Więcej...

Oj bedzie o czym posluchac ;)
ale trzeba przyznac ze socrealizm mial swoj urok :)

O tak urok ten wyrażał się m.in. w "przepięknych" poetyckich tyradach Szymborskiej sławiących Stalina i komunizm. Było to tak "piękne" i "zjawiskowe" że aż dostała nobla :P

Chodzilo mi o wizerunki monet i banknotow mialy swoja sile wyrazu ;)
a w czym my dzis zyjemy jak nazwac ten ustroj ? jestesmy tak wolni jak malpy w zoo.

Valkiria napisał:


Z całym szacunkiem, ale grubo przesadzasz porównując te dwa różne światy. Jakiej wolności oczekujesz, bo nie rozumiem? Co prawda maksymalna biurokratyzacja i ,,udoskonalanie" naszego życia przez automatyzację sporo nas ograniczają, ale daleko temu do braku wolności w komunistycznych, autorytarnych czy totalitarnych systemach.

Tak wolność może i mamy ale czy dla każdego taką samą?

Kiedyś było prościej czerwoni baronowie mieli władzę i koniec. Teraz nadal władza ma nas i to niemal po staremu, co ciekawsze odbiera się nam coraz więcej wolności i pieniędzy, tylko po to by nam zapewnić większy dobrobyt i szczęście. Propaganda jest trochę inna więcej marchewki, ale dostaniesz ja tak jak emeryturę z ZUS.

Kraj byłej wolności socjalistycznej oraz największa i najlepsza demokracja po staremu morduje swoich obywateli.

Sprawiedliwość jest inna dla zwycięzców wojen, wielkich, bogatych, wpływowych i co tam idzie jeszcze idzie w parze czyli jak zawsze.
Kiedyś słyszałem o pomyśle przedstawionym w ONZ by niewolnictwo poszerzyć o zniewolenie ekonomiczne, fajne ale wyszło jak w Rosji czyli jak zwykle... Kolejne przykłady to działalność spółdzielni w Przenajświętszej Oświeconej RP, sprawa Polańskiego itd. itp.

Pojawienie się kretyna, który rozpęta kolejną wojnę, która ma skończyć z wszystkimi wojnami to tylko kwestia czasu i statystyki. No i żebym nie miał racji.

edit:
Właściwe po mogłem napisać tylko "życie to nie je bajka" i by wystarczyło.

Schodzimy w tej dyskusji nieco z tematu, ale skoro jest o propagandzie etc. etc. to jeszcze jedna uwaga - w Polsce należy mocno rozgraniczyć dwa pojęcia: demokracja i praworządność, które winny być w zasadzie tożsame, mocno ze sobą powiązane i transparentne. I wówczas w stosunku do tych dwóch pojęć należy odpowiedzieć sobie na dwa pytania:
Czy Polska jest krajem demokratycznym oraz czy Polska jest krajem praworządnym lub mówiąc inaczej państwem prawa? O ile na pierwsze pytanie w zasadzie każdy bez zastanowienia jest w stanie udzielić odpowiedzi twierdzącej o tyle z drugim nie jest już tak prosto. Idąc dalej i analizując pewne aspekty naszego życia można dojść do jeszcze dalej posuniętych konkluzji, np. że demokracja w Polsce (zresztą nie tylko w Polsce) jest w gruncie rzeczy fasadowa, a ilość zakazów i nakazów wynikających czy to z różnych dziwnych czasami regulacji prawnych czy tylko odpowiednio wykształtowanej presji społecznej nakłada na nas mnóstwo ograniczeń, które tą demokrację sprowadzają tak naprawdę do poziomu możliwości oddania swego głosu w wyborach czy to lokalnych czy ogólnopaństwowych. Ale to oczywiście tylko moje skromne zdanie, z którym można się zgadzać lub nie :)

I jeszcze jedna skromna uwaga, historia uczy nas że zazwyczaj najmniej demokracji jest w krajach które mają ja w swojej oficjalnej nazwie - ot taki psikus rządzących elit w stosunku do własnych obywateli :D

Oczywiscie Borsuk pelna zgoda.

