1 mosin (Cu) - hm Mieczysław Konieczny
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
Emisja: maj 2021 r.
(Moneta nie ma statusu monety zastępczej)
Moneta wykonana wg. tradycyjnej technologii, ręcznie rytowana.
Mosina – miasto w środkowej części województwa wielkopolskiego, w powiecie poznańskim, położone 22 km na południe od Poznania, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Mosina. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. poznańskiego.
Według danych z 31 grudnia 2009 miasto liczyło 12 397 mieszkańców.
Nazwa miasta pochodzi od staropolskiego wyrazu moszyna, którego używano na określenie miejsca zarośniętego mchem.
Herb Mosiny - ilustracja: WIKIPEDIA
Miejscowość po raz pierwszy pojawia się w źródłach pochodzących z 1247 roku. Z 1302 roku pochodzi z kolei najstarszy dokument wymieniający Mosinę jako miasto. Data samej lokacji pozostaje nieznana, doszło do niej jednak z pewnością wskutek starań ówczesnego właściciela, wojewody kaliskiego, Mikołaja Przedpełkowica z rodu Łodziów - być może doszło do niej jeszcze za panowania Przemysła II.
Prawa miejskie zostały potwierdzone przez króla Władysława Jagiełłę w roku 1429. Z tą miejscowością związał sie ród Mosińskich. Starostą był tu Piotr Bniński (Piotr z Bnina) herbu Łodzia (1390-1448)- kasztelan gnieźnieński (1428-1437), podróżnik. Potem syn jego Maciej Mosiński (zm. 1492-1493), był starostą generalnym Wielkopolski (1475) i wojewodą poznańskim (1477) oraz kaliskim (1476) przyjął nazwisko od miejscowości Mosina. Tu przebywały wojska hetmana Stefana Czarneckiego w 1660 r. W 1848 r. była siedzibą władz Rzeczypospolitej Mosińskiej.
9 września 1939 roku Mosina została zajęta przez wojska niemieckie. Rozpoczęły się represje, pierwsze aresztowania miały miejsce pomiędzy 17 a 18 września 1939. Część mieszkańców miasta była przetrzymywana w bożnicy (współcześnie Izba Muzealna), a następnie wybierano spośród nich zakładników i kierowano ich przed sądy doraźne (niem. Standgericht) policji bezpieczeństwa. Dla zachowania pozorów egzekucję poprzedziło "postępowanie sądowe" stanowiące parodię procesu sądowego, trwającego nie dłużej jak kilkanaście minut i ograniczonego jedynie do sprawdzenia personaliów i wysłuchania opinii miejscowych Niemców na temat "antyniemieckiej postawy" i działalności podsądnych. W wyniku wydanych przez sąd doraźny wyroków śmierci, 15 osób rozstrzelano publicznie na rynku 20 października 1939 roku. W czasie okupacji niemieckiej z miasta wysiedlono 57 rodzin (225 osób), aresztowano i umieszczono w obozach zagłady dalsze 513 osób (w tym 58 dzieci z Mosiny). Dzieci zostały wywiezione do rejencji łódzkiej i umieszczone w obozie koncentracyjnym dla dzieci w Łodzi. W lasach okalających miasto w latach 1940-1943 dokonano licznych egzekucji ludności cywilnej. Terror i prześladowania okupanta niemieckiego spowodowały narastanie oporu społecznego - w Mosinie działały grupy bojowe Związku Walki Zbrojnej, Armii Krajowej, Związku Odwetu oraz harcerskich Szarych Szeregów. Armia Czerwona zajęła Mosinę w dniu 25 stycznia 1945 roku.
Obecnie gmina inwestuje w budownictwo wielorodzinne. We wsi Krosno rozbudowane zostało Osiedle TBS oraz budowane są nowe osiedla: Osiedle Słoneczne, Osiedle Miodowe, Osiedle Olszynka, Osiedle Harmonia i Osiedle Morena.
Rzeczpospolita Mosińska to proklamowana przez Jakuba Krotowskiego-Krauthofera w dniu 3 maja 1848 r. niepodległa republika polska. Przetrwała tylko 5 dni i przestała istnieć po przegranej przez powstańców bitwie pod Rogalinem.
Mieczysław Konieczny urodził się w 1919 r. w Czekanowie, zmarł w 2005 roku. Od 1936 r. prowadził drużynę zuchową ZHP w Mosinie, więzień obozów koncentracyjnych, od stycznia 1948 – grudnia 1949 komendant Hufca ZHP Poznań-Rejon im. Szarych Szeregów, współtwórca harcerskiej orkiestry dętej (1946 r.), laureat Medalu Rzeczypospolitej Mosińskiej (2001).
hm Mieczysław Konieczny
Był znany wielu mieszkańcom Mosiny z szerokiej i bardzo wszechstronnej działalności społecznej na rzecz ludzi skupionych wokół harcerstwa, ale nie tylko. Jego związki z ZHP trwały nieprzerwanie kilkadziesiąt lat. Był też naocznym świadkiem dziejów harcerstwa w Mosinie. Przewodził zuchom i harcerzom, współtworzył drużyny harcerskie, czuwał, o ile, to było możliwe nad „czystym”, skautowym obliczem ZHP, pozostając apolitycznym i bezpartyjnym. Był orędownikiem harcerstwa, w którym drużynowy wychowuje młodych ludzi poprzez własny przykład: uczciwości, odwagi, patriotyzmu, pracowitości i odpowiedzialności.
Do harcerstwa wstąpił w 1929 roku. W lipcu 1935 roku brał udział w Światowym Zlocie Harcerzy w Spale, na terenie letniej rezydencji Ignacego Mościckiego. W 1936 roku powierzono mu prowadzenie Gromady Zuchowej. Od września 1938 do wybuchu II wojny światowej, pełnił funkcję drużynowego 19 DH im. Bolesława Chrobrego.
W styczniu 1943 roku nastąpiły pierwsze masowe aresztowania mieszkańców Mosiny. Nie ominęły one również harcerzy. 2 marca gestapo aresztowało 10 z nich, w tym druha Mieczysława. Po siedmiu miesiącach pobytu w Forcie VII druh Konieczny został przewieziony do Oświęcimia a następnie do obozów na terenie Rzeszy.
Po szczęśliwym powrocie do domu w maju 1945 roku druhowie Andrzej Sypniewski i Leon Strabel zaproponowali druhowi Mieczysławowi poprowadzenie 19 DH im. Bolesława Chrobrego. W latach 1947 – 49 pełnił funkcję komendanta Hufca Poznań – Powiat Zachód. Dh Mieczysław Konieczny utrzymywał stały kontakt z mosińskimi druhami, bo harcerzem jest się przez całe życie. Za swoją wieloletnią i ofiarną działalność dh Mieczysław Konieczny został uhonorowany odznaczeniami: w 1971 roku – Krzyżem Zasługi ZHP, w 1979 roku – Krzyżem Kawalerskim Odrodzenia Polski, w 1988 roku – Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.