Numizmatyka, czyli co? – „Ikonografia monet kuszańskich”
19 maja 2015 roku w krakowskim Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego odbędzie się kolejne, spotkanie w ramach cyklu „Numizmatyka, czyli co?”. Majowy wykład zatytułowany jest „Ikonografia monet kuszańskich”. Prowadzenie: pani Emilia Smagur - doktorantka w Instytucie Archeologii UJ, specjalista w zakresie mennictwa starożytnego Wschodu i Azji Środkowej. Organizatorzy zapraszają wszystkich zainteresowanych w najbliższy wtorek do sali audiowizualnej Muzeum im. Emeryka Hutten-Czapskiego (ul. Piłsudskiego 10-12) o godz. 18:00.
W okresie swojego największego rozkwitu (II i III w. n.e.) Imperium Kuszanów zajmowało tereny współczesnego Uzbekistanu, Pakistanu, Tadżykistanu, Afganistanu i północnych Indii. Pomimo, iż w okresie tym dorównywało potęgą Partii, Chinom i Rzymowi, nasza wiedza na temat jego historii, kultury i religii jest wciąż bardzo ograniczona.
Panowanie dynastii Kuszanów charakteryzowało się dużą tolerancją religijną, jednak kuszańscy władcy czcili swój własny panteon bóstw, który dzisiaj możemy studiować dzięki przedstawieniom na rewersach pięknych kuszańskich monet. Mennictwo Kuszanów rozwinęło się w ramach tradycji menniczej Azji Środkowej, wywodzącej się bezpośrednio od hellenistycznych władców i kontynuowanej przez Scytów i Partów. Bogowie pojawiający się w kuszańskim mennictwie wywodzą się głównie z tradycji irańskiej i baktryjskiej a wizerunki na rewersach monet w większości są ich pierwszymi lub nawet jedynymi antropomorficznymi przedstawieniami. Kuszanowie jako spadkobiercy tradycji, w ramach której oczekiwano przedstawienia bóstwa na monecie, musieli stworzyć ikonografię dla swych bogów, których wcześniej nie przedstawiano w sztuce.
Autor: Józef Smurawa
Źródło: Muzeum Narodowe w Krakowie