Wracajac do tematu.Nie popadajmy w paranoje nie kazdy artysta socrealizmu byl wyznawca komunizmu.

Święta racja miło posłuchać wyważonych opinii w czasie absolutnej radykalizacji.
Wspomnę jeszcze o orle w koronie na oficjalnej próbie monety PRL, wzornictwie przemysłowym, ale chyba najbardziej poraża przemiana kina i teatru (oczywiście pomijając kino i teatr propagandowy).

Pociągnę jeszcze temat artystów, koncentrując się na literatach. Oczywiście, że nie wszyscy byli zdeklarowanymi komunistami czy idąc dalej stalinowcami, niemniej jednak wielu przedstawicieli obecnie nam serwujących swoje dzieła było nieźle "umoczonych" w poprzednim systemie. Byli też tacy, którzy próbowali w sposób inteligentny i zakamuflowany przepchnąć przez cenzurę swoje dzieła, które ją wręcz ośmieszały. Wracając jednak do Szymborskiej to była ona zdeklarowaną stalinistką i to nie tylko w sferze twórczej ale i politycznej - vide chociażby rezolucja z 8 lutego 1953 r. podpisana przez 53 sygnatariuszy - członków Związku Literatów Polskich, wyrażająca poparcie dla stalinowskich władz PRL po aresztowaniu pod sfabrykowanymi zarzutami duchownych katolickich, skazanych w sfingowanym procesie pokazowym zwanym procesem księży kurii krakowskiej. W onej rezolucji ci "artyści" domagali się m.in. przyśpieszenia wykonania wyroków śmierci na oskarżonych... Na drugim biegunie artystów uczciwych, którzy nigdy się "nie sprzedali" dla poklasku i lepszego życia w PRL-owskim raju byli m.in. Zbigniew Herbert czy Zofia Kossak-Szczucka.

Valkiria napisał:


Oczywiście, że nie każdy. Z resztą, nawet jeśli chodzi o polskie pieniądze w czasach PRL - z jakiej paki Kościuszko miałby być postacią pasującą komunistom? Piłsudski - okej, Szymborska - okej, nie wspomnę o Nowotko, ale Kościuszko? Rewolucjonista, bohater w USA? A jednak na naszych pieniądzach był. Także tak jak mówisz, nie popadajmy w paranoję.

Druga sprawa, że nie odpowiedziano mi na pytanie. Jakiej wolności byście oczekiwali? Instytucja państwa z założenia ogranicza wolność. Różnica jest tylko jedna - tkwi ona w stopniu tego ograniczenia. Naprawdę w naszym systemie nie jest on ani specjalnie wysoki, ani niski.

Przede wszystkim okres PRL (licząc łącznie z tzw. Polską lubelską oraz okresem przed wprowadzeniem tej nazwy do komunistycznego ustroju państwa) trzeba podzielić na pewne etapy, w których twórczość była odpowiednio cenzurowana a co za tym idzie możliwości wyjścia poza główny jedynie słuszny nurt większe. Nie tylko Kościuszko ale i królowie polscy, Józef Bem, Traugutt, Kopernik czy Chopin byli na polskich banknotach ostatniego i przedostatniego okresu PRL. Niemniej jednak większość tych postaci była dla komunistów w miarę "bezpieczna" a dodatkowo w pewien sposób można było odnieść wrażenie że komuniści stanowią ciągłość państwa polskiego od czasów Mieszka I i Chrobrego poprzez Kopernika, Kościuszkę etc. etc. Dodatkowo wplatając pomiędzy nich np. Waryńskiego czy Dąbrowskiego, że o alkoholiku i zbrodniarzu Świerczewskim nawet nie wspomnę stwarzano wrażenie że te osoby wpisywały się w najważniejszy nurt polskiej historii i podobnie jak chociażby Kościuszko były jednostkami "wybitnymi" zasługującymi na takie uwiecznienie.

Wracając do Kościuszki, to będąc bohaterem był też przecież naczelnikiem w "sukmanie" i wyzwolicielem chłopstwa więc idealnie wpisywał się w komunistyczną propagandę anty-burżuazyjną (przy jednoczesnym przemilczaniu bądź wybiórczym traktowaniu jego udziału w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych).

Tak naprawdę zresztą banknoty polskie od 1944-1974 były albo pozbawione jakichkolwiek wizerunków ludzkich albo odwoływały się wprost do tematyki robotniczo-chłopskiej (poza 1000 zł. z 1965). Oczywiście nie zmienia to faktu że z punktu widzenia graficznego były mówiąc kolokwialnie ładne, a z punktu widzenia wizerunkowego bardzo udane.

Witam,
Co by nie napisać na ten temat to będzie źle;) Zresztą już od starożytności próbowano przeanalizować możliwe systemy i próbowano wymyślić coś najlepszego i uniwersalnego. Jak do tej pory, chyba nikomu się to nie udało;)
Najgorsze, że wielu ludzi myli pojęcia i coś co dotyczy gospodarki utożsamia z systemem społecznym. Wtedy żadna dyskusja niczego nie wnosi. W takim przypadku socjalizm będzie postrzegany jako totalitaryzm, a kapitalizm jako demokracja. A jak kiedyś powiedział Winston Churchill "Stwierdzono, że demokracja jest najgorszą formą rządu, jeśli nie liczyć wszystkich innych form, których próbowano od czasu do czasu.".
Za cały mój komentarz niech więc posłuży trochę wyświechtane zdanie: Punkt widzenia zależy od punktu siedzenia;)

Mimo wszytko proponuję lekturę Platona i jego rozprawę o Państwie, a na koniec "Folwark zwierzęcy" Georga Orwella:) A wtedy... może zaczniemy się zastanawiać, czy aby przypadkiem Winston nie miał racji?

Znaczy to chyba oczywiste, że demokracja nie jest dobrym systemem, ale najlepszym z tych, które dotychczas wymyślono. Jednak dyktatura oświecona Pinocheta zupełnie przeczy tej ,,oczywistości". Nie można czegokolwiek zaszufladkować. Wszyscy dobrze wiemy, że tak się nie da.

No własnie Borsuk, tak jak mówisz - z pominięciem jego walki o niepodległość USA, czyli po komunistycznemu. :) Człowiek nieco bardziej wykształcony ze wszystkiego dobrze zdawał sobie sprawę. Niestety, co również wiemy, propaganda ma oddziaływać na masy i wizerunek Kościuszki rzeczywiście mógł mieć wydźwięk, o jakim wspomniałeś.,

Swoją drogą, jeśli chodzi o profesjonalizm i piękno naszych pieniędzy to NBP ma tu naprawdę spore zasługi moim skromnym zdaniem. :)

Dokładnie Lynx jest tak jak piszesz jeśli chodzi o bezpośrednie przełożenie systemu politycznego na gospodarkę. Zresztą dla większości obywateli te kwestie są i tak mówiąc delikatnie zbyt trudne do ogarnięcia, co w dużym stopniu pozwala ich takiej "demokracji" kontrolować i odpowiednio ukierunkowywać. A Orwell w Folwarku zwierzęcym opisał to najlepiej w zdaniu "Wszystkie zwierzęta są równe, ale niektóre są równiejsze...". Podobnie jest w demokracji są równi i równiejsi - ukradnij miliony będziesz celebrytą, ukradnij chleb pójdziesz siedzieć.

Borsuk, jak zwykle wszystko co napisałeś, a co dotyczy sedna sprawy, to sama esencja:)
Szkoda tylko, że nie weszły do obiegu inne projekty banknotów, które były naprawdę bardzo udane.

Co do Orwellowskiej rzeczywistości, to wiadomo, które są równiejsze:))
A co najgorsze to obecnie koryto jakieś takie krótkie;)

Czy krótkie to nie powiedziałbym, za to są spore różnice w jego głębokości :)

Faktycznie, z mojej strony to nawet nie ma jak ryja umoczyć;))