Emisja: marzec 2011r.

Wydano żetony:
- 1 ZAKAPIOR / BIESZCZADY - POŁONINY - materiał: mosiądz, nakład: 244 szt. (+ 20 szt. mosiądz oksydowany), rant: gładki, waga: 13,3 g, średnica: 32 mm;
- 1 ZAKAPIOR / BIESZCZADY - POŁONINY - materiał: aluminium, nakład: 133 szt., rant: gładki, waga: 4,2 g, średnica: 32 mm;
- 1 ZAKAPIOR / TAMA SOLINA - materiał: mosiądz, nakład: 600 szt. (+ 20 szt. mosiądz oksydowany + 30 szt. stal nierdzewna), rant: gładki, waga: 13,3 g / 12,4 g - Stn., średnica: 32 mm;
- 1 ZAKAPIOR / WILK CISNA - materiał: mosiądz, nakład: 420 szt. (+ 20 szt. mosiądz oksydowany + 30 szt. stal nierdzewna), rant: gładki, waga: 13,3 g / 12,4 g - Stn., średnica: 32 mm;
- Sanok - promocja BIESZCZADY (Wersja medalowa) - materiał: mosiądz, nakład: 300 szt., rant: gładki, waga: 13,3 g, średnica: 32 mm.

Zakapiory to tacy ludzie, którzy żyją w Bieszczadach na odludziu, jakby pustelnicy, artystyczne dusze, lekko shipisiali, chcą być wolni i niezależni, żyją ze sztuki, lubią popić, niechętnie się fotografują z turystami, niedostępni, tajemniczy ludzie, żyjący blisko natury.

Bieszczady (słow. i czes. Bukovské vrchy, ukr. Верхови́нський Вододі́льний хребет, węg. Keleti Beszkidek, ros. Бещады, serb. Бјешчади) – zachodnia część Beskidów Wschodnich, między Przełęczą Łupkowską (640 m n.p.m.) a Przełęczą Wyszkowską (933 m n.p.m.). Najwyższy szczyt Bieszczadów to Pikuj (1405 m n.p.m., na Ukrainie) zaś na terytorium Polski – Tarnica (1346 m n.p.m.). Dzielą się na:
-   Bieszczady Zachodnie (na terenie Polski, Słowacji i Ukrainy)
-   Bieszczady Wschodnie (na terenie Ukrainy)
Bieszczady należą do Beskidów Wschodnich, które są częścią Zewnętrznych Karpat Wschodnich. Mimo iż szczytowe partie zajmują połoniny, to Bieszczady zaliczane są do pasma Beskidów Lesistych, a nie Połonińskich.

Połonina Caryńska - fotografia: WIKIPEDIA

Solina − wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Solina.

Budynek elektrowni w Solinie - fotografia: WIKIPEDIA

W pobliżu wsi znajduje się Zbiornik Soliński powstały w 1968 r. poprzez spiętrzenie wód rzek San i Solinka. Przed powstaniem zapory wieś znajdowała się w miejscu obecnego dna zbiornika.
Pierwszy raz Solina wzmiankowana jest w dokumencie z 1426 r. jako miejscowość leżąca w dobrach Kmitów. W II połowie XV w. miała miejsce powtórna lokacja wioski na prawie wołoskim. Przypadła ona synowi siostry wojewody, Katarzyny Kmicianki (zamężnej za Andrzejem Stadnickim, kasztelanem sanockim) – Mikołajowi Stadnickiemu, Katarzyna Kmicicianka wniosła w wianie mężowi Mikołajowi Stadnickiemu Solinę. Otrzymał on wtedy w spadku jeszcze Myczków.
Większą część mieszkańców stanowili Polacy. Po II wojnie światowej, zostali stąd wysiedleni wszyscy Ukraińcy. Obecnie wieś jest osiedlem pracowników elektrowni wodnej i domów wypoczynkowych.
Właścicielem majątku Solina był; Franciszek Leszczyński, uczestnik powstania styczniowego z roku 1863, porucznik wojsk austriackich, uczestnik bitwy pod Solferino, pochowany w 1904 r. w Uhercach.
Do roku 1939 we wsi znajdował się dwór, którego właścicielem był Antoni Borzemski (ur. w 1854 r.)..
Solina jest ośrodkiem sportów wodnych i przystanią dla statków spacerowych.

Polańczyk – miejscowość wczasowo-uzdrowiskowa w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Solina. Od 30 grudnia 1999 Polańczyk jest siedzibą władz gminy Solina (wcześniej siedzibą była Solina). Położony na zachodnim brzegu Jeziora Solińskiego. Przy obwodnicy znajduje się rzymskokatolicki kościół parafialny pw. NMP Królowej Polski.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.