*- nakład 300 szt., w tym 100 szt. wybito stemplem odwróconym

Wyemitowano 10 miedziaków cerkiewnych - Cerkiew św. Dymitra / Hajnówka w mosiądzu i mosiądzu platerowanym srebrem.

Cerkiew św. Dymitra w Hajnówce - prawosławna cerkiew parafialna. Należy do dekanatu Hajnówka diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.
Świątynia mieści się przy ulicy Warszawskiej 103.
Wybudowana w latach 1995-2007 według projektu architekta Michała Bałasza. Dzieli się na cerkiew górną i dolną. W dolnej cerkwi znajduje się ołtarz poświęcony św. Serafimowi z Sarowa. W górnej ołtarz główny św. Dymitra i boczny Włodzimierskiej Ikony Matki Bożej. Ikonostas wykonany przez artystów ukraińskich (Charków, Kijów, Poczajów) w latach 2005-2006.

Cerkiew Świętego Dymitra w Hajnówce - fotografia: WIKIPEDIA

Święty Dymitr Sołuński pochodził z położonego w północnej części Grecji miasta Sołunia (Thessaloniki). Urodził się około 285 roku. Był jedynym, długo oczekiwanym dzieckiem swych bogobojnych rodziców. Ojciec świętego był człowiekiem bardzo zamożnym. Pełnił on funkcję naczelnika miasta, które w III wieku było jednym z najważniejszych i najbogatszych miast imperium rzymskiego. Rodzice świętego ukrywali swą chrześcijańską wiarę z obawy przed prześladowaniami. Posiadali w swym domu ukrytą kapliczkę z ikonami Chrystusa i Bogarodzicy. Sam święty nie od razu dowiedział się o tajemnicy rodziców. W wieku kilku lat, gdy był już zdolny do nauki, rodzice zaprowadzili go do wcześniej skrzętnie ukrywanej kaplicy i od tego momentu święty zaczął poznawać prawdy wiary chrześcijańskiej. Pierwszą nauką jaką usłyszał od rodziców były słowa: Oto wyobrażenia Jedynego Prawdziwego Boga, Stworzyciela nieba i ziemi; i oto ikona Przenajświętszej Bogarodzicy.
Po śmierci ojca św. Dymitr został wybrany przez cesarza Maksymiana na naczelnika miasta. W przeciwieństwie do swoich rodziców nie miał zamiaru ukrywać swej chrześcijańskiej wiary. Będąc gorliwym chrześcijaninem jawnie rozpoczął rozpowszechnianie wiary chrystusowej wśród mieszkańców podlegającego mu miasta. Za swoją działalność został uwięziony z rozkazu cesarza Maksymiana, który był wielkim przeciwnikiem i prześladowcą chrześcijan. Gdy św. Dymitr dowiedział się o nakazie uwiezienia go polecił swoim sługom rozdać cały majątek, który odziedziczył po rodzicach. Imperator chcąc zyskać popularność mieszkańców Sołunia zorganizował w mieście igrzyska. Główną atrakcją igrzysk były walki jednego z żołnierzy cesarza, Wandala o imieniu Leon, który w czasie widowiska mordował chrześcijan. Młody chrześcijanin o imieniu Nestor widząc to wszystko poprosił swego przewodnika w wierze, św. Dymitra, o udzielnie mu błogosławieństwa na walkę z Leonem. Święty pozwolił Nestorowi na walkę i jednocześnie wspierał go swoją modlitwą. Nestor pokonał Leona rzucając go na ostre włócznie kończąc tym samym mordy na chrześcijanach. Masymian rozwścieczony śmiercią swego ulubieńca kazał przebić włócznią młodego Nestora jak i św. Dymitra. Wydarzenia te miały miejsce około 306 roku, według niektórych badaczy w starożytnym Sirmium (dzisiejsza Sremska Mitrovica). Ciało św. Dymitra odnalezione po pewnym czasie nie uległo rozkładowi. Z relikwii wydzielało się pachnące i uzdrawiające mirro, dlatego też świętego nazwano mirotoczywym (toczącym mirro).
Głównym ośrodkiem kultu św. Dymitra stało się jego rodzinne miasto, gdzie na jego grobie zbudowano w V wieku bazylikę, ściągającą rzesze pielgrzymów z całych Bałkanów. W tradycji bizantyjskiej zaliczono go razem ze świętym Jerzym, Prokopem i Teodorem do wielkich świętych rycerzy i ukazywano w zbroi i płaszczu, z dzidą i mieczem. Święty Dymitr po dziś dzień słynie z wielu cudów i uzdrowień. Kult św. Dymitra wśród Słowian pojawił się prawdopodobnie w VI wieku. W owym czasie Słowianie zaczęli osiedlać się w okolicach Sołunia, jak i w samym mieście. Wraz z misją świętych Cyryla i Metodego w IX wieku, którzy pochodzili z Sołunia - miasta świętego, kult ten stał się jeszcze bardziej powszechny. Wraz z misją świętych braci kult św. Dymitra przywędrował na tereny dzisiejszej Polski. Świadczą o tym między innymi średniowieczne jaki i szesnastowieczne ikonograficzne przedstawienia świętego pochodzące z południa dzisiejszej Polski.