, ale poza tym moneta zachwyca świeżością i znakomitym lustrem menniczym.
Wariant z kropką po COLONIEN, bez kropek po dacie i inicjałach FS (klasyfikacja zbrojarzy dostępna na blogu Srebrne Monety SAP).
Srebro, średnica 44 mm, waga 27.87 g.

Literatura: Parchimowicz 32.a9, Srebne Monety SAP 4.1 (R3), Kopicki 2456 (R2), Berezowski 15.00 zł

Stan zachowania: 2/2+
Cena wywoławcza: 3000 PLN

                     

893. Księstwo Warszawskie, Talar 1811 IB - PIĘKNY

Gabinetowy egzemplarz pierwszego talara Księstwa Warszawskiego. Najładniejszy jaki widzieliśmy.
Rocznik z najniższym nakładem, wśród trzech lat bicia tego nominału.
Piękna moneta, której prezencję prezentujemy na filmie na stronie aukcji.
Zdecydowanie polecamy, gdyż tej monety, w tym stanie zachowania się nie spotyka.
Srebro, średnica 38 mm, waga 22.54 g

Literatura: Plage 114, Kopicki 3700 (R3), Berezowski 10.00 zł

Stan zachowania: 1
Cena wywoławcza: 15 000 PLN

                      

946. Poniatowski, Talar 1793, Targowica - gwiazda sześcioramienna - odbitka w MIEDZI

Charakterystyczny, poszukiwany talar historyczny zwany Targowickim, za którym stoi historia Konfederacji Targowickiej. Spisku magnaterii i Rosji przeciwko reformom Konstytucji 3 maja, zawartym w przygranicznym miasteczku Targowicy w nocy z 18 na 19 maja 1792 roku.
Bardzo rzadka, późniejsza odbitka w miedzi, której historię powstania autor bloga Srebrna Monety SAP przytacza tak: "...ostatni administrator mennicy w czasach SAP, Antoni Schroeder był również wielkim amatorem i kolekcjonerem monet. Zaborcy obejmując władze w Warszawie wdarli się też do mennicy i zrabowali mu jego zbiór. Tym samym pozbawili go całej kolekcji zbieranej przez lata. Wiemy jednak, że Schroeder nigdy nie pogodził się ze swoja startą i już po formalnym zamknięciu zakładu, czyli po 8 stycznia 1796 roku, w tajemnicy użył wszystkich dostępnych wówczas stempli i odbił sobie pokaźną cześć kolekcji ponownie. Zakłada się, że wykonał po kilka sztuk i zapewne były tam także Talary Targowickie z 1793 roku.
To jednak nie wszystko. Znalazł się kolejny możny kolekcjoner Franciszek Potocki, który w 1833 roku uzyskał pozwolenie władz rosyjskich na przegląd stempli, jakie pozostały w mennicy warszawskiej i użycie ich do odbicia do swojej kolekcji po dwóch sztuk z każdego rodzaju. Zatem do 1699 sztuk zapewne doszły kolejne egzemplarze odmiany podstawowej obojga kolekcjonerów. Ale to nie wszystko. Po zamknięciu mennicy w 1868 roku wszystkie stemple ze zlikwidowanego zakładu przewieziono z Warszawy do Sankt-Petersburga. I to właśnie w tym mieście w 1870 roku znów użyto stempli drugiej odmiany w celu wybicia nieokreślonej ilości Talarów targowickich w srebrze oraz odbitek w miedzi. Generalna różnica, jaka podają publicyści, po której można odróżnić późniejsze bicie jest brak napisu FIDEI PUBLICAE PIGNUS na rancie nowych monet, gdyż można założyć, że w komplecie stempli nie było nie narzędzia do wykonania napisów na rancie..."
Do dziś brak jest źródeł leżących u podstaw tej emisji talarów targowickich. Powołując się na badania Gumowskiego, można przytoczyć jedynie fakt, że ich produkcja nie mogła być duża, gdyż dotychczas znane są tylko trzy odmiany stempla menniczego. Ten, to bardzo rzadko spotykana odmiana z gwiazdą sześcioramienną (zamiast pięcioramiennej) na awersie. Tu w menniczym stanie zachowania, bez uwag. Pięknym.
Miedź, średnica 43.0 mm, waga 37.46 g.

Literatura: Parchimowicz 36.a3, Srebrne Monety SAP 36.a3, Plage 411, Kopicki 2485 (R4), Berezowski 30.00 zł

Stan zachowania: 1
Cena wywoławcza: 10 000 PLN

                           

960. Poniatowski, Półtalar 1783 EB - bez przepaski - PIĘKNY - NGC MS64+

Wspaniale zachowana moneta.
Bardzo dobrze wybity egzemplarz zachwycający menniczym stanem zachowania. Ciemniejsza patyna częściowo na awersie, a poza tym piękna seledynowa świeżość.
Uroda monety doceniona przez amerykańskich graderów notą MS64+.
Pierwszy rocznik półtalarów z nowym typem portretu, bez przepaski we włosach króla, którego emisja na tym nominale trwała raptem 2 lata.
Rzadki, szczególnie w tym stanie zachowania.

Literatura: Parchimowicz 30.a, Plage 369, Kopicki 2445 (R3), Berezowski 15.00 zł

Stan zachowania: NGC MS64+
Cena wywoławcza: 12 000 PLN

                               

964. Bona Sforza, Medal 1546 - Caraglio - RZADKOŚĆ

Wraz z końcem średniowiecza nadchodzi czas rozkwitu nauki i odrodzenia sztuk plastycznych. Rozpoczyna się era renesansu, która rozwija nowe formy. Jedną z nich jest medalierstwo. Ma ono swój początek we Włoszech, skąd pochodzą wybitni medalierzy tego okresu. I to właśnie Włosi, licznie obecni na ówczesnym dworze króla Zygmunta I i jego żony - Bony Sforzy, przyczynili się do rozwoju i ugruntowania tej sztuki na ziemiach polskich.
Polskie, XVI-wieczne medale renesansowe to wielka rzadkość. Znane z niewielkiej ilości typów przetrwały do naszych czasów w znikomej ilości egzemplarzy. Były to głównie medale osobowe, odnoszące się do rodziny królewskiej. Wykonywane w jednostkowych nakładach, stanowiły formę nowatorskiej pamiątki, bądź podarunku od dworu, jak wspomina A. Więcek.  
Medale rodziny królewskiej w większości zostały wykonane przez Giovanniego Marię Padovano, który miał zwyczaj podpisywać (sygnować) swoje wyroby. Stąd obecnie łatwo można wyodrębnić jego działa. Znane są również znakomite medale tego okresu, które są niesygnowane. I to właśnie do nich należy niniejszy medal z Boną Sforzą.
Jego wykonanie przypisuje się Giovanniemu Giacomo Caraglio, który przybył na dwór króla Zygmunta I w roku 1539. Artyście, który wykonywał na zlecenie dworu, w tym również królowej, prace z dziedziny rzemiosła artystycznego takie jak: gemmy czy wyroby złotnicze. Jego działalność Adam Więcek opisywał tak: "Maestro Caraglio prac swoich nie miał zwyczaju podpisywać i trudno jest dzisiaj bezspornie związać z nim konkretne obiekty, tym bardziej, że większość z nich jako podarunki dworu wysyłana była za granicę. Wydaje się, że można by mu przypisać z dużym prawdopodobieństwem co najmniej dwa reliefy medalowe: Zygmunta I - z roku 1538 oraz Bony - z roku 1546. Obydwa zdradzają rękę wytrawnego złotnika, uwidoczniającą się w delikatnym i drobiazgowym opracowaniu poszczególnych detali...".
To bardzo rzadki medal, który Edward Raczyński notuje pod pozycją 13a i jako jeden z nielicznych w swym dziele, ilustruje szkicowaną ryciną, a nie wizerunkiem zdjętym z oryginału za pomocą "maszyny gliptycznej". Ujmuje go również Marian Gumowski, w "Medale Jagiellonów" (poz. 74), pisząc: "Nie widzieliśmy oryginalnego odlewu tego medalu; wszystkie napotkane przez nas po zbiorach, wcale zresztą rzadkie egzemplarze, są to późniejsze lania... Odlewy te są tylko srebrne (Czapski, Ossol., Radz.)... wszystkie wielkości 42-45 mm... u Armanda podana jest nieznana nam wielkość 47 mm tego medalu...".
Wykonując kwerendę zbiorów na potrzeby tej aukcji udało nam się ustalić, że tylko w zbiorach Gabinetu Numizmatycznego w Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego znajdują się dwie sztuki tego medalu. Obie zbieżne z niniejszym egzemplarzem zarówno pod względem stylu, wykonania, jak i metrologi (średnicy i wagi).
Kwerenda imponujących zbiorów Muzeum Narodowego w Warszawie wykazała w nich tylko jeden medal Caraglio, z Zygmuntem Augustem (określony przez Gumowskiego jako jedyny znany oryginał tego typu). Medalu "Bona 1546" w zbiorach MN W-wa brak. Zdaniem Tomasza Bylickiego dwa oryginały Caraglio znajdują się również w Ermitażu.
Awers: popiersie królowej Bony, w bogatym stroju w prawo. W polu data 15-46. W otoku legenda: BONA SFORCIA REGINA POLONIAE INCLITISSIMA ETA ANNO XLVI [Bona Sforza najjaśniejsza królowa Polska, taką była w 46 roku (wieku swego)]
Rewers: dwa putty trzymają tarczę z herbem Sforzów i podtrzymują koronę nad nią. W otoku napis łaciński: ANNO VERO  DOMINI SALVATORIS NOSTRI IESV CHRISTI M.D.XLVI
Raczyński legendę awersu komentuje jako pochlebstwo medaliera dla swej główniej mocodawczyni, królowej Bony, gdyż urodziła się ona w roku 1493, czyli miała wówczas już lat 53, a nie 46.
Renesansowe, XVI-wieczne medale zawsze należały do bardzo rzadkich i cieszyły się dużym zainteresowaniem. Były licznie kopiowane na przestrzeni wieków, a dobrze dokumentują to i pokazują zbiory MN w Warszawie. Przeglądając je, w zdecydowanej większości, widzimy stare kopie i to ze znakami własnościowymi dawnych, znamienitych kolekcji. Na tym tle bardzo wyróżnia się oryginalny Caraglio z Zygmuntem Augustem. Żadne ze zgromadzonych w MN kopii, mimo, że często bardzo dobrych, nie oddają jednak tego kunsztu wykonania i stylu tego medalu. Porównując zaś go (Zygmunta Augusta z MNW) z niniejszym egzemplarzem Bony, widzimy bardzo dużą zbieżność stylu i sposobu wykonania, od czego zdecydowanie odbiegają pozostałe zgromadzone w Muzeum kopie.  
Gumowski przywołuje egzemplarz takiego medalu o średnicy 47 mm, do którego jednak nie dotarł (powołując się na informację z innego, niepotwierdzonego źródła). Dwa inne znane obecnie egzemplarze mają metrologię zbieżną z oferowanym medalem. W przypadku medali lanych dokładna atrybucja jest jednak praktycznie niemożliwa.
Jakość wykonania oferowanego na tej aukcji medalu jest imponująca, wygląd i styl wykonania bardzo dobrze osadzone w epoce, a wysoki relief portretu wręcz wyrasta z tego medalu. Dla tego typu lepsze egzemplarze nie są znane. Wysokiej klasy numizmat.
Srebro, średnica 41.6-43 mm, waga 53.54 g.

Stan zachowania: 2
Cena wywoławcza: 20 000 PLN

                          

970. Jan III Sobieski, Medal oswobodzenie Wiednia 1683 - rzadki i efektowny

Duży, masywny i bardzo rzadki medal XVII wieczny.
Jedno uderzenie na rancie u dołu, poza tym pięknie zachowana, efektowna pozycja. Dużo połysku w zakamarkach tła.
Medal upamiętniający Odsiecz Wiedeńską, przedstawiający przymierze czterech władców i oswobodzenie Wiednia. Ciekawy symbolicznie (scena modlitwy na awersie, pod którą, na ziemi, umieszczono imię MAHUMED (poprzekręcanymi literami), piękny ikonograficznie (ze sceną Bitwy z Turkami na rewersie).
Autorstwa medaliera Hansa Jacoba Worlaba (sygnowany HIW).
Kopertka ze starego zbioru w komplecie.
Awers: czterech monarchów w koronach (od prawej: Jan III Sobieski, Jan Jerzy III, Maksymilian II i Leopold Habsburg), klęczących, wznoszących oczy do góry, gdzie widać imię JESUS w promieniach. Obok nich tarcze z herbami: Cesarskim, Polskim, Saskim i Bawarskim. Na bokach rok 16-83. U dołu przewróconymi literami słowo: MAHUMED. Wokoło napis: WANN DIESE HELDEN SIEGEN, SO MUS DER TURK ERLIEGEN. HUNGARN DER FRIED VERGNUGEN
(Kiedy ci bohaterowie zwyciężają, to Turczyn ulec musi i Węgry pokojem się cieszyć).
Rewers: scena zwycięstwa nad Turkami, którzy uciekają przed sprzymierzonymi siłami. W tle miasto, pod którym toczy się bitwa, u góry tęcza, pod którą leci orzeł z tarczą, a nad nią gołąb z różdżką. W otoku: WIEN DAS ADLER NEST SICH FREUT, DAS DER TURKEN HEER ZERSTREUT, DANCKE GOTT O CHRISTENHEIT. (Wiedeń gniazdo orle cieszy się, że wojsko Tureckie rozproszone; dziękuj Bogu za Chrześcijaństwo!).
Na obrzeżu napis: WIENN BEDENCKE GOTTES GNAD * SO ER DIR ERWIESEN HAT * DANCKH IHM ALLZEIT FRÜE U: SPATH.
Rzadki, efektowny, duży medal z czasów Jana III Sobieskiego.
Srebro, średnica 65 mm, grubość 5 mm, waga 115.17 g.

Literatura: Hutten-Czapski 2466 (R3), Raczyński 227

Stan zachowania: 2/2+
Cena wywoławcza: 15 000 PLN

                      

1010. Plakieta (50 x 70 cm) Józef Piłsudski (Chodzicki), Lwów - OLBRZYMIA - rzadkość

Imponujących rozmiarów i równie dużej rzadkości plakieta z Marszałkiem.
Wykonana z niespotykanym znawstwem sztuki odlewniczej. Przy tak olbrzymich płaszczyznach, modelowanie jest wręcz idealne, niezdradzające żadnych niedoskonałości.
Efekt współpracy dwóch lwowskich wykonawców.
Sygnowana J. Chodzicki (Czortków 1936).
Odlewał z brązu Jan Jagniewski, we Lwowie.
Stan bez żadnych zastrzeżeń.
Wymiary: 50 x 70 cm, waga 16.5 kg.
Po raz pierwszy w handlu.

Cena wywoławcza: 14 000 PLN

                                          

2005. Order Sztandaru Pracy I Klasy po Jarosławie Iwaszkiewiczu

Order Sztandaru Pracy I Klasy po Jarosławie Iwaszkiewiczu z 1949 roku wraz z pudełkiem.
Wymiary: 45.3 x 43 mm. Tombak złocony (złoto?), emalia. Odznaka dwuczęściowa. Wstążka oryginalna.
Stan bardzo dobry.

Literatura: Zbigniew Puchalski, Dzieje Polskich Znaków Zaszczytnych, Warszawa 2000; str. 253.

Cena wywoławcza: 2000 PLN

                              

2009. Medal Florence Nightingale przyznany Polce

Medal Florence Nightingale wykonany w zakładzie medalierskim Huguenin w Le Locle w Szwajcarii.
Medal ten został przyznany w 1949 roku Pani Marii Wilkońskiej.
Wymiary: 48 x 26 mm nie licząc zawieszki. Srebro złocone, cechowane na zawieszce, emalia. Wstążka oryginalna.
Do medalu dołączone oryginalne pudełko.
Stan bardzo dobry.

Cena wywoławcza: 1800 PLN

                              

2030. Odznaka Komendy Legionów Polskich

Odznaka Komendy Legionów Polskich wykonana w zakładzie grawerskim Bronisława Szuleckiego z Warszawy.
Wymiary: 33 x 33 mm. Srebro cechowane. Odznaka jednoczęściowa. Nakrętka dobierana.
Stan bardzo dobry.

Literatura: W. Stela, Polskie Odznaki Honorowe i Pamiątkowe 1914-1921, str. 20 (tam wersja większa, późniejsza)

Cena wywoławcza: 1200 PLN

                         

2064. Odznaka oficerska 6 Pułku Artylerii Polowej z Krakowa

Odznaka oficerska 6 Pułku Artylerii Polowej wykonana w zakładzie grawerskim Józefa Trębacza w Krakowie.
Wymiary: 40 x 40 mm. Srebro złocone niecechowane. Odznaka dwuczęściowa. Brak nakrętki.
Stan dobry plus. Powierzchniowy ubytek emalii zielonej na lewym ramieniu oraz niebieskiej w centralnej części medalionu.

Literatura: W. Stela, Polskie Odznaki Honorowe i Pamiątkowe 1914-1921, str. 236-237

Cena wywoławcza: 2400 PLN

                               

2115. Opaska z Powstania Warszawskiego

Opaska z Powstania Warszawskiego odnaleziona wraz z kilkoma innymi podczas remontu domu.
Wymiary: 385 x 75 mm.
Stan bardzo dobry, niewielkie zabrudzenia na materiale.

Cena wywoławcza: 1800 PLN

                          

2138. Austro-Węgry, Medal (ZŁOTO) za Waleczność

Bardzo rzadka wersja bita w złocie dukatowym (próby 0.986), wagi aż 8 dukatów.
Medal za odwagę i waleczność (tzw. Tapferkeitsmedaille).
Typ II z lat 1859-1866.
Cechowany na sztywnym łączniku.
Całość wraz ze wstążką oryginalne.
Niespotykany na rynku.
Zdecydowanie polecamy.
Złoto, średnica 40.5 mm, waga 27.9 g.

Literatura: A. Marko 223

Cena wywoławcza: 8000 PLN

                             

2162. Rosja, Mikołaj II, Medal Za Gorliwość - w ZŁOCIE

Złoty medal "Za Gorliwość".
Średnica 30 mm. Złoto niecechowane. Waga 22.15 g.
Stan dobry.

Cena wywoławcza: 3000 PLN

                        

2166. Zakon Krzyżacki, Naśladownictwo brakteata - Ramię z proporcem - B. RZADKIE

Bardzo ciekawa, dużej rzadkości moneta.
Naśladownictwo pierwszego typu brakteatów Zakonu Krzyżackiego.
Pozycja, o której Borys Paszkiewicz 9 lat temu pisał: "Moneta ta dostępna jest dziś w jednym tylko egzemplarzu w Muzeum Narodowym w Krakowie...". Friedensburg uważał za krzyżacki obol. W świetle najnowszej wiedzy przypisywana terenom polskim, będąca najprawdopodobniej emisją gdańsko-pomorską.
Bardzo dobrze bita, choć z przedstawieniem w odbiciu lustrzanym w stosunku do zakonnego bicia (jak też mniejsza).
Rzadkość. W archiwum WCN tylko dwa egzemplarze (ceny sprzedaży kolejno 3920 zł i 4704 zł).
Wyraźnie rzadsza od regularnych emisji.
Srebro, waga 0.19 g.

Literatura: Paszkiewicz N1

Stan zachowania: 2
Cena wywoławcza: 1800 PLN

              

2204. Winrych von Kniprode, Szeląg (1380-1382) - 2x PRVCI - rzadki i piękny

Około roku 1380 na terenach Zakonu Krzyżackiego przeprowadzona jest druga reforma monetarna czasów Winrycha von Kniprode. Wprowadzane są szelągi. Charakterystyczny nominał, który zdominował mennictwo Zakonu w kolejnych latach. Stanowiący równowartość 12 fenigów, bity po 60 sztuk na markę (grzywnę).
Pierwsza moneta z umieszczonym imieniem wielkiego mistrza na awersie (WVNRICS).
Rzadka odmiana z błędem w legendzie: WVNRICS PRVCI zamiast WVNRICS PRIMS.
Pięknej prezencji egzemplarz.
Srebro, średnica 20.7 mm, waga 1.65 g.

Literatura: Kopicki 9008, Vossberg 130

Stan zachowania: 2
Cena wywoławcza: 1500 PLN

             

2246. Bolesław II Śmiały, Denar królewski - piękny

Menniczy egzemplarz rzadszego typu monet Śmiałego.
Denar królewski, wybity w latach 1076-1079, którego charakter podkreśla korona na głowie monarchy.
Awers: ukoronowane popiersie z mieczem, w lewo. Za nim, w polu litera Z.
Rewers: brama o trzech wieżach z kulistymi kopułami, z punktami po bokach.

Literatura: Kopicki 27.e (R4), Stronczyński T.32.d/a

Stan zachowania: PCGS MS62
Cena wywoławcza: 2000 PLN

                        

2253. Bolesław III Krzywousty, Denar - Książę z oszczepem - rzadkość

Jedna z najrzadszych monet Krzywoustego w pięknym stanie.
Pierwszy typ, którego rewers stanowi kontynuację przedstawienia znanego z monet Władysława Hermana - budowlę z trzema wieżami.
Przedstawiający na awersie księcia (z jego imieniem po bokach), jako rycerza stojącego na wprost, z tarczą i włócznią. Włócznią, która zdaniem Stronczyńskiego "jest zapewne włócznią św. Maurycego, którą między innymi podarunkami Cesarz Otton Bolesława Chrobrego obdarzył".
Bardzo rzadki, jedynie sporadycznie spotykany w handlu typ.
Dobrze, głęboko wybity, w pełni czytelny egzemplarz.

Literatura: Kopicki 35 (R8), Stronczyński T.36.a

Stan zachowania: PCGS AU58
Cena wywoławcza: 4000 PLN

                     

2262. Władysław II Wygnaniec, Denar - Książę z proporcem - rzadki

Bardzo ładny egzemplarz bardzo rzadkiego typu denara Wygnańca.
Moneta, której rewers stanowi kontynuację motywu walki z lwem, jednak o nowym awersie, przedstawiającym księcia z proporcem.
Zdaniem Stronczyńskiego, typ bity krótko, co potwierdzają ówczesne mu znaleziska: w Urbanicach stanowił on raptem 1,5% wśród dużej grupy 1700 monet Władysława, a w skarbie w Golicach było ich raptem 3 sztuki.
Awers: popiersie księcia na wprost, z proporcem i tarczą. W polu z prawej strony gwiazda/słońce.
Rewers: rycerz z tarczą i mieczem walczący z lwem. W polu kwiatek z trzema gałązkami.

Literatura: Kopicki 50.c (R5), Stronczyński T.41.f/g

Stan zachowania: PCGS MS62
Cena wywoławcza: 4000 PLN

                  

2273. Ruś Kijowska, sztabka XI-XIII wiek (Chociń) - rzadkość

Efektowna, bardzo rzadka sztabka typu kijowskiego, z XIX-wieczną proweniencją.
Z przymocowaną na odwrocie starą notatką o pochodzeniu z "Chocinia", gdzie odkryty został w 1852 roku skarb grzywien kijowskich. Z zapisaną w rosyjskich granach wagą (2640 gr = ~164 gramy).
Sztabka datowana na 2 połowę XI wieku - 1 połowę XIII wieku.
Wyraźnie rzadziej spotykana wersja z rytem "K" z epoki (częściowo przysłonięty metryką). Graffiti te, zwane rytami, na ogół stanowiły oznaczenia właścicieli danej sztabki.
Praktycznie niespotykana w handlu.
Egzemplarz z 35 aukcji WCN, z 2006 roku, gdzie osiągnęła cenę 11 500 złotych.
Srebro, wymiary 77 x 35.5 mm, waga 161.6 g.

Literatura: Ivanauskas jak 16Mi3 (RRR)

Cena wywoławcza: 7500 PLN

                                     

2292. Zygmunt I Stary, SZÓSTAK Kraków 1528 - RZADKOŚĆ

Pierwszy polski szóstak.
Potrzebna typologicznie, ważna historycznie, moneta ogromnej rzadkości.
Szóstaki krakowskie 1528 to jedna z najwyżej wycenianych w Tyszkiewiczu srebrnych monet tego króla (350 marek, gdzie rzadkie trojaki tej emisji to tylko 40-50 mk). Moneta, którą spośród 4 wielkich, polskich kolekcji monet sprzedawanych na aukcjach w latach 1904-1932, miał w swoim zbiorze jedynie Frankiewicz.
Praktycznie niespotykana w handlu. Ostatnie notowanie szóstaka 1528, do którego dotarliśmy, to kolekcja Karolkiewicza sprzedawana już 18 lat temu.
Emisja niskopróbnego srebra, co dobrze widać po utlenionej powierzchni niniejszego egzemplarza. Jest to cecha charakterystyczna tego typu monet. Na awersie stare zarysowania, a głębsze skrobnięcie przed portretem króla może być dawnym sprawdzaniem próby. Pierwsza moneta tego rozmiaru bita na ziemiach polskich. Szeroka i na grubym krążku. Mennica, która po raz pierwszy stanęła przed problemem wybicia takiej monety, widać, że słabo podołała temu zadaniu. Moneta z wyraźnym niedobiciem, z niską czytelnością napis otokowego. Jego słaba prezencja wynika więc w dużej mierze z niedoskonałości produkcyjnych i słabej jakości materiału z jakiego był wybity.
Duża, gruba moneta (większa i niemal dwukrotnie cięższa od innych szóstaków Zygmunta I), za którą stoją zmiany w polskim mennictwie.
W 1526 roku, po niemal 10 latach nieudanej walki o wycofanie zalewających Polskę monet Ludwika (bratanka Zygmunta I), wprowadzona zostaje nowa ordynacja mennicza. Stanowi ona pierwszy krok na drodze wielkich reform menniczych Zygmunta I Starego, jakie mają miejsce w latach kolejnych. A największe z nich odbywają się w roku 1528. Podczas sejmu piotrkowskiego z lutego tego roku zapada decyzja o wprowadzeniu nieznanych wcześniej w polskim mennictwie typów monet, w tym właśnie szóstaków.
Kruszec na ich wybijanie pozyskano z wycofanych z obiegu, przetopionych półgroszy świdnickich. Szóstaki, zgodnie z ordynacją menniczą, miały zawierać 4,63 grama czystego srebra. Wykorzystanie niskopróbnego srebra (raptem 6-łutowej próby), spowodowało, że monety są stosunkowo dużych rozmiarów. Przez co dziś, zarówno z powodu bardzo podatnego na utlenianie niskiej jakości kruszcu, jak i prawa Kopernika (pieniądz gorszy wypiera pieniądz lepszy), przetrwały nieliczne egzemplarze tej charakterystycznej emisji.
Jak opisuje jej początki Marian Gumowski: "Projekt odnośnie uchwały sejmowej został zredagowany w całości przez J.L. Deciusa i przez stany następnie przyjęty. W uchwale zawarte są ponadto przepisy odnoszące się do wyglądu zewnętrznego nowych monet. Tak na trojaki jak i na szóstaki wprowadzono teraz portret królewski, po raz pierwszy w dziejach menniczych, a przy szóstakach jeszcze dewizę DEVS IN VIRTVTE TVA LETABITVR REX".
Awers: popiersie króla w koronie i zbroi, w prawo, w otoku: SIGISMVNDVS*PRIM*REX*POLONIE*15Z9 (Zygmunt I król Polski).
Rewers: pod koroną tarcza herbowa Polski otoczona tarczami z herbami: Litwy, Rusi Czerwonej, Prus Królewskich i Austrii, w otoku: DEVS*IN*VIRTVTE*TVA*LETABITVR*REX (w cnocie twojej Król radować się będzie).
Duża, efektowna i ważna historycznie moneta, którą w swoich zbiorach mogły pochwalić się nieliczne, wielkie kolekcje.
Srebro, średnica 32 mm, waga 9.704 g.

Literatura: Hutten-Czapski 282 (R6), Kopicki 439 (R6), Kurpiewski 74 (R8), Tyszkiewicz 350 mk

Stan zachowania: ~3
Cena wywoławcza: 40 000 PLN

                    

2334. Henryk Walezy, 1 Ecu d'or au soleil 1575-A - piękny

Pierwszy rocznik złotych monet Walezego, wybity w roku jego koronacji na króla Francji.
Wybita już po ucieczce Henryka z Polski i utracie przez niego polskiej korony, lecz mimo to z tytulaturą jako "króla Polski" (POLO REX).
Bardzo ładna prezencja.
Mennica Paryż.
Odmiana bez obwódek.
Złoto, średnica 22.9 mm, waga 2.71 g.

Literatura: Kopicki 10467 (R4)

Stan zachowania: 2+
Cena wywoławcza: 7500 PLN

                                          

2348. Oblężenie Gdańska, Grosz oblężniczy 1577 - Talleman - RZADKI

Bardzo ładny egzemplarz rzadkiej odmiany grosza oblężniczego, z "Kawką".
Po ucieczce Caspara Goebla z Gdańska, jego obowiązki przejmuje Walter Talleman. Zmuszony do organizacji nowej mennicy, nie posiadając takiego warsztatu jak poprzednik, wraca do tradycyjnej metody produkcji monet, bicia stemplami.
I to właśnie ta gorsza i wolniejsza technika bicia, słaby kruszec oraz pogarszające się warunki spowodowały, że dziś, grosze z czasów Tallemana spotyka się wyraźnie rzadziej, a same monety noszą liczne wady mennicze.
Odmiana z charakterystycznym znakiem menniczym "Kawką" u góry rewersu. Bity tym samym stemplem, co egzemplarz prezentowany w katalogu Parchimowicza pod nr. 2705.a (z 7 wychodzącą poza otok). Na awersie interpunkcja w postaci gwiazdek.
W grudniu 1577, po nieudanych próbach podbicia miasta, król ulega. Gdańsk pozostaje niezdobyty, a udane mediacje doprowadzają do zawarcia porozumienia.
Wraz z końcem oblężenia, wydany zostaje nakaz wycofania podwartościowego pieniądza oblężniczego z obiegu, który mówi by do końca roku 1578 roku wymienić go na monetę dobrą.
Piękny przedstawiciel. Standardowe dla tego typu niedobicia, ale na tym egzemplarzu nieznaczne. Jednocześnie zachowane piękne lustro mennicze, co bardzo rzadkie dla tego bardzo ciekawego i cenionego typu.

Literatura: Parchimowicz 2705.a, Kopicki 7393 (R4), Kurpiewski 351 (R4), Tyszkiewicz 12 mk

Stan zachowania: 2/2+
Cena wywoławcza: 7000 PLN

                           

2355. Zygmunt III Waza, Dukat Gdańsk 1597 - PIĘKNY

Menniczy, wyśmienicie zachowany egzemplarz dukata.
Moneta z ostrym reliefem, wyraźnym lustrem tła. Bez śladów gięcia, tak częstych dla dukatów z tego okresu, czy innych uszkodzeń. Jeden z najładniejszych egzemplarzy tego rocznika, jaki wystąpił na rynku.
Wybity w mennicy Gdańskiej pod zarządem Filipa Klüwera, z jego monogramem nad tarczą miejską.
Rocznik 1597 znany jest z 11 wariantów, których główną różnicą jest naramiennik portretu królewskiego. Niniejszy egzemplarz to odmiana ze zbroją dekorowaną głową lwa. Wariant z tytulaturą zakończoną SVE.D.P.
Awers: ukoronowane popiersie króla, w zbroi i kryzie, dzielące napis otokowy: SIGIS.3.D:.-G-.REX.POL.ET.SVE.D.P
Rewers: dwa lwy podtrzymujące kartusz z herbem Gdańska. Między ich głowami monogram. W otoku: (ręka z mieczem) .MONE.NO.AVR.CIVI.GEDANENSIS:97.
Popularniejszy rocznik dukatów, ale w wyśmienitym stanie zachowania.
Złoto, średnica 21.8 mm, waga 3.52 g

Literatura: Dutkowski 62 (R5-R6), Hutten-Czapski 1062 (R2), Kopicki 7519 (R3), Kurpiewski 2285 (R3), Tyszkiewicz 20 mk

Stan zachowania: 1/1-
Cena wywoławcza: 15 000 PLN

                            

2420. Władysław IV Waza, Dukat Toruń 1639 - piękny - RZADKOŚĆ

Jeden z najrzadszych dukatów toruńskich Władysława IV Wazy.
Piękny egzemplarz z ostrym reliefem i z zachowanym w dużej mierze połyskiem.
Mennica w Toruniu, od ponownego jej otwarcia pod koniec panowania Zygmunta III Wazy, nie przerywa swojej działalności. Bijąc monety zarówno w okresie bezkrólewia, jak i od samych początków panowania Władysława. Już w roku jego koronacji emitując pierwsze talary i dukaty, w zgodzie z obowiązującym zakazem bicia drobnej monety. Od pierwszych dukatów umieszczając inicjały I-I, nowego kierownika mennicy, Jakuba Jacobsena. Inicjały, które w związku z jego śmiercią, ostatni raz pojawiają się właśnie w 1639 roku. 
Emisja dukatów tego rocznika musiała być bardzo mała, gdyż wszystkie, nieliczne egzemplarze do jakich dotarliśmy pochodzą z tej samej pary stempli.
Typ jednego roku. Z charakterystycznym rewersem występującym na dukatach tylko tego rocznika. Portretem umieszczanym jedynie w latach 1638-1639, gdyż po śmierci Jacobsena kierownictwo mennicy objął Melchior Schimmer, który zmienił zarówno portret królewski, jak i rysunki rewersu.
Rzadkość.
R8 w Kopickim z adnotacją o jedynie dwóch znanych mu egzemplarzach (w zbiorach Emeryka Hutten-Czapskiego i Malborka).
Na polskich aukcjach jedynie dwa notowana, egzemplarzy w słabszym stanach. Z 1 aukcji ANPN (st. III, poz. 110, cena 40.250 zł) i 15 aukcji PDA (st. 3, mocno gięty, poz. 835, cena 24.000 zł). Na aukcjach światowych, których notowania z lat 1945-2002 zebrał Marek Kaleniecki, przez ponad pięćdziesiąt lat jedynie 4 notowania. Wszystkie w stanach obiegowych (III, III+), ostatnie z nich w 1975 roku, w tym notowanie z aukcji M&M to egzemplarz sprzedawany w 2010 r. na aukcji ANPN.
Nieobecny w "Wielkich kolekcjach monet polskich" czy zbiorze Radziwiłła, w którym wśród 7 dukatów toruńskich Władysława tego rocznika nie było.
Niewątpliwa ozdoba tej aukcji.
Awers: szerokie popiersie królewskie w koronie, z Orderem Złotego Runa na piersi, w zbroi okrytej koronkowym kołnierzem, przewiązanej szarfą dowódcy. W otoku: VLAD:IIII.D:G.REX.POL.M.D:LIT.RVS.PR.
Rewers: Anioł nad owalną tarczą miejską w kartuszu, z inicjałami I-I po bokach. W otoku: MONETA:AVR:CIVIT:THORVNENSIS *1939*
Złoto, średnica 24 mm, waga 3.48 g.

Literatura: Dutkowski 46 (R6), Hutten-Czapski 5194 (R6), CNCT 1439 (R7), Kopicki 1639 (R8), Kurpiewski 345 (R7), Tyszkiewicz 60 mk

Stan zachowania: 2+
Cena wywoławcza: 50 000 PLN

                    

2431. Jan Kazimierz, Ort Bydgoszcz 1650 - bez C-G - RZADKOŚĆ (R8)

Jeden z najrzadszych ortów czasów Jana Kazimierza! Pierwszy rocznik ortów bydgoskich (1650), w bardzo rzadkiej, wczesnej odmianie, znanej jedynie z dwóch zbiorów: Potockich i Niewiteckiego. Monety nieobecnej w tak znamienitych kolekcjach jak Hutten-Czapskiego, Frankiewicza, ale również w największych zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie.
To emisja, której dalsze losy wpłynęły na dzisiejszą rzadkość. Historia ortów bydgoskich Jana Kazimierza rozpoczyna się na sejmie zwyczajnym z roku 1649/50 roku, gdy postanowiono wznowić w Polsce bicie drobnej monety. Monety nieemitowanej już wówczas od 22 lat. Powołano w tym celu Komisję menniczą, która w maju 1650 roku, w Warszawie, rozpoczęła prace nad organizacją mennic koronnych. Jedną z nich była Bydgoszcz. Za jej organizację odpowiedzialny był ówczesny podskarbi wielki koronny Bogusław Leszczyński herbu Wieniawa. Już 31 maja podpisał on kontrakt na dzierżawę mennicy z Krzysztofem Guttmanem, w którym zobowiązał się do rozpoczęcia bicia monet w ciągu 5 tygodni. Obejmował on emisję monet w zgodzie z uchwałą komisji, która przewidywała znaczące podniesienie stopy menniczej. Tak, że nowa moneta była dwa razy lepsza od dotychczasowej. I właśnie takie były orty bydgoskie 1650. Dobre, wysokopróbne emisje.
Jak okazało się już rok później, za dobre...  Już w styczniu 1651 uchwalono nowy kurs monet. Efektem tego była emisja ortów (o tej samej zawartości srebra co te z 1650), lecz z narzuconym kursem wyższym aż o 3 grosze (21 zamiast 18). Uniwersał ten odwołano już w lutym, przywracając kurs na 18, na co zareagował Guttman. Rozpoczął on obniżanie wartości ortów. Dobra moneta z 1650 trafiała do tygla, a emitowana była gorsza, przynosząca zysk. Jak obliczył Braunn orty z 1651 mają nie tylko mniejszą wagę (~5.3 g), ale i próbę zamiast 14-stej, tylko 10-tą. I to głównie te fakty wpłynęły na rzadkość niniejszej emisji. Choć i porzucenie w 1654 dawnej reformy, czy wprowadzenie podwartościowych tymfów dołożyło swoje "trzy grosze".
Moneta wielkiej rzadkości.
Nawet nie rozróżniając odmian, a rozpatrując sam rocznik niniejszego orta, widać jakiej klasy jest to numizmat. Drugi raz na polskiej aukcji. Wcześniej egzemplarz innej odmiany (z C-G) oceniony jako st. 3- został sprzedany za 28 750 zł (15 aukcja ANMN, pozycja 274). W zestawieniach zagranicznych notowań aukcyjnych z lat 1987-1999, zebranych przez Kurpiewskich i Dutkowskiego, wystąpił tylko raz na aukcji w Sztokholmie (Mynt Galleriet 1, 1993 r.). W Wielkich Kolekcjach z lat 1904-1932 obecna tylko w dwóch zbiorach, lecz również innych odmian. U Kubickiego z C-G, u Chomińskiego zaś odmianę z literami C-G i D-A, którą wyceniono na 200 mk.
Bardzo ładny stan zachowania.
Praktycznie bez śladów obiegu. Na awersie widoczne nierównomierności blachy i jedno zarysowanie przed twarzą króla. Duża świeżość, połyskowość w zakamarkach, a miejscami nawet lustro mennicze. Patyna starego zbioru. Piękny szczególnie rewers, który pomijając lekkie niedobicie jest menniczej świeżości. Zważywszy na jego rzadkość i urodę, to moneta, której druga okazja zakupu może się już nie pojawić.
Srebro, średnica 27-27.5 mm, waga 5.83 g  

Literatura: Hutten-Czapski -, Kopicki 1697 (R*), Gumowski 1193, Kurpiewski 297 (R8), Tyszkiewicz -

Stan zachowania: 2
Cena wywoławcza: 20 000 PLN

                      

2546. Michał Korybut Wiśniowiecki, Dukat Gdańsk 1673 DL

Pojedyncza linia gięcia pionowego, przechodząca w pęknięcie, ale jednoczenie bardzo ładny relief i połysk.
Trzeci, a zarazem ostatni rocznik krótkiej emisji dukatów Wiśniowieckiego w Gdańsku.
Jak wspomina Marian Gumowski, Gdańsk, pomimo przeprowadzenia uchwały z 1668 r. zamykającej mennice koronne ilitewskie, otrzymał zezwolenie na bicie monety na własne potrzeby. Dnia 15 maja 1670 rada miasta uchwaliła emisję szelągów i dukatów.
Rzadszy dukat w ładnym stanie, ocenionym przez NGC na MS61.
Awers: ukoronowane popiersie króla w zbroi i płaszczu, w prawo. W otoku: MICHAEL DG REX POL. MD L R.P
Rewers: herb Gdańska, podtrzymywany przez dwa lwy. Nad nim motyw roślinny, pod nim konsola, po bokach D-L. W otoku: MON:AUREA CIVITAT GEDANENS.1673

Literatura: CNG 365.III, Kopicki 7682 (R5), Tyszkiewicz 35 mk

Stan zachowania: NGC MS61
Cena wywoławcza: 20 000 PLN

                          

2550. Jan III Sobieski, Dukat Gdańsk 1677 DL

Bardzo ładny egzemplarz drugiego rocznika dukatów gdańskich Jana III Sobieskiego. Lekkie ugięcie, ale i bardzo ładne lustro. Znakomicie zachowana powierzchnia, nieobiegowy relief.
Charakterystyczna emisja z mennicy pod kierownictwem Daniella Lesse, z portretem króla w płaszczu i wieńcu laurowym, którego stemple wykorzystano również w 1682 roku (zmieniając datę na rewersie).
Awers: popiersie królewskie typu rzymskiego, w otoku legenda:IOAN•III D.G•REX POL•M•D•L•R•P
Rewers: herb Gdańska podtrzymywany przez dwa lwy, niżej inicjały D-L, w otoku legenda: MON•AUREA CIVITAT.GEDANENS•1677•
Złoto, średnica 22.8-23.8 mm, waga 3.46 g.

Literatura: Hutten-Czapski 2437 (R2), Kopicki 7690 (R3), CNG 373.I, Tyszkiewicz 18 mk

Stan zachowania: 1-
Cena wywoławcza: 24 000 PLN

                                   

2573. August III Sas, Talar Lipsk 1763 EDC - WYŚMIENITY

Najładniejszy talar Augusta III jaki widzieliśmy.
Okazowy.
Odbitka ze świeżego stempla, z pięknym lustrem menniczym, w urokliwej patynie. Nieobiegowy relief, który zachwyca szczególnie na bogato zdobionych elementach płaszcza królewskiego.
Ostatni rocznik talarów Sasa, wybity w roku jego śmierci.
Rzadsza mennica Lipska.
Egzemplarz z 14 aukcji PDA.
Rzadkość w takim stanie zachowania.

Literatura: Kopicki 11473 (R2), Kahnt 542, Davenport 2676A

Stan zachowania: PCGS MS65
Cena wywoławcza: 40 000 PLN

                                     

2617. Poniatowski, 3 dukaty 1794 - bardzo ładne

Duża, złota moneta okresu Insurekcji Kościuszkowskiej.
Niniejszy egzemplarz zasługuje na uwagę przede wszystkim ze względu na brak justunku krążka. Ślady obiegu znikome, nieznacznie ruszone jedynie najwyższe partie reliefu i lekko zmatowione już tło. Na rewersie na prawo od nominału małe drapanie. Poza tym stan zachowania bez uwag. 
Najwyższy nominał mennictwa Stanisława Augusta, wprowadzony Uchwałą z czerwca 1794.
Moneta poszukiwana i ceniona przez kolekcjonerów. Wprowadzona do polskiego mennictwa wzorem francuskich, złotych monet, z charakterystyczną szatą graficzną rewersu. Wyróżniająca się na tle rodzimych dukatów również większym rozmiarem, który wynikał ze stopy menniczej. Jak opisywał je Janusz Parchimowicz: "Zawartość czystego złota w monetach, odpowiadała standardom dukatów holenderskich, jednak ich waga była większa. Efekt ten osiągnięto przez dodanie większej ilości miedzi."
Nominał, zdaniem Rafała Janke, bity w latach 1794-1795, co argumentuje on dokładną analizą stempli. Niniejszy egzemplarz pochodzi z drugiego roku wybijania. Do jego wybicia użyto stempla awersu z dwuzłotówki (ze zdwojeniem litery O w POL), znanego tylko dla rocznika 1795.
Odmiana z 19-stoma listkami po lewej stronie wieńca.
Nakład 5.256 sztuk.
Złoto, średnica 29 mm, waga 12.33 g.

Literatura: Parchimowicz-Brzeziński 45.a, Plage 459, Kopicki 2541 (R3), Tyszkiewicz 40 mk, Berezowski 100.00 zł

Stan zachowania: 2
Cena wywoławcza: 32 500 PLN

                    

2654. Księstwo Warszawskie, 1/3 talara 1810 IS - ex. KAROLKIEWICZ - PCGS MS64+

Gabinetowy egzemplarz z świetną proweniencją.
Wyśmienitej urody pierwszy rocznik 1/3 talara (dwuzłotówki) czasów Księstwa Warszawskiego.
Moneta niespotykana w takich stanach zachowania, w pełnym menniczym stanie, z właściwym mu lustrem, ostrością szczegółów i znakomitą patyną.
Będąca częścią dwóch słynnych kolekcji: Virgila M. Branda (zlicytowana w 1983), oraz H. Karolkiewicza.
Podczas sprzedaży polskiej kolekcji, w jej katalogu, opatrzona dopiskiem "To jest najrzadsza data w emisji! Zapewne najładniejszy egzemplarz jaki twórca katalogu widział". Osiemnaście lat później podtrzymujemy te słowa. Nie widzieliśmy ładniejszej!
Uroda doceniona najwyższą notą w NGC i PCGS (jedyną z "+" przy ocenie).
Egzemplarz z 9 aukcji ANMN (poz. 173).
Zdecydowanie polecamy!

Literatura: Plage 108, Kopicki 3695 (R1), Berezowski 3.75 zł

Stan zachowania: PCGS MS64+ MAX
Cena wywoławcza: 8000 PLN

                        

2673. Powstanie Listopadowe, 3 grosze 1831 KG - NGC MS65 RB

Komplet monet Powstańczych w takiej jakości jak obecnie wystawiony, sądzimy, że nie był dotychczas oferowany na rynku kolekcjonerskich. Składa się z wyszukanych i starannie wyselekcjonowanych, najlepszych egzemplarzy dostępnych na rynku. Komplet ten idealnie dopełnia niniejsza trzygroszówka, w nieobiegowym stanie zachowania i kolorystyce jak prosto z mennicy.
Miedziane monety z tego okresu najczęściej spotyka się w brązowych, czasem wręcz ciemnych, patynach. O naturalną menniczą czerwień bardzo trudno, co dobrze obrazuje cenzus firm gradingowych. Zaledwie ~15% powstańczych trzygroszówek otrzymało notę inną niż BN (brown, brązowy) na ocenionych ponad 100 egzemplarzy.
Odmiana z nogami orła prosto.
Wspaniała trzygroszówka. 

Literatura: Bitkin 8, Plage 282, Berezowski 10.00 zł

Stan zachowania: NGC MS65 RB
Cena wywoławcza: 8000 PLN

                                             

2685. 50 złotych polskich 1818 IB - NGC AU58

Drugi rocznik bicia najwyższego nominału wśród monet Królestwa Polskiego.
Bardzo ładnie zachowany egzemplarz, z pięknym połyskiem, bez defektów, z dobrą notą numeryczną AU58.
Nakład 50.040 szt.
Rant skośnie karbowany.
Awers: głowa Aleksandra I w prawo, w otoku: ALEXANDER I • CESARZ SA • W • ROS • KRÓL POLSKI *
Rewers: orzeł rosyjsko-polski, pod łapami inicjały I.B. i data 1818; w otoku: * 50 ZŁOT • POLSK • 26 Z GRZ • CZ • KOL *
Złoto (Au.917), średnica 23.5 mm, waga 9,81g (katalogowa).

Literatura: Bitkin 805 (R), Plage 2, Kopicki 2736 (R2), Berezowski 80.00 zł

Stan zachowania: NGC AU58
Cena wywoławcza: 16 000 PLN

                                    

2689. 5 złotych polskich 1832 K.G. - ex. KAROLKIEWICZ - PCGS MS64

Wyśmienity egzemplarz.
Egzemplarz z słynnej kolekcji Karolkiewicza sprzedawanej w 2000 roku.
Najwyższa nota w NGC i PCGS, a przy tym jedyna.
Moneta niespotykana w takim stanie zachowania. Świeża odbitka stempla, w nietkniętym obiegiem stanie. Swoim wyglądem sprawia wręcz wrażenie sztuki wybitej w celach prezentacyjnych, a nie przeznaczonej do obiegu.
Na rewersie widoczny wyraźny duch głowy cara.
Najładniejsza sztuka tego typu jaką widzieliśmy.
Moneta z 5 aukcji WDA - MiM.

Literatura: Bitkin 989, Plage 41, Berezowski 7.50 zł

Stan zachowania: PCGS MS64 MAX
Cena wywoławcza: 27 500 PLN

                  

2734. Śląsk, Jan VI von Sitsch (1600-1608), Dukat Nysa bez daty- PIĘKNY

Dukat z "The Millennia Collection" - okolicznościowej, 46. Aukcji Ira & Larry Goldberg, która odbyła się 26 maja 2008 r. Sprzedawany wówczas pod pozycją 576 egzemplarz, znajdujący się jeszcze w gradingu NGC MS61, osiągnął cenę $7.250 (plus opłaty aukcyjne).
Przepiękna złota moneta. Delikatnie gięta, wyśmienicie zachowana.
Emisja biskupa wrocławskiego Jana VI, który w latach 1600-1608 był księciem nyskim.
Odmiana z tarczą trójpolową, z herbem rodu Sitsch w dolnym jego polu.
Awers: tarcza herbowa i napis w otoku: IOAN • SITSCH • D • G • EPIS •WRATIS •
Rewers: postać św. Jana i napis w otoku: MAXIMILIANI MVNVS • CESAR.
Złoto, średnica 22.4 mm, waga 3.50 g.

Literatura: Dutkowski N.21 (R5-R6), Friedberg 484, Kopicki 6788 (R6)

Stan zachowania: 1-
Cena wywoławcza: 16 000 PLN

                      

2754. Fryderyk Wilhelm II, WROCŁAW, 15 krajcarów 1743-W - WSPANIAŁY STAN

Nawet nie zbierając monet śląskich, tę monetę chce się mieć, aby zobaczyć jak może wyglądać XVIII wieczna moneta w stanie 1.
Okazowy egzemplarz monety miasta Wrocław.
Rzadkie 15 krajcarów, które choć spotyka się w stanach bliskich menniczemu, to o tak piękny, w pełni menniczy egzemplarz bardzo ciężko. Wyśmienity, nietknięty relief robi ogromne wrażenie szczególnie na awersie, który przypada na wybrzuszenie (charakterystyczne dla techniki walcowej).
Pierwszy rocznik wrocławskich piętnastokrajcarówek Fryderyka II. Emisji, która przypada na czasy, gdy miasto, zdobyte wraz z częścią Śląska podczas wojen śląskich z 1741 roku, zostało włączone do Prus.
Pod tarczą herbową litera W będąca oznaczeniem miasta (Wratislavia).
Moneta bardzo rzadko spotykana na polskim rynku aukcyjnym, szczególnie w tym stanie zachowania. 

Literatura: Ejzenhart-Miller 384 (R4), F.u.S. 941

Stan zachowania: 1
Cena wywoławcza: 6500 PLN

                   

2790. Karol XI, Talar Ryga 1660 IM - "utrata" Rygi - rzadki

Talar ważnej historycznie emisji, będącej potwierdzeniem utraty przez Polskę miasta Rygi na rzecz Szwedów.
Ryga znalazła się pod panowaniem Polskim w roku 1569, po unii lubelskiej, i była pod nim aż do 1621 roku, gdy w czasie wojny polsko-szwedzkiej podbiły ją wojska Gustawa II Adolfa. Ryga pozostawała wówczas pod panowaniem Szwedów, na mocy rozejmu w Altmarku, co ostatecznie potwierdził de iure Pokój oliwski w 1660 roku.
Niniejszy talar stanowi manifestację tych wydarzeń. Zarówno legendą rewersu (miasto szwedzkie Ryga...) jak i jego wyobrażeniem. Przedstawiający rękę z niebios, która nakłada koronę na piękny, duży herb miejski.
Bardzo rzadki nominał dla Rygi. Bity w mennicy zarządzanej przez Joachima Meinecke (I-M).
Jedyny talar ryski Karola XI.
Zdrowy, w ładnej patynie.
Srebro, średnica 43-45 mm, waga 28.23 g.

Literatura: Davenport 4596

Stan zachowania: 3
Cena wywoławcza: 7500 PLN

                 

2815. Warszawskie Towarzystwo Automobilistów - nominał 5 - rzadki

Ciekawa tematyka, ładne wykonanie, a przy tym rzadki żeton.

Zdecydowanie polecamy.

Mosiądz, średnica 27.5 mm, waga 7.76 g.

Stan zachowania: 3+
Cena wywoławcza: 200 PLN

                       

2818. Bydgoszcz (Bromberg), Tramwaj bydgoski - żeton-bilet

Żeton miasta Bydgoszcz, służący jako dowód wniesienia opłaty za przejazd w omnibusach.
Żelazo, średnica 24 mm, waga 3.45 g.

Stan zachowania: 3
Cena wywoławcza: 350 PLN

           

2834. Amrogowicz 2 złote 1928 - mosiądz - napis na obrzeżu - rzadkie

Piękny stan zachowania. Mennicza w lekkiej patynie.
Charakterystyczna dwuzłotówka z Matką Boską z Dzieciątkiem, wybita na zlecenie sopockiego numizmatyka - Waleriana Amrogowicza.
Rzadka wersja z napisem na obrzeżu (BAYER HAUPTMUNZAMT), nieobecna na większości odbitek w innych metalach.
Nakład nieznany. Bardzo rzadka moneta.
Ex WCN 42 (2010 r.).
Mosiądz, średnica 27 mm, waga 10.23 g.

Literatura: Parchimowicz P.194.b

Stan zachowania: 1
Cena wywoławcza: 5000 PLN

                   

2835. PAMIĄTKOWE 5 groszy 1923 - Wizyta prezydenta - NGC MS63

Pamiątkowa emisja pięciogroszówki 1923 z datą i monogramem 12/IV - SW - 24 u dołu.
Wybita z okazji wizyty prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Mennicy.
Nakład 500 sztuk.
Mimo pozornie dużego nakładu moneta obecnie wcale niepospolita. Zapewne podobnie jak inne monety pamiątkowe z tego okresu uległa znacznemu rozproszeniu w epoce.
Mosiądz, średnica 20.0 mm (katalogowa), waga 3.6 g (katalogowa).

Literatura: Parchimowicz P.107a

Stan zachowania: NGC MS63
Cena wywoławcza: 5000 PLN

                            

2850. Próba 10 złotych 1934 - KLAMRY - NGC MS63

Poszukiwana i ceniona próba II RP - tzw. "klamry".
Moneta projektu W. Jastrzębowskiego, która nie trafiła nigdy do obiegu.
Na rewersie wypukły napis PRÓBA, rant ząbkowany.
Intensywne świeże lustro nadające monecie efekt bicia lustrzanym stemplem.
Egzemplarz z aukcji 16. WCN (1998 r.), na ówczesnych zdjęciach wyraźniej widoczny efekt lustrzanego stempla.
Nakład 100 sztuk.
Bardzo rzadka.
Srebro, średnica 33 mm, waga 18 g (katalogowa).

Literatura: Parchimowicz P.160.a

Stan zachowania: NGC MS63
Cena wywoławcza: 20 000 PLN

                                   

2868. Konstytucja 5 złotych 1925 - 100 perełek - NGC UNC

Rzadka, efektowna i symboliczna moneta II RP. Tak w zasadzie można w skrócie scharakteryzować 5 złotych 1925 "Konstytucja". Jeden z najbardziej pożądanych numizmatów tego okresu.
Odmiana ze 100 perełkami w otoku.
Moneta o ładnej prezencji, w lekkiej patynie. 

Literatura: Parchimowicz 113a, Berezowski 15.00 zł

Stan zachowania: NGC UNC
Cena wywoławcza: 8000 PLN

                      

2955. Gdańsk, LUSTRZANKA 1/2 guldena 1923 - NGC PF67

Moneta o wyglądzie bardzo spójnym z wystawianymi obecnie znakomitymi sztukami 2 i 5 guldenów. Pochodząca najprawdopodobniej z tego samego kompletu okazowego, który musiał długie lata przeleżeć nietykany.
Jedna z najładniejszych lustrzanek gdańskich, jakie kiedykolwiek widzieliśmy.
Polecamy oględziny na żywo, gdyż na zdjęciach nie sposób oddać jej wyjątkowej urody.

Literatura: Parchimowicz 59.c

Stan zachowania: NGC PF67 MAX
Cena wywoławcza: 2000 PLN

                                        

2983. Próba MIEDZIONIKIEL 10 złotych 1958 Kościuszko - nakład 10 sztuk

Bardzo rzadka próba technologiczna z wczesnych lat okresu PRL.
Z charakterystycznym przedstawieniem Tadeusza Kościuszki, które nie trafiło do obiegu.
Na rewersie, pod ornamentami, inicjały projektantów: KZ (K. Zieliński) i EJ (E. John).
Odbitka w miedzioniklu, bez napisu PRÓBA.
Nakład 10 sztuk (podawany przez Mennicę).
Miedzionikiel, średnica 31 mm, waga 12.30 g.

Literatura: Parchimowicz P.237.d

Stan zachowania: 1/1-
Cena wywoławcza: 6000 PLN

 

2991. Próby NIKIEL - kolekcjonerskie PRL - zestaw (56szt)

Zestaw w bardzo ładnych stanach zachowania.
Wszystkie mennicze, część w lekkiej patynie.

Stan zachowania: L, L/L-
Cena wywoławcza: 10 000 PLN

               

3045. 10.000 złotych 1982 Jan Paweł II - NGC MS62

Rzadka, niskonakładowa moneta.
Stempel zwykły.
Mennica Valcambi.
Nakład 200 szt.
Złoto .900, średnica 40 mm, waga 34.5 g.

Stan zachowania: NGC MS62
Cena wywoławcza: 14 000 PLN

                       

3056. Podwójny KOMPLET monet srebrnych 1995-2016 (532szt)

Podwójny zestaw emisji Narodowego Banku Polskiego od 1995 roku.
Monety odkładane po dwie sztuki, tak aby można je było prezentować w zbiorze ułożone na awers i rewers.
Całość w pięknych stanach zachowania - zarówno monety, jak i ich opakowania. W sposób naturalny jedynie niektóre z monet wcześniejszych emisji w patynach.
Znakomita kolekcja do przejęcia w całości i dalszego rozwijania, a ze względu na stan monet doskonale nadająca się również do gradingu.
Łącznie 532 pozycje (zestawy typu "Kangur", "Euro 2012", "Stosunki polsko-tureckie" liczone jako 1 pozycja).
Komplet zawiera dodatkowo po dwie sztuki: "20 złotych Borsuk 2011", "20 złotych Podkowiec mały 2010" oraz "5 złotych 2016 Mennica Warszawska".
Do pełnego kompletu brakuje jedynie 1 sztuki "10 złotych Sławomir Skrzypek 2010" oraz 1 sztuki "10 złotych + 10 hrywien 2012 (wersja ukraińska)".
Do kompletu dodatkowo dołączone wszelkie foldery emisyjne wraz ze standardowymi emisyjnymi opakowaniami, w których monety były sprzedawane przez NBP.
Kolekcja ta, jak i pozostałe oferowane pozycje w dziale "KOLEKCJA PROMINENTNA" to zbiór jednej osoby. Dużym wyróżnikiem tego zbioru jest obecność w nim niektórych pozycji w specjalnych, limitowanych edycjach czy zestawach NBP, niedostępnych w publicznej dystrybucji.

Stan zachowania: L
Cena wywoławcza: 18 000 PLN

                                                  

3083. Mennica Polska, 671 gram ZŁOTA Komplet Jaja Fabergé (8szt)

Piękny komplet 8 złotych monet z serii "Carskie Jaja Fabergé" wyemitowanych w latach 2010-2013, wyprodukowanych w Mennicy Polskiej.
Nakład każdego osobnego tematu wynosi 222 sztuki. Wszystkie monety w oryginalnych, dedykowanych drewnianych etui wraz z numerowanymi certyfikatami autentyczności.
Złoto .900, wymiary: 41.6 x 55.6 mm, waga 93.3 g.
Znakomity zestaw inwestycyjny.
Łącznie 671.76 g czystego złota.

Cena wywoławcza: 75 000 PLN

                                  

3101. Grecja, Attyka, Ateny, Tetradrachma (454-404pne) "Sówka"

Najbardziej rozpoznawalna moneta świata antycznego.
Słynna "Sówka", nazywana tak ze względu na charakterystyczne wyobrażenie rewersu, to moneta, która, jak podkreśla Mariusz Mielczarek, stała się "najważniejszym środkiem płatniczym całego greckiego świata doby klasycznej".
Wybita w okresie szczytu politycznego i ekonomicznego Aten. Gdy polis stojące na czele Związku Morskiego stworzonego do walki z Persami miało dostęp zarówno do jego skarbca, jak i przede wszystkim złóż srebra w Laurion.
Drugi, najbardziej znany typ tetradrachm ateńskich. Klasyczny, charakteryzujący się głową Ateny z wieńcem laurowym o trzech liściach i okiem na wprost.
Piękna moneta.
Awers: głowa Ateny w hełmie, w prawo.
Rewers: sówka stojąca w prawo, z twarzą na wprost, za nią gałązka oliwna i księżyc, przed nią AΘE.
Srebro, średnica 22.5-24 mm, waga 17 g, oś 9 h.

Literatura: SNG Cop. 31-43

Stan zachowania: 2
Cena wywoławcza: 1500 PLN

                          

3127. Kartagina, Stater elektronowy (310-290pne) - b. ładny

Niewątpliwie efektowna, złota moneta, wybita w słynnej Kartaginie.
Starożytnym mieście w Afryce Północnej, które założyli feniccy uciekinierzy z miasta Tyr, w IX wiek  p.n.e.. Stolicy imperium kartagińskiego, które stanowiło poważnego przeciwnika Greków w basenie Morza Śródziemnego.
Kartagina emisję monet rozpoczęła w V wieku przed naszą erą, z potrzeby opłacenia żołdu wojskom, podczas walk o dominację nad Sycylią. Na początku IV wieku p.n.e bijąc swoje pierwsze złote monety (z koniem / drzewem palmowym). Kruszec na nie, zdaniem M. Mielczarka, miał pochodzić z Afryki zachodniej, do której wiodły kartagińskie szlaki handlowe.
Emisję monet typu, którego przedstawicielem jest niniejszy stater (głowa Tanity, fenickiej bogini płodności / koń w prawo), datuje się na koniec IV w. p.n.e.. Wówczas to, Kartagińczycy najpierw bili je w złocie, wagi 9.36, a następnie w elektronie (wg. Jenkinsa zawierającym 72% złota w stopie).
Bardzo ładna, ciekawa moneta.
Egzemplarz z 38 aukcji WCN (2008 r.).
Awers: głowa Tanity w wieńcu i ozdobnym naszyjniku, w lewo.
Rewers: koń zwrócony w prawo.
Złoto/elektron, średnica 19-19.5 mm, waga 7.54 g, oś 12 h.

Literatura: Sear 6457, SNG Cop. 129

Stan zachowania: 3+
Cena wywoławcza: 3000 PLN

                  

3143. Macedonia, Filip II, Tetradrachma Amfipolis (323-315pne) - piękna

Efektowna, głęboko bita, pięknie zachowana moneta.
Typ tetradrachmy wprowadzony przez Filipa II, z głową brodatego Zeusa na awersie, motywem, który po raz pierwszy pojawił się na monetach władców Macedonii. Wybity w Amfipolis. Mieście zajętym przez niego w 357 r. p.n.e., ważnym zarówno ze względów strategicznych, jak i faktu, że dało macedońskiemu królowi dostęp do złóż gór Pangajon.
Charakterystyczny typ, którego emisję kontynuowano również po śmierci Filipa II. Niniejszy egzemplarz datuje lata 323-315 p.n.e. (czasy Filipa III).
Egzemplarz z 31. aukcji WCN (2004 r.).
Awers: głowa Zeusa w wieńcu laurowym, w prawo.
Rewers: jeździec na koniu, z gałązką palmową, w prawo. W polach napis ΦIΛIΠ-ΠOY. Pod koniem Aplustre i litera Π.
Srebro, średnica 25.5-28 mm, waga 14.88 g, oś 10 h.

Literatura: LeRider 46.18

Stan zachowania: 2+
Cena wywoławcza: 2000 PLN

          

3170. Bospor Cymeryjski, Eupator (154-172), Stater elektronowy - ładny

Pomimo pęknięcia krążka, atrakcyjny, w pełni czytelny egzemplarz.
Datowana na rok 163 (ΞΥ = 460).
Egzemplarz 59. aukcji WCN (2015 r.).
Awers: popiersie w diademie, w prawo. W otoku: BACIΛЄωC ЄVΠATOPOC.
Rewers: zwrócone ku sobie głowy Lucjusza Werusa i Marka Aureliusza nad datą, pomiędzy nimi miecz.
Elektron, średnica 19-20 mm, waga 7.98 g.

Literatura: Stanisławski 363

Stan zachowania: 3
Cena wywoławcza: 1500 PLN

                         

3200. Wespazjan, Sesterc Rzym (71r.) - Mars - bardzo ładny

Rzadsza moneta, w bardzo ładnym stanie. Awers w pełni czytelny, dobrze wybity. Całość w lekkiej patynie.
Egzemplarz z 32. aukcji WCN, gdzie został sprzedany za 7810 zł (poz. 78).
Awers: popiersie w wieńcu laurowym, w prawo. W otoku: IMP CAES VESPAS AVG P M TR P P P COS III.
Rewers: Mars kroczący w lewo, w zbroi i hełmie, z trophaionem i Wiktorią. Po bokach S-C. W otoku: MARS VICTOR.
Brąz, średnica 33-34 mm, waga 25.66 g, oś 6 h.

Literatura: RIC 433

Stan zachowania: 2-/3+
Cena wywoławcza: 2000 PLN

           

3208. Trajan, Sesterc Rzym (116 r.) - SENATVS... - piękny

Efektowny, bardzo ładnie zachowany egzemplarz sesterca Trajana. Piękny, szczególnie portret cesarza.
Moneta z 116 roku naszej ery, bita w Rzymie, ze słynnym motywem SPQR (Senatus Populusque Romanus - "Senat i lud rzymski").
Egzemplarz z 32. aukcji WCN (poz. 20).
Awers: popiersie cesarza w wieńcu laurowym, w prawo. W otoku: IMP CAES NER TRAIANO OPTIMO AVG GER DAC P M TR P COS VI PP.
Rewers: stojąca Felicitas, zwrócona w lewo, trzymająca kaduceusz i róg obfitości. Po jej bokach S-C, w otoku: SENATVS POPVLVSQVE ROMANVS.
Brąz, średnica 32.6-33.8 mm, waga 27.69 g, oś 6 h.

Literatura: RIC 672

Stan zachowania: -2-
Cena wywoławcza: 2000 PLN

                      

3270. Walentynian I, Solidus Antiochia (364-375)

Awers: popiersie w diademie, w prawo. W otoku: DN VALENTINIANVS PF AVG.
Rewers: cesarz ze sztandarem i Wiktorią na globie, stojący na wprost, zwrócony w prawo. W polu krzyż, w odcinku *ANTΓ*. W otoku: RESTITVTOR REI- PVBLICAE.
Egzemplarz z 30. aukcji WCN.
Złoto, średnica 20 mm, waga 4.52 g, oś 5 h.

Literatura: Sear 4088

Stan zachowania: 3+/2-
Cena wywoławcza: 2000 PLN

                    

3275. Bizancjum, Konstantyn IX Monomachus (1042-1055), Histamenon

Małe zarysowanie na awersie, a poza tym piękny stan zachowania. Niespotykanie bardzo dobra jakość bicia jak dla tego typu.
Bardzo ładnie zachowany histamenon. Charakterystyczny miseczkowaty kształt, dobra jakość bicia.
Awers: popiersie Chrystusa w nimbusie na wprost. W otoku: X IhS XIS REX REGNAThM.
Rewers: popiersie cesarza w loros na wprost, z globem i berłem. W otoku: CωhSTAhTnO bASh.
Złoto, średnica 26-27.5 mm, waga 4.44 g, oś 6 h.

Literatura: Sear 1830

Stan zachowania: 2/2+
Cena wywoławcza: 2000 PLN

                            

3321. Austria, 100 koron 1924 - NGC MS62 PL

Duża, złota moneta o prezencji lustrzanki - nota Proof Like w NGC.
Rzadsza.
Nakład 2.851 szt.
Złoto .900, średnica 37 mm, waga 33.875 g.

Literatura: Friedberg 518

Stan zachowania: NGC MS62 PL
Cena wywoławcza: 5000 PLN

                        

3380. Francja, Karol VI Szalony, Ecu de France couronné - bez daty

Bardzo ładna, duża złota moneta. Piękny stan zachowania.
Wybita podczas panowania Karola VI, zwanego Szalonym ze względu na chorobę psychiczną, króla Francji w latach 1380-1422.
Złoto, średnica 29.5 mm, waga 3.87 g.

Literatura: Duplessy 369

Stan zachowania: 2
Cena wywoławcza: 1000 PLN

                      

3398. Holandia, 2 dukaty 1760

Prawdopodobnie usunięta zawieszka.
Złoto, średnica 28.6 mm, waga 6.68 g.

Literatura: Friedberg 248

Stan zachowania: 3
Cena wywoławcza: 1400 PLN

                           

3462. Rosja, Mikołaj I, 5 rubli 1839 СПБ - АЧ, Petersburg

Drugi typ złotych pięciorublówek Mikołaja z orłem wprowadzonym w 1832 r.
Bardzo ładna.
Złoto .917, średnica 22.6 mm, waga 6.62 g.

Literatura: Bitkin 16

Stan zachowania: 2
Cena wywoławcza: 1500 PLN

                       

3468. Rosja, Aleksander II, Rubel pomnikowy 1859

Rzadki rubel pamiątkowy wybity dla upamiętnienia odsłonięcia pomnika Mikołaja I.
Mennica Petersburg.
Nakład ~50 tysięcy.
Srebro, średnica 35.5 mm, waga 20.75 g.

Literatura: Bitkin 567

Stan zachowania: 3+
Cena wywoławcza: 2000 PLN

                          

3503. USA, 20 dolarów 1900, Filadelfia - Liberty Head - NGC MS62

Literatura: Krause KM# 74.3

Stan zachowania: NGC MS62
Cena wywoławcza: 4000 PLN

                      

3553. Węgry, Ferdynand I, PIEDFORT denara 1529-KB, Kremnica - rzadkość

Efektowna pozycja.
Denar wybity na bardzo grubym krążku, piedfort, niemal 13-krotności wagi denara!
Moneta wyraźnie cięższa od tej, notowanej w katalogu Huszara (wagi 5.22 g, tu 7.45 g).
Duża rzadkość której w ostatnich 20 latach, poza dwoma notowaniami tego egzemplarza na aukcjach WCN (28/1282, 53/946), innych notowań nie odnajdujemy.
Awers: pięciopolowa tarcza herbowa, w otoku napis.
Rewers: Madonna z Dzieciątkiem, litery K-B, w otoku napis.
Srebro, średnica 15.9 mm, grubość 4.1 mm, waga 7.45 g.

Literatura: Huszar jak 929 (ale waga 7.45 g)

Stan zachowania: 3
Cena wywoławcza: 2000 PLN

                                     

4001. Gdańsk 1 marka 1914, Ungültig - PMG 66 EPQ

Rzadka emisja sprzed utworzenia Wolnego Miasta Gdańska. Odmiana z 6-cyfrowym numerem i znakiem wodnym opisywanym w katalogu Podczaskiego jako "grzyby". Egzemplarz z niebieskim stemplem Ungültig na odwrocie (unieważnienie po wycofaniu typu z obiegu). Rzadki, wysoko wyceniany w katalogach i wyśmienicie zachowany.

Literatura: Podczaski WD-100.A.2.d

Stan zachowania: PMG 66 EPQ MAX
Cena wywoławcza: 1000 PLN

                               

4038. Gdańsk 10 guldenów 1923

Wyśmienity egzemplarz bardzo rzadkiego banknotu gdańskiego.
Bez żadnych ugięć czy załamań. Jedynie niewielkie, powierzchowne zabrudzenie od chwycenia w brudne dłonie na górnym marginesie.
Charakterystyczna dla wszystkich nominałów guldenowych tej pierwszej, tymczasowej emisji szata graficzna z kogą gdańską w tle. Na tym nominale koga wkomponowana wewnątrz lewego owalu giloszowego, w prawym oznaczenia nominału. Poza giloszowymi owalami i ramką bez innych elementów poddruku, pozostawiając duże obszary białego, niezadrukowanego pola awersu, a druk jednostronny - rewers czysty. Na takim banknocie zdecydowanie procentuje piękny stan zachowania, zachwyca on wówczas drukarską świeżością niezadrukowanych płaszczyzn.
Piękny egzemplarz rzadkiego banknotu. Zdecydowanie polecamy. 

Literatura: Miłczak G29

Stan zachowania: 1-
Cena wywoławcza: 7000 PLN

                      

4044. Gdańsk 50 guldenów 1923 - UNGÜLTIG

Fenomenalna emisja gdańskich guldenów, obecnie stanowiąca symbol najrzadszych banknotów Wolnego Miasta Gdańska okresu międzywojennego.
Aby zrozumieć istotę rzadkości tych banknotów, trzeba odnieść się do całokształtu ówczesnego obiegu pieniężnego w ustanowionym 15 listopada 1920 roku Wolnym Mieście Gdańsk. Rolę środków płatniczych pełniły w nim wówczas marki niemieckie oraz lokalne emisje zastępcze magistratu miejskiego. Decyzję o emisji własnej waluty Senat Wolnego Miasta wcielił w życie pod koniec 1922 roku. Wprowadzenie do obiegu nowych pieniędzy wypadło jednak w niefortunnym dla Gdańska czasie. Kryzys lat powojennych i wszechobecna inflacja nie ominęły również Wolnego Miasta. W przeciągu niespełna roku w Wolnym Mieście Gdańsk wydano 17 różnych emisji banknotów. Zaczęto 31 października 1922 r. od nominałów 100 i 500 marek, a zakończono 11 października 1923 r. na banknotach 5 i 10 miliardów marek.
Elementem działań stabilizacyjnych w WMG było powołanie 19 października 1923 r. Gdańskiej Kasy Centralnej, która już z dniem 22 października 1923 r. wprowadziła nową, przejściową walutę guldenową. Termin ostatecznej wymiany wszystkich dotychczasowych gdańskich banknotów markowych ustalono na 20 listopada 1923 r.
Nową walutę przejściową stanowiły banknoty o trzynastu nominałach, począwszy od 1 feniga, do 100 guldenów. Emisja przejściowa była rzeczywiście prowizoryczna, co widać już na pierwszy rzut oka, po jej uproszczonej szacie graficznej i jednostronnym druku. Nie mogła pozostać długo w obiegu choćby ze względy za zagrożenie fałszerstwami. Po ustabilizowaniu sytuacji ekonomicznej i rynku pieniężnego na terenie WMG miała być szybko wymieniona na monety i banknoty nowego wzoru. Wprowadzeniem nowej, ostatecznej waluty guldenowej zajął się powołany 5 lutego 1924 r. Bank Gdański. Wymianę przeprowadzono nadzwyczaj sprawnie, wycofując ostatecznie z obiegu banknoty emisji przejściowej z dniem 30 kwietnia 1924 roku.   
Banknot o nominale 50 guldenów wprowadzony został do obiegu 15 grudnia 1923 r. W ówczesnym, zrujnowanym kryzysem i inflacją mieście był to bardzo wysoki nominał. Większość codziennego zapotrzebowania pokrywały nominały do 1 guldena. Wysokich nominałów zapewne nie wydano na rynek dużo, a te co zostały wydane, ze względu na swą dużą siłę nabywczą zostały szybko i skrzętnie wymienione na pieniądze nowego wzoru, które wprowadzano w WMG już od połowy marca 1923. W szufladzie można było wówczas pozostawić zapomnianego feniga, ale już nie guldena, a tym bardziej jego wielokrotność.   
Cała wymiana musiała zostać przeprowadzona bardzo sprawnie. Obecnie poza nominałem 1-fenigowym, pozostałe banknoty emisji przejściowej należą do dużych rzadkości, a wysokie nominały są wręcz unikalne. O skrupulatnym procesie wymiany i porządku panującym w ówczesnym Banku Gdańskim świadczy też fakt, że po wymianie na rynku praktycznie nie pozostały nawet egzemplarze wycofane z obiegu, z ostemplowaniem Ungültig, które należą również do olbrzymich rzadkości.   
Egzemplarz ze stemplem UNGÜLTIG na awersie. Najwyższa rzadkość wśród emisji Wolnego Miasta Gdańska.
Kilka złamań i niewielkie naddarcia na prawej krawędzi. Papier naturalny, nie poddawany konserwacji.
Rzadko która kolekcja może poszczycić się posiadaniem tego waloru.

Literatura: Miłczak G40, ale ze stemplem UNGÜLTIG

 Stan zachowania: 4+
Cena wywoławcza: 17 500 PLN

                      

4090. 50 złotych 1794 - D - D & C BLAU[W] - PMG 64

Wyśmienitej urody egzemplarz 50 złotych 1794 r.
Ładnie, równo i centrycznie wycięty. Zachwyca mocną, równomierną i wysyconą kolorystyką papieru, bez żadnych ugięć czy załamań.
Jakość potwierdzona numerycznie najwyższą dla tego typu oceną PMG 64. Populacja PMG liczy 59 sztuk tego banknotu, w tym powyżej 60 ocenionych jest tylko 5 egzemplarzy - 2 sztuki z oceną PMG 64 i 3 sztuki PMG 64 EPQ.
Okazowy egzemplarz dla wymagających kolekcjonerów.
Banknot z dużym potencjałem inwestycyjnym. Historia pokazuje, że właśnie banknoty insurekcyjne najlepszej jakości na przestrzeni ostatnich lat zostały wyraźnie docenione. W tym samym czasie przeciętnie zachowane egzemplarze tych banknotów nie zdrożały, a wręcz staniały. Cena egzemplarzy w stanach emisyjnych wzrosła tymczasem nawet kilkukrotnie.
Piękny banknot.

Literatura: Miłczak A4

Stan zachowania: PMG 64
Cena wywoławcza: 4000 PLN

                                  

4105. Królestwo Polskie, 3 ruble srebrem 1858

Bardzo mało zostało na rynku Rubli Srebrem emitowanych w Królestwie Polskim. Szczególnie dotyczy to wyższych nominałów o dużej sile nabywczej w epoce. Pełniły one rolę środka płatniczego w stosunkowo spokojnych czasach, po wycofaniu z obiegu zapewniono im długi okres wymiany, a nominał miał wówczas pełne pokrycie w kruszcu. Nic dziwnego, że skrupulatnie zostały wymienione i mało pozostało ich zapomnianych w szufladach, a jeszcze mniej przetrwało do naszych czasów.    
Rzadko pojawiają się obecnie jednorublówki Królestwa Polskiego i zazwyczaj są to egzemplarze w słabym stanie zachowanie. Sporadycznie występują 3 ruble z pierwszego rocznika emisji 1841, ale wszelkie inne roczniki tego nominału są już bardzo rzadkie i niespotykane. Wyższe nominały rublowe tego okresu są już tak rzadkie, że nawet dziś nie ma całkowitej pewności co do tego, jakie daty były emitowane.    
Banknoty trzyrublowe z rocznika 1841 to banknoty w szacie graficznej pierwszego typu, z prostokątną ramką dookoła i bez czerwonej siatki zabezpieczającej, która pojawia się dopiero w późniejszych latach. Kolejny typ tego nominału pojawia się w roku 1850. Znika wówczas prostokątna ramka dookoła, którą zastępują rokokowe ozdobniki - tak jak te, widoczne na niniejszym egzemplarzu. Wszystkie 3 rublówki drugiej emisji należą do olbrzymich rzadkości. Na rynku notowane są tylko jednostkowe egzemplarze. Nie inaczej jest również z banknotem oferowanym na niniejszej aukcji. Jest to sztuka, która była przedmiotem 9. Aukcji WCN w roku 1995, a obecnie po 23 latach wraca ponownie do obrotu kolekcjonerskiego, za pośrednictwem naszej aukcji.    
Egzemplarz opatrzony stemplami kasującymi НЕГОДНЫЙ (NIEWAŻNY).
Stemple znajdują się na awersie i rewersie, przy czym ten na awersie jest wyraźnie wyblakły. Wyblakła jest również kolorystyka awersu - prawdopodobnie efekt długotrwałej ekspozycji na słońce. Stempel na rewersie ma wyraźną, czerwoną kolorystykę. Poza wyblaknięciem bardzo dobry ogólny stan zachowania banknotu. Papier jak na tę emisję w dobrej kondycji, jedynie trzy naddarcia na górnym marginesie, przy czym dwa malutkie, a jedno trochę głębsze. Górny margines od strony rewersu ma lekkie, czerwonawe przebarwienia, takie jak i przy dolnych narożnikach. Bardzo dobrze zachował się i wyraźnie jest widoczny odręczny podpis na rewersie.    
Atrakcyjna, bardzo rzadka i niespotykana pozycja.

Literatura: Miłczak A46

Stan zachowania: 4+
Cena wywoławcza: 30 000 PLN

                                      

4114. Jenerał 100 mkp 1916 - numeracja 7-cyfrowa - RZADKOŚĆ

Niepozorny banknot, ale pod względem rzadkości odmiany to jeden z najrzadszych polskich banknotów XX wieku.
Emisja jenerał charakteryzowała się 6-cyfrowym numeratorem. Wszystkie banknoty 100 markowe z emisji Generał mają numerator 7-cyfrowy. Końcowa, zapewne bardzo niewielka partia banknotów 100 mkp jenerał również została oznaczona numeracją 7-cyfrową - tak jak "Generały". 7-cyfrowe "jenerały" należą do największych rzadkości. Są praktycznie niespotykane na rynku, poszukiwane i cenione nawet w słabych stanach zachowania.
Niniejsza sztuka jest jedynym nam znanym przedstawicielem tego typu, zachowanym w tak pięknym, nieobiegowym stanie. Jest to banknot z zachwycająco zachowaną świeżością drukarską, w pełni widoczną i bardzo ostrą prążkowaną fakturą papieru, połyskiem druku i czystością papieru. Żadnych złamań w polu, jedynie niewielkie zagniecenia na górnym marginesie i lekkie niedoskonałości samych końcówek prawych narożników. Bardzo uważne oględziny w świetle równoległym uwidaczniają minimalny, delikatny ślad ugięcia centralnego, ale jest on na tyle lekki, że banknot nie "siada" na nim.
Sztuka pochodząca z 69. Aukcji WCN (cena wynikowa z opłatą aukcyjną to 16.800 zł). Wspaniały, imponujący urodą przedstawiciel bardzo rzadkiej odmiany. Na chwilę obecną, według naszej wiedzy, jedyny znany na rynku kolekcjonerskim egzemplarz w takiej kondycji. 

Literatura: Miłczak 6b

Stan zachowania: 1-
Cena wywoławcza: 12 000 PLN

                                

4208. WZÓR Przekaz na 100 mln mkp 1923 - PMG 45

Najwyższy nominał, jaki jest ujęty w katalogu polskich pieniędzy papierowych.
Wzór z numeracją bieżącą, perforowany.
Głębokie złamanie lewego, dolnego rogu i zgięcie pionowe około 1.5 cm od prawego marginesu. W polu pojedyncza dziurka po szpilce. Bardzo ładny, świeży egzemplarz. Prezencja piękna.
Rzadka i poszukiwana pozycja.

Literatura: Miłczak 41Wc

Stan zachowania: PMG 45
Cena wywoławcza: 2500 PLN

                           

4244. WZÓR 10 złotych 1924 - III EM. A - PMG 67 EPQ

W pierwszym wydaniu katalogu Czesława Miłczaka III emisja 10 złotych 1924 nie była ujęta, gdyż jest ona na tyle rzadka, że w ogóle wówczas wątpiono w jej istnienie!
Znakomity walor najwyższej rzadkości. Nadruk "wzór" o charakterystycznym kroju, odmiennym od używanych na banknotach emisji z datą 1919 czy II EM z roku 1924.
Znakomicie zachowany egzemplarz, którego wyjątkowość potwierdza również imponująca nota PMG 67 EPQ (jedyna sztuka jak dotychczas oceniona tak wysoko).
Duża rzadkość pozycji i znakomity stan zachowania stawiają ten walor w pierwszym rzędzie pod względem atrakcyjności kolekcjonerskiej, jak i potencjału inwestycyjnego. Zdecydowanie polecamy. 

Literatura: Miłczak 58Wc

Stan zachowania: PMG 67 EPQ RZADKOŚĆ
Cena wywoławcza: 10 000 PLN

                    

4255. WZÓR 10 złotych 1928 - A★1234567 - bez perforacji - PMG 67 EPQ

Piękna emisja, na której wprowadzenie do obiegu rząd polski się nie zdecydował. Obieg uzupełnił 10-złotówkami emisji 1929, w szacie graficznej roku 1926, a wkrótce całkiem wycofał ten nominał z obiegu, zastępując go monetami.
Wydrukowane, ukończone egzemplarze 10 zł 1928 w zatwierdzonej wersji kolorystycznej z numerem należą do bardzo dużych rzadkości. Znane są dwie serie wersji obiegowej i wzór. Niniejszy egzemplarz znakomicie zachowany i z imponującą oceną PMG 67 EPQ. Pozycja do zaawansowanej kolekcji, idealna dla osób poszukujących walorów z najwyższej półki i z dużym potencjałem inwestycyjnym.

Literatura: Miłczak 66Wa

Stan zachowania: PMG 67 EPQ RZADKOŚĆ
Cena wywoławcza: 10 000 PLN

                     

4277. ABNCo 50 złotych 1939 - WZÓR przedrukowany na SPECIMEN - RZADKOŚĆ

Bardzo rzadka odmiana. Po raz pierwszy mamy przyjemność zaoferować Państwu taki banknot.
Jest to egzemplarz z numeracją zerową, nadrukiem SPECIMEN i trzykrotną perforacją, przedrukowany następnie nadrukiem WZÓR.
Kilka lekkich zagniotek. Na górnym marginesie w okolicy środka małe nadgięcie, ale szybko zanikające. Wyśmienita prezencja.
Duża rzadkość. 

Literatura: Miłczak 88Wd, Lucow - nie notuje.

Stan zachowania: 1-
Cena wywoławcza: 4000 PLN

                        

4340. 50 złotych 1944 ...owe - AX - PMG 66 EPQ

Znakomicie zachowany egzemplarz. Okazowa sztuka wysokiego i rzadkiego nominału emisji 1944. Dużo banknotów z tej serii było drukowane na papierze o słabej jakości, więc trudno o egzemplarze tak wyśmienitej świeżości i jakości jak ten.
Piękny.

Literatura: Miłczak 117a

Stan zachowania: PMG 66 EPQ MAX
Cena wywoławcza: 1000 PLN

                

4352. 1.000 złotych 1945 - Ser.B - PMG 64

Bardzo dobrze zachowany egzemplarz jednego z najrzadszych banknotów wczesnego PRL.
Jakość potwierdzona oceną PMG 64.

Literatura: Miłczak 120a

Stan zachowania: PMG 64
Cena wywoławcza: 2000 PLN

                            

4398. NIEOBIEGOWE 100 złotych 1948 według wzoru 100 złotych 1947 - PMG 63

Rok 1950 przyniósł całkowitą wymianę wszelkich serii banknotów wprowadzonych w okresie powojennym, w latach 1944-1948. Banknoty te zastąpiono emisją z datą 1 lipca 1948 roku zaprojektowaną w zupełnie nowej szacie graficznej, z przedstawieniem ludzi pracy.
Niniejszy banknot ma również datę 1 lipca 1948 (tak jak nowa emisja wprowadzona po wymianie), ale jak widać jego szata graficzna bazuje na emisji 1947 roku - zmieniono tylko kolorystykę, a serię jednoliterową zastąpiono dwuliterową. Pokazuje to, że przygotowując się do wymiany rozważano wprowadzenie nowych banknotów bazujących na ostatniej emisji sprzed wymiany. Historia pokazała, że pomysł ten ostatecznie zarzucono i nic dziwnego, gdyż wymiana z roku 1950 była jedną z najbardziej grabieżczych wymian w historii Polski.
Przeprowadzono ją "z zaskoczenia" - zaledwie w kilka dni stosując inny przelicznik do pieniędzy zdeponowanych na kontach (100 zł starych za 3 zł nowe), a inny, gorszy (100:1) dla gotówki. Jej rezultatem było w praktyce unieważnienie ok. 60% pieniędzy będących w obiegu.
Ówczesna propaganda uzasadniała to jako skuteczny sposób walki z kułakiem i zrównanie obywateli pod względem materialnym, przez pozbawianie pieniędzy kapitalistów, prywaciarzy i spekulantów.
Przy tak drastycznym sposobie przeprowadzenia wymiany, nic dziwnego, że zdecydowano się zupełnie odciąć od wcześniejszych pieniędzy i stąd nową emisję zrealizowano w zupełnie nowej szacie graficznej.   
Niniejszy projekt, bazujący na emisji z 1947 roku, pozostał jedynie w postaci wydruków próbnych z numeracją zerową, zapewne bardzo nielicznych, gdyż na rynku kolekcjonerskim pojawiają się rzadko. Z naszych obserwacji wynika, że w obrocie kolekcjonerskim na przestrzeni ostatnich lat wystąpiło tylko kilka egzemplarzy, z tym, że niektóre zmieniały właściciela kilkukrotnie.

Literatura: Miłczak 139AWa

Stan zachowania: PMG 63
Cena wywoławcza: 8000 PLN

                   

4469. SPECIMEN 1.000 złotych 1962 - A 0000000 - PMG 66 EPQ

Banknot utrzymany w tej samej szacie graficznej został wprowadzony do obiegu z datą zmienioną na 1965 i z uaktualnionymi podpisami. Egzemplarze emisji 1962 należą do bardzo rzadkich, sporadycznie występujących na rynku kolekcjonerskim. Znane są tylko pod postacią wzorów akceptacyjnych z numeracją zerową. Banknotów z numeracją bieżącą prawdopodobnie w ogóle nie wyprodukowano. 

Rzadki i poszukiwany walor.

Literatura: Miłczak 141AWb

Stan zachowania: PMG 66 EPQ MAX
Cena wywoławcza: 4000 PLN

                             

4505. Cegiełka na Fundusz PSL 10 złotych

Format: 11 x 21 cm.

Cena wywoławcza: 50 PLN

                                                     

4513. Bułgaria FOTO-PROJEKTY - zbiór 104 sztuk

Kolekcja 104 sztuk foto-projektów banknotów z archiwów BRADBURY WILKINSON.
W roku 2014 angielski dom aukcyjny SPINK na prywatnej aukcji sprzedał fotograficzne archiwa nieistniejącej już drukarni papierów wartościowych BRADBURY WILKINSON.
Zestaw ten zawierał wykonane w epoce fotograficzne kopie projektów, nad którymi pracowali w drukarni. Wśród tych projektów wiele takich pozycji, które nie zostały finalnie zrealizowane. Ciekawy zestaw dla specjalistów.
Zbiór klasy muzealnej. 

Cena wywoławcza: 60 000 PLN

                       

4518. Litwa, FOTO-PROJEKTY - zbiór 68 sztuk

Kolekcja 68 sztuk foto-projektów banknotów przygotowywanych dla Litwy z archiwów BRADBURY WILKINSON.
W roku 2014 angielski dom aukcyjny SPINK na prywatnej aukcji sprzedał fotograficzne archiwa nieistniejącej już drukarni papierów wartościowych BRADBURY WILKINSON.
Zestaw ten zawierał wykonane w epoce fotograficzne kopie projektów, nad którymi pracowali w drukarni. Wśród tych projektów wiele takich pozycji, które nie zostały finalnie zrealizowane. Ciekawy zestaw dla specjalistów.
Bardzo ciekawy zespół obrazujący historię papierowego pieniądza Litwy od pierwszych emisji, po II Wojnę Światową. Na fotoprojektach przedstawione niewprowadzone warianty banknotów obiegowych, jak i banknoty które w ogóle nie zostały zatwierdzone.
Zbiór klasy muzealnej. 

Cena wywoławcza: 50 000 PLN

                               

4559. Rosja, 1 rubel 1886 - PMG 35

Bardzo ładny stan zachowania. Papier czysty, świeży. Bardzo dobra prezencja.

Literatura: Pick #A48, Muradian #1.10.10

Stan zachowania: PMG 35
Cena wywoławcza: 800 PLN

                             

4577. Mongolia, komplet WZORÓW 1-100 tugrik 1955 w bankowym etui (7szt)

Oryginalny album prezentacyjny, w który włożono wzory banknotów mongolskich 1955 roku. Wzory oryginalne, w stanach emisyjnych, niektóre z niewielkim minusem za zagniotki powstałe w wyniku wkładania narożnikami w podtrzymujące holdery.
Wydanie książki eleganckie. Forma prezentowa, wręczana m.in. dygnitarzom wizytującym kraj.

Literatura: Pick #28-34

Stan zachowania: PMG 35
Cena wywoławcza: 2500 PLN

         

4600. Państwa Afryki Równikowej, 5.000 franków (1963) - PMG 40

Literatura: Pick #6b

Stan zachowania: PMG 40
Cena wywoławcza: 300 PLN

                                

4630. Francuska Afryka Zachodnia, 5.000 franków 1950 - PMG 63

Literatura: Pick #A43

Stan zachowania: PMG 63
Cena wywoławcza: 500 PLN

                

4662. Białaczów, KOMPLET od 10 groszy do 5 złotych (5szt) - RZADKOŚĆ

Przez długie lata bony z Białaczowa, majątku rodu Małachowskich, były uznawane za jedne z pierwszych, jeśli w ogólnie nie za pierwsze, polskie papierowe pieniądze zastępcze.
W ostatnich latach Robert Gorzkowski, w opublikowanym na łamach "Grosza" artykule, dowodzi, że jest to jednak emisja z lat 1825-26. Posiłkując się artykułem Pana Gorzkowskiego, który w swojej w/w pracy szczegółowo przedstawił wszelkie "fakty i mity" na temat bonów z Białaczowa, poniżej przedstawiamy skrótowo wybrane informacje, poprzedzając je również informacjami o bonach białaczowskich z innych źródeł. 
Pierwszy raz o bonach z Białaczowa pisał Tadeusz Solski w roku 1925 na łamach "Lwowskich Zapisków Numizmatycznych", cytuję: "Jedne z najstarszych polskich bonów, bo pochodzące z końca XVIII w. lub z pierwszych początków XIX zostały wydane dla dóbr białaczowskich. Dobra te, leżące wpowiecie opoczyńskim, w województwie kieleckim były niegdyś własnością Stanisława Małachowskiego marszałka Sejmu Wielkiego... ".  Następnie Tadeusz Kałkowski w "Tysiąc Lat Monety Polskiej" zamieścił o nich informacje, przypisując ich emisję Stanisławowi Małachowskiemu (1736-1809). Pisał o nich również Lech Kokociński w swojej książce "Pieniądz papierowy na ziemiach polskich" także przypisując ich emisję Małachowskiemu. Na portalu edukacyjnym NBP jest wzmianka "Najstarsze znane przykłady dominialnych bonów papierowych pochodzą z ok. 1780 r. (dominium Białaczów). 
Robert Gorzkowski, analizując podpisy umieszczone na tych bonach i powołując się na książkę Jerzego Piwka "Działalność Gospodarcza Małachowskich w XVIII i XIX wieku", wydanie Kielce 1999, dowodzi, cytuję: "Dobra białaczowskie w latach 1810-1819 wykupywał od spadkobierców Ludwik hr. Małachowski. Tak, więc podpis na bonach to nie S i nie J, lecz L, a kolejne podpisy należą do – Stefana Borkowskiego, Dobrowolskiego i B. Olędzkiego... Stefan Borkowski był administratorem (komisarzem) w latach 1819-1826, a B. Olędzki był w roku 1825-6 kasjerem. ...Dobrowolski był w niedalekim Nałęczowie – klucz nałęczowski należał do Ludwika - pisarzem, który w latach 30-tych nadsyłał do Białaczowa miesięczne raporty. Niewykluczone, że mógł wcześniej... być w Białaczowie pisarzem miejskim. Podsumowując - z dużym stopniem prawdopodobieństwa możemy przyjąć, że bony podpisali: właściciel dóbr, administrator, pisarz miejski i kasjer. Tak, więc należy przyjąć, iż bony te na pewno były w obiegu w latach 1825–26, a może nawet dłużej...".  
Znakomity komplet. Na uwagę zasługują szczególnie dobrze zachowane egzemplarze wysokich nominałów złotówkowych. Naszym zdaniem są to najładniejsze sztuki, jakie wystąpiły w handlu.

Literatura: Jabłoński 90-94

Stan zachowania: 4 do 3+
Cena wywoławcza: 1000 PLN

                          

4680. Gniew, 5 marek 1920

Bez ugięć w polu, ale naddarcie poniżej lewego, górnego narożnika i dość wyraźnie, głęboko załamany prawy, górny róg. Dwa małe naddarcia również na krawędzi górnego marginesu. Prezencja bardzo ładna. Naturalny, czysty i świeży.

Literatura: Podczaski W-013.H.3.b

Stan zachowania: ~3+
Cena wywoławcza: 350 PLN

                                   

4780. Starogard, 20 marek 1920

Jak na ten bardzo rzadki typ to godny uwagi, ładny egzemplarz.

Literatura: Podczaski W-042.C.5

Stan zachowania: 4
Cena wywoławcza: 400 PLN

                   

4822. Mauthausen, Obóz koncentracyjny, Bon premiowy 0.50 Reichsmark 1944 - PMG 40

Rzadki bon obozowy w ładnym stanie zachowania. 

Literatura: Campbell 4076

Stan zachowania: PMG 40
Cena wywoławcza: 3000 PLN

                  

4827. 5% Pożyczka Ogólna Narodowa Polska, 100 złotych 1863

Piękny egzemplarz w stanie emisyjnym.
Znakomity papier o bardzo dużych walorach dekoracyjnych, a jednocześnie rzadki i ciekawy historycznie.
Jedna z niewielu pozycji numizmatycznych dostępnych z okresu Powstania Styczniowego.
Obligacja dużego formatu (wymiary: 26.5 x 33 cm). Niespotykana w pięknych stanach. Zazwyczaj zdarzają się sztuki z uszkodzeniami, poskładane i z naddarciami, ewentualnie wizualnie poprawiane przez konserwatorów.
Olbrzymia rzadkość w idealnym stanie zachowania! Piękny, historyczny papier wartościowy.

Literatura: Moczydłowski 1863.S9, Lucow 22 (R5)

Stan zachowania: 1/1-
Cena wywoławcza: 3000 PLN

                 

4847. Bank Rzemieślniczy Spółka Akcyjna Łódź, Em.2, 25 złotych 1925

Charakterystyczna, bardzo barwna szata graficzna, przez co papier ceniony i poszukiwany. Dość rzadki.
Pozycja zilustrowana w IBAP.
Wymiary: 25.5 x 21 cm.

Literatura: IBAP #1351, Koziorowski 1-122-1

Cena wywoławcza: 500 PLN

         

4868. Hurtownia Handlujących Towarami Kolonialnemi w Lublinie, 250 rubli 1920

Duży format i piękna szata graficzna akcji imiennej z pierwszej emisji. Bardzo efektowny papier. Firma powstała w roku 1913, a w spółkę akcyjną została przekształcona w roku 1919. W latach 20-tych siedziba Spółki mieściła się przy ul. Św. Duska, w Lublinie.
Piękna akcja.
Egzemplarz prezentowany w IBAP.
Wymiary: 28 x 34 cm.

Literatura: IBAP #631, Koziorowski 1-748-1

Stan zachowania: 1/1-
Cena wywoławcza: 1500 PLN

              

4879. Polska Ruda Żelazna 1.000 mkp 1923 - PIĘKNA grafika MEHOFFERA

Przepiękna, ekspresyjna i alegoryczna grafika autorstwa Józefa Mehoffera.
Na powierzchni ziemi robotnicy pracujący kilofami nad wydobyciem rudy nie mają świadomości, że swoimi działaniami mogą uwolnić drzemiącego podziemnego demona, który sprawia wrażenie jakby już gotował się do skoku.
Przedstawienie podziemnej postaci mistrzowskie, bardzo ekspresyjne. Tak samo wymowne i mistrzowskie jak skrzydlatej postaci poprzedzającej lokomotywę na akcji Fabryki Lokomotyw.
Cenione emisje akcji Fabryki Lokomotyw są dość liczne, a w ramach poszczególnych emisji mamy wiele nominałów więc są częściej spotykane w obrocie. Ruda Żelaza pod względem grafiki równie znakomita, a ze względu na rzadkość zdecydowanie bardziej emocjonująca, gdyż nieopatrzona na rynku.
Grafika sygnowana J. Mehoffer w prawym, dolnym narożniku. Druk w Ryngraf S.A.
Znakomity i bardzo rzadki walor, jeden z symboli polskich akcji XX wieku.
Wymiary: 24 x 31 cm.

Literatura: IBAP #1053, Koziorowski 1-1191-4

Stan zachowania: 1/1-
Cena wywoławcza: 8000 PLN

              

4903. Towarzystwo Wyrobów Zbożowych, 100 złotych 1825

Jedna z najstarszych polskich akcji dostępnych na rynku kolekcjonerskim.
Emisja z roku 1925. Duży format. Wydruk na grubym papierze. Na odwrocie liczne adnotacje związane z jego historią finansową.
Rzadkość, która przez ostanie kilka lat nie pojawiła się na rynku kolekcjonerskim. Zdecydowanie polecamy.
Wymiary: 23.5 x 36 cm.

Cena wywoławcza: 4000 PLN

                                         

Pełna prezentacja oferty aukcji nr 6, opisy pozycji i szczegółowe zdjęcia na stronie: aukcje.gndm.pl oraz

Autor: Józef Smurawa / Źródło: Gabinet Numizmatyczny D. Marciniak